شنبه ۶ مرداد
شعر زمان و عمر
|
|
|
|
بگیر دامن دنیای استعاری خویش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غصه ریزان است وچترپاره ای دردستمان!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🔷️گر حقوق خوانی که شَوی روزی تو قاضی🔷️
🔷️یا می کَشی رنجی، که بیاموزی ریاضی🔷️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخـر چگــونه با تــو بگویــم که کیـستم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با قلم به تنهایی
دوره کردم تمام خاطراتم را
من با قلم به تنهایی
زنده و دلخوشم
همچنان آواز سرمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد آهش تا ثریا رفته است!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معجزتی باید چونان تنفّس صبح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه می‌دانند
غربت...
چه غمِ جان گدازی دارد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماییم که زندانیِ خاکیم و اسیریم
طفلیم و جوانیم و میان ساله و پیریم
یك عدّه پَیِ لقمه‌ی نانیم گرسنه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بشکند دست حوادث که ترا کرد نشان
کاش آن لحظه می‌ایستاد زمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوده افکار پریشان استرس یا اضطراب
از ازل تا این غزل همراه من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اولین دوچرخهٔ روستا را...
من داشتم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادش بخیر، خانه‌ی مادربزرگِ ما
با آن حیاطِ آجری و آن همه صفا
تفریح و شور و عشق و هوا، موجِ زندگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل چنگیز شدی دلهره‌ی هر روزم!
آتش محو تمدّن به دل انداخته‌ای!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز در انتظار دلی آرام
در کوچه های شهر پریشانیم
هر چه میگذشت می دیدیم
که چقدر پوچ و بی جانیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍️ تصنیف سرا
م.مدهوش
(❤️Everheart)
🎧 دکلمه: بانو هستی احمدی🌸
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و صرفیدن ها...
هیچ وقت ماندنی نیستند!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترس آن دارم بمیرم، بی کس و بی خانمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تشنه شده خاک زمین بر زمان
آب رسانید بر آن باغبان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون ظلم پذیرفتی
در دم ز جهان رفتی
جانت ز تن بیرون شد
چون م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر چه زمین گِرد و خطی خمیده است
ره ساده و گِرد که همیشه دَوّار نیست
این دنیا، مهمان سرا و سفری بیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
« بسم الله الرحمن الرحیم هست کلید در گنج حکیم
... خواجه حافظ...»
( شاید این بغض فرو خورده زم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میراثم از مخیّله، تاجی ز خارهاست
در رگ رگِ جوانی من میدود زوال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حیف از آن عمری که در پای رفاقت داده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شراب خواب هم آخر به داد من نرسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذشته می‌آید
در ایوان ذهنم می‌نشیند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با سلام. این شعر را به همه عزیزان تقدیم میکنم
امیدوارم که لذت ببرید.
عنوان شعر : به دنبال چه هستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اهل هنر خالق فرزانگی است
عقل گهی سایه دیوانگی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کهکشانها اندر این عالم پی هم گشته اند
تا ز پی بذر بشر را کشته اند
بی شمار عالم پی عالم رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصه ی مادر بزرگ و میهمانی ها بخیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید ما روزیست که , باشیم صاحب اختیـار
در مصـافِ زنـــدگی ، ذهــنـی نبـــاشد زیـــــر بـار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تبریک نوروز،سال نو ،پیامک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جفت چشم به راه تا داری...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینک قطار زندگی ما که در راه است
در سیر خود گرم فراری نابدلخواه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرم دارم زخدایی که من و دید و ندید
چشم پوشید زگناهم آن که آبروم خرید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید گُذری از گذران در هر روز...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شناگر در دلِ دریایی‌ام
آتشِ پُر شعله‌ی یلدایی‌ام
باز گرد ای موجِ بازیگوشِ من
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خدا این زندگی زندان زندانهای ماست // آنکه زندان بان این زندان بود نامش خداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارها توبه شدو توبه شکستم
بعد بیچاره شدم غمزده گشتم
نور حق بر دل تاریک نتابد
روشنی بخش چو د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلـم ؛
دریـای خون ،
دشتِ جنـون ،
صحرایِ محشر بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زهدی کز ریا همسنگ یک ساغر نمی‌ارزد
بهشت نسیه بر پیمانه ی آخر نمی‌ارزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تابی نکن!
دیگر برف نمی بارد
سالهاست موهایم زیر بهمن مانده ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنشستن و انتظار تا کی؟
ما همسفر کدام شهریم؟
دردانه ی خلقت جهان کو؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای یادازان عمر تلف کرده که بگذشت
ما خام شدیم و ز پسش پخته نگشتیم
از عاقبت کار پریشان شدم امرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زحمت مردن من یک قدم است تا لب گور /
دائما کفن ز تن دارم عزیز در شب و روز /
من که از خان بودنم یاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی دانستم روزی حالم آنقدر بد می شود که نتوانم آن را وصف کنم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون بسی در بند جا و دم شدیم
در قفس پرواز و از خود کم شدیم
شه پر ما چیده شد در روزگار
این چنین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوانیم مجردیم فرزندی نداریم.......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قطره اگرچه ناچیز، اما نشان دریاست
تیغ و طلوع خورشید، آیین صبح و فرداست
دریا بدون قطره، دشتی پر از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زیبا و گوارایی ای مرگ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن کس که اتکای به مردم نمی کند
خود را میان موج بلا گم نمی کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنینم هیچ گاهی اصل خود را گم نکن
زندگی خویش را بازیچه مردم نکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کودکی آرام بود کودکی ام
ماه را بوسه زدو شب خواب رفت
روز با پرتو خورشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و اینکه تصمیم پرنده برای پرواز قطعی است
یک قدم تا رساندن پیام به خاطره ام باقیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای پاییز چگونه رفتی که من لذت دیدار را نچشیدم،اشکان همچون بارانت را بر روی دستانم احساس نکردم
برگ ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر که فرعون یا که موسی ایی تو بنگر مرگ را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم‌به‌یکی‌که‌دل‌خوش‌اندیش‌نبود
آنجا که پرید جای درویش نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجاست آن سمت بیشه؟
من از کدامین راه می رسم به نارون؟
زیبا شبنم صبحگاهی،
نشسته بر گلبرگ لادن،
همس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوی آبی پر آب،
سبزه هایی زیبا،
بوی گل ها در هوا،
بلبلی آواز خواند.
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۷۲۱ پست فعال در ۲۲ صفحه |
عليرضا حكيم
مهرداد مانا
علی نظری سرمازه
محمد رضا خوشرو (مریخ)
مهدی قاسمی م 
ساسان نجفی(سراب) 
روح اله سلیمی ناحیه 
هواجان جاویدان 
مرتضی میرزادوست 
