محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
جمعه 7 ارديبهشت 1403
18 شوال 1445
Friday 26 Apr 2024
به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹
جمعه ۷ ارديبهشت
بی‌پدر گشته چنین کوچه که من عریانم
گاه غمگینم و معشوق در شوق یار
گاه انگبینم روزگار یار چون زهرمار
گاه در چاه ظلمت شب چون قرص ماه
گ
و آنچه میگردد پریشان زلفهای آذر است
منصور شدم نور شدم تا عالم بالا رفتم
هیهات که این عروج مستور ندیدند مرا
سکوت!
در صدای گلویم پیچید
دندانِ در
دندانه های کلید را خورد
باز ، اکشن ،
صحنه را بگیر از سر
بشنو ، راز " لن ترانی" باز .....
با ملحدان مومن قدار می رقصم
حلاج در آغوش روی دار می رقصم
هرچند می رقصم به اندوهم وفادارم
گویی ه
تا به حالا مثل من از غصه هق هق کرده ای؟
خویش باید،
برخود از بهر دگرها،
زین جهان از رأی سرها....
به جرم جعل نادانی به جان جانم افتاده...
روزی که خدا در آن سکوت کرد...
صحبـت دانـا دل سنجيـده كار
حل كنـد از بهـر بشـر نقص كار
هـر كه
توو راهِ خرید ،
یه چیزِ پلید ،
او دید و خرید
هرچند گفتن به حقیقت ولی قصه....
پسر نوح با بدان بنشست
آنکه با او نشسته بوده منم!
در مورد زیبایی و جذابیت چشم هاست که به تاج محل هندوستان تشبیه شده است.
از بهار رخ تو بار دگر جان گیرم...
دردیست دراین سینه که پنهان نتوان کرد
این سرّ درون از پس هر پرده عیان است
آن یار که دل ب
صد تا هزار تا مورچه
دون میبردن تو کوچه
چوخلی چوخلی قاریشقا
دن چکیردی باریشلا
در این سرزمین به غربت رفته
همه ان ور دریاچه هستند
همه ماهی ها وقتی زنده زنده به
اب انداخته میشد
باید که مُرد آنجا که مرده ها روحشان شاد و زنده ها در عذابند
تربيـت دست تـو سـازد بشـر
تربيتـش گـر، به هـر خيـر و شـر
صنعت
دارقیندی
بو چاتدامیش گونلوم
اشاره بر سختی راه وصال داشته و اینکه عاشق چگونه در این راه همچون پروانه ای بر گرد شمع می سوزد و می س
دست‌هایت چتر،
چشم‌هایم خیس،
بغلم کن،،،
توفان سهمگینی در راه است!.
لیلا_طیبی (رها)
تنها تویی که
از دهانم بیرون می‌آیی...
تا یاد توام بمان به یادم ای عشق
وقتی که من مردم، برگی فرو افتاد
در انجماد شب، در کودتای باد........
آن پیر مغان گفت به کرّات تو را
در دست نگیر آنچه که هیهات تو را
در کیشِ طَمَع آنچه که از آن تو نیست
تَنها از پَرِ سوختَه‌ی پَرندِگانْ بِنِویسَم!
با حَسرتِ پَرهای پَرپَر شُده‌ی… رویاهایَم بِنِویسَم!
ناله جانسوز تر از ناله ی فرهاد زدم
خون ، همیشه به مغز خون آشام ها می‌رسد!
من و قصه ی جدایی تو و غصه ی نماندن
غزلِ نوشته بر دل، ز حیا و شرم نخواندن
هرچه را افسرده را پیش آورید.
همچو ماری است که از نیش آورید.
از عسل پالوده سازید یا به کام دلربا.
مردی از جنس شرافت
پاکدامن، با لیاقت
مردی از جنس شجاعت
پرعطوفت، با محبت
مردی از سوی خدا
مرد مرد
نباشی تو کنارم شب و گریه در کمینه
تو همون فرشته ای که اینجا با من رو زمینه
من عاشق ِ دل دل زدن ِ خاک ِ کویرم
قطره ای می بوسد زنخدان سیب سرخ را
بی تو پائیز دلم
منتظر کبریت است...
هر چه گفتم من به باران بر چه می‌باری نبار
دلم برای نجابت دختر همسایه تنگ شده است
درونِ تابلوام خورشید را کشیده‌ام ،
به رنگِ پرتقالی
روشنـي حكمـت پـروردگار
در نظـر آدم شـب زنـده دار
آنكـه
با این همه شب عجیب
انتظار ایستاده در چشمانم
قد می کشد.
به خون و خاک، گاهی هم به آتش می‌کشانندم
سفرها تا به دستان افق ها می‌سپارندم
ای شبم رویای در هم ریخته
روزهایم چون تبی افروخته
ای که هر دَم در فراغت سوختم
عاقبت دار دلم در شعل
گرچه هر کس مشکلی دارد برایش ناجی ام....
به جسم و روح زن حرمت گذارید...
کمی صبر کن
بگذار نگاهت را دنبال کنم
با مهری که به دلم انداختی
کابوس
روزی من خود را ازین کابوس بیرون میکشم
باز هم از قعر اقیانوس بیرون میکشم!
می روم در بین آتش
هاشمی:
بس در آتش سوختم رفت از سرم افکار خام
کفتری پر می کشد از ذهنِ بیمارم به بام
بین دستانت ک
به چشمکت عشق ، شروع کن شبم
گوز وور منه هر گیجه، سئوگی گتیر جانیما
Wink at me, love, every nigh
زیبا! بیا و چشم مرا جوی خون مکن
همراه، سرنوشت مرا با جنون مکن
دل سوخته از نایرۀ عشق و مستی ام
دیگ
ما را به سوگ حضرت زهرا نشانده اند
تا پایِ جان از بَهرِ استقـلالِ کشور
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
توبه کردم نخورم باده ، اگر بگذاری
شده ای الکلِ هفتاد و مِیِ اعلا ، تو
مرجعِ دینیِ من قبلِ تو شیرا
به شهر میرسی
صدای به گوش نمیرسید
تنها صدایی که بود
صدای گهواره خالی
کودکی در میان بیشه زار بود
ترسم که به وصلت نرسم تا که بمیرم
مجموع ۱۲۳۶۵۶ پست فعال در ۱۵۴۶ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
محمدرضا آزادبخت
سیاوش آزاد
بانام ویادخدا ودرودبرشما 
مهدي حسنلو
مریم عادلی 
علی مزینانی عسکری 
