يکشنبه ۱۱ خرداد
شعر آئینی
|
|
|
|
تومرا سرشته ای از گل وخاک
تومرا نبشته ای به روح پاک
من به توچه داده ام صورت چاک
من به توچه داده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عجب خاک سر کوی
تو قربان خیز است
دیدگان همه عالم به
تو باران خیز است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می روی تو پا به پای قافله
در میان تیر و تیغ و سلسله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنبال تو می گردم، با دیدۀ گریانی
عشق تو زده آتش ،بر این دل توفانی
مشتی غزل و گریه در سینه نهان د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گشته آوازه ات بلند به جود و سخا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیوم چه بود و باد هم پیش و هم پسان؟…
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر کودکانه صلوات ، بر اساس حدیثی از امام جعفر صادق (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از عشق،نگاه آشنا ما را بس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزمونِ جان و رای گشته ای بدان…
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درخشان کرده هستی را لطافت‌های احسانت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به فرداها بگو عشقت شبی بینا کند ما را
قدومت پُرکند با عدل حیدروار دنیا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا دلبند زهرا غصه دارد
به هرغصه هزاران قصه دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تن از درد تو می سوزد درون استخوان پنهان
صدای گریه ات جاری ست در صوت اذان پنهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سراغت را از خورشیدی می گیرم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوزان به موبدی رفت گفته پرسمان…
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از سکوت نمی ترسـم این نیاز من است
دقـایـق سـحری رنگ کشف راز من است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مسجد کوفه تا علی می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گه به نیزه، گاه در گودال و گاهی در تنور
آسمان سرگشته از این حال سرگردان سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانده ام بی تو و بی پیکر و رنگ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وز کس که گفته کز دیندار و سر نِهان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل چای کربلا چای تو می چسبد به جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از نامه کز مهر به آتشی بخوان…
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه دلی دهم به دنیا که کند مرا وفا را //
چه سری زنم به صحرا که دهد مرا صفا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا به کی از غم دوریِ تو گریان باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باتو باشم نا امیدی در دلم جایی ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سی سحر تا غروب مهمان دوست شدیم و نرنجید زما
سی سحر سفره ی نورومغفرت گشود ونرنجید زما
سی شبانه روز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
است لافِ مردمان از لغزِ مردگان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شـبِ "تقدیر"، شبِ نَجوا و اِحْیاء_بسی پُرفِیض و هم، پُراَرج و والا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوروز چه روزی است روز طرب و گشت وگذار در طلب یار
در جشن وسرور روز فرح بوسه شادی بر آن صورت دلدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب قدر علی
شب قدر است بیا تا به سحرمویه کنیم
وز دل داغ علی از دل وجان گویه کنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از سفره ی هفت سین دلت غم بشود دور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر چه عصر ما به واقع عصر زجر و ابتلا است
دست ما بر دامن پاک امام مجتبی (ع) است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خداوندگار بهار
درخت و گل و بوته و سبزه زار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبخند و شکوفه باران بهار
سر زده آفتاب از پشت بام
سارهای عاشق نغمه خوان
باران بهاری بی هوا سرکشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خداوند جان و خرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شد قرین فصل بهار و رمضان
می کنم خانه و دل هر دو جوان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درپایان نماز به سه جا روکنید
آوای سلام بر گوهران شور کنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش بود برسالکان مهمانی ماه خدا
خاکساران برسر خوانش بخوانند ربنا
مانده بودیم در غباری از گناه بی ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عبارت کلیم کبیر را در خاب برادرم در گوشم زمزمه کردند . وقتی روبروی حرم امام رعوف نشسته بودیم . کتابی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
العجب! میغات سٌلکی در ثنآیم یا که نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید آمد و سرمست ز انوار حسین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک جفت گوشوارهٔ قـلبـی برای رقیه....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که مهدی
آمد به دنیا
از نور یزدان
آن طفل زیبا
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر کودکانه ولادت حضرت رقیه (س)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امّید جهان روی به انسان آورد
او نور خدا را به دل و جان آورد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید تابید
در آسمان ها
بر بام دنیا
در کهکشان ها
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای جان و جهانم خبری ده ز نهانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
💐 اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج 💐
از عبورِ تو مرا فاصله ها دشوار است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جز همدلی میان مردم این دیار نیست ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر کودکانه حضرت علی اکبر (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی ای رهنمای راه عرفان
توای سرمشق ناب اهل ایمان
حیاتت وقف عدل و راستی شد
مسیر حق به لطفت یافت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقاش ازل چشم تو را مست کشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این هجوم زمستان تو را چه کم دارم
من آن درخت تکیده به زیر آوارم
شکسته بال و پرم ای امام نیکی ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی گر من مجری عدالت بودم
درپی حق به ناحق پریشان بودم
اندوهگین نباش:
نگذارم به ناحق بگیرند موی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما را کنار هم چه زود جمع می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ارباب و مُرادَم به جهان، قدم نهاده_مِهرَش به دِلِ جمله جهانیان فتاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سقای با صفایِ کرب و بلاست عباس (ع)
در سرزمین دلها فرمانرواست عباس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش عاقبت هر که شود فانی حسین ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا درودی از تو باشد بر محمد وآل پاکش تا قیامت
درختی پر تناور ازپیام آور تا بروید جایگاهی در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لطف خدا شامل حالم شد و حسین
از ره رسید و بین گناهان مرا خرید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویید حرف‌های خالق چون خویشه نوشته‌اید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جمله ملائک همه در کوی او
انجم و افلاک پر از بوی او
شد ابدی مهر و ادب در جهان
خُلق نکو را ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چله نشینیم در این شبهای مناجات احمدی
به آن دمی که ندای اقرا باسم ربک نجوا کنیم
بر بال فرشتگان نوشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدح امیر المومنین علی علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر کودکانه امام موسی کاظم (ع)
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۲۲۲ پست فعال در ۵۳ صفحه |
شاهزاده خانوم
محمد رضا خوشرو (مریخ)
محمدرضا آزادبخت
ابراهیم کریمی (ایبو)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
میکائیل نجفی(سراب ) 
