شنبه ۲۴ مهر
شعر آئینی
|
|
|
|
شهادت امام حسن عسکری علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا گدائى ِ تو. ، افتخار مى باشد
دل از جدائى ِ تو ، بيقرار مى باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی من پشت این دیوار مرز
گریه می کردم
فرمانده فریادم برس
دل که دلتنگ مانده در عهد صلح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر وصیّ ِ خاتـم و منجیِ عـالــم گشته آغــازِ امـامت
غرقِ شادی زین نویدومژده جمع ِشیعیان و عاشقان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیلی و کبودی، دَرِ آتش زده بابا
پنهان شده قبرم که به آغوش بقیع است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمرودیان امّت و ، ابلیسیان قوم
آتش زدند و باغ ولایت ، تمام سوخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زجری میکشد آن دم...
در آن غوغا نبودم من...
جنون میگیردش؟ یا می سپارد جان؟
هر آنکس میستاند جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
متن عاشورایی _ امام حسین (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر اهل عالم از زمین وآسمان بارد مصیبت
فریاد واویلای امت از کران تا بیکران است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغض، ناگه، گلوی ِ من را کُشت/پنجه‌ها هم، پیروهَن را کُشت/آمدم تا به خود که فهمیدم/زنده‌ام نموده، مَن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثنوعی رضوی
آمدم پابوست ای سلطان دین
ای نگین کشورایران زمین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان عالم به فدایت ، یا
علی موسی الرضا
یک نظر کن بر گدایت ، یا
علی موسی الرضا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کفشهایم پاره شد
این دلم آواره شد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام و درودِ عالَم ، بر تو ای حسن
که به اندیشه ی خدا فتاده ای پسند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ماتم ِ ختم ِ رُسُل(ص)، با دو امام ِ شیعیان
اهل ِ زمین و آسمان ، در سه مکان دارند عزا
ای اهل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدح امام حسن مجتبی علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تکیه بر دیوارتان دادیم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اى آخرين , رسول خداوند ذوالکرام
بر محضرت درود و دو صدبار السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیار شامیدن گلوب ، باشی بلالی
زینبون
گلوبدی قبریوه قوناق ، سنون وفالی
زینبون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقش قَدمهـــای عاشقی بسـته بـه راه
در خاکِ غُربتِ مسیری که آشِنـاست
دلهـای شیفته زقدمهـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با چشم تر از دشت ستمدیده گذشتیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
السلام علیک یا اباعبدالله الحسین . اربعین سرالاسرار را به صاحبدلان و آزادگان عالم و بویژه به همکار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اربعینِ سومین امام بود
اثرِ سجده و پیروزیِ روحانیِ بابا
بر جبینِ آن ، چهارمین امام بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان جهانم فدای نگاهی
که تو باشی خدایم قبله گاه جهانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستهای من دخیل آستان چشم توست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غــربــت صــد ســالـــه
نذر امام حسن مجتبی علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصل خزان ارغوان جامه به تن دریده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الا ای عاشقان امشب من آوای حزین دارم
درون سینه غوغایی به پاس اربعین دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیده نسوان
مکنت و مال تو با سیف علی یکسان است
قوت دینی و عمرت همه در احسان است
نسبت دین خدا ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام آنکه ملکش بی کران است
خداوند زمین و آسمان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آئینه ی قلب ما کمی لَک شده است
انسان شریف و پاک اندک شده است
ایمان به زبان چه سود دارد ، مؤمن ؟
و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مسجدت گودال و ذکرت زخم و خون سجاده ات
گر نماز است این، چه بود عمری سجودم قبل تو؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم مخور، تو ای علمدار!
که چرا آب به خیمه نرسید
روح وجسم ات ، به نیّت وعمل
چقدر، پیروز شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی زیارت جسمِ بی جانم حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرود می آورم سرِ تواضع ،
بهرِ سقای آب و ادب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتش خشم فلک سوخت مرا
تا که اندیشه خاموش تو بیدار شود
من به هرجرعه بنوشم این درد
دلخوشم بارقه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاجِ شاهی اش بر ایمان ،
بر سرش اندازه بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای قلبیمون صفاسی ، شه کربلا ، سلام
عطشان ئولن قتيل ذبيح از قفا ، سلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن خدایی که به دختری از روم
شوقِ بَردگی دهد ،
تا مهدی بیاید ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کهکشان تا کهکشان عشق و صفا داری رضا
آسمانها مهربانی از خدا داری رضا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خون شد دل عالم در این جمعه و آن جمعه
هرروز خدا روزست ، یک روز تو می آیی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساغری گر از شراب حبّ مولایت دهند
در حریم امن انوار خدا جایت دهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم ، آن که بر ، عشقت هستم ، اسیر
امیرم تو هستی ، وَ نِعمَ الأَمیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا کند بِپَرَد آخر از سرم هوشم
برای بار نخست است، باده می نوشم
عزا؟ نه، خواسته ام حرمتِ تو حفظ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش میرفتم ، با ریزه به ریزه ی اعمال
گام به گام ، به ولای علی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیای من از یک چهاردیواری ساده
منو سمت دره باز هل میده
دو تا دست سرم زده در صف
به چهاردیواری تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشا مستانه آوازه قناری را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهدی جان...
بعد از این همه داغ...
برای تسلای مادرت چه کنیم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایزد سرشت آب و گِلم را به مهر تو
مهرت دلیل خلقت حق ، مرتضی علی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدري كه خدا داده و من دانم و آن شب تا صبح من از نامِ تو الهام گرفتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پَرگار، پُر کار شده بود
دایره دایره ، دایره هایی ،
ریز و درشت میکشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اهل زمینم
اهل محبت هستم و
بی مرز و کینه م
دینم خدا
آئینم خدا
روحم خدایی ست
بیرنگ بیرنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابر و باد خوابیده اند
مه و خورشید و فلک برضد هم تابیده اند
خانه تاریک پر ز دود
آسمان غمگین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کشته ی راه حضرت یار ، سلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب تشنه ای لختی بمان ای یادگار مادرم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگین حلقه عشاق گشته ای براه خدا
به بزم خون وشهادت
چوسرو آزادی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقان را در عزایت پیر کردی یا حسین
عشق را در کوی خود زنجیر کردی یا حسین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چند انسان
همگی سردرگریبان
آرام آرام
اشک می ریختند درآن خیمه ی پُرغم ،
زیرِ سایبان
مُشرف ، به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عجیب قامت شب را که ظهر عاشورا
شکست در عرفات قیام سرخ و سیاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشقی دیدم و،
مکث نکردم
من گرفتم ردش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عرش و کرسی در عزای زاده ی زهرا گریست
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی گریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصه ی عشق و عاشقی راه کشیده بر جنون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا دلبر بداند درد لب کو
و عاشق او بداند عشق تب کو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی درکنار آن برات ،
با نام فرات
جهان چشمش به تو افتاد ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محرم، ماه سوگواری و عزا.
شعر آئینی نورالغزل کربلا
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۲۴۵ پست فعال در ۴۱ صفحه |
مدیر ویراستاری
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سیاوش آزاد
مهدی محمدی
مهرداد عزیزیان بی تخلص
خدیجه وفایی راد ( غریبه) 
زیبا قلم زده‌اید 
علی آقا اخوان ملایری 
