سه شنبه ۷ بهمن
شعر دلنوشته
|
|
|
|
با تو بودن و با تو نفس کشیدن را دوست دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آن همخوان ناهمخوان این سرود هستم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی صورت و سیرتش زیباست و دیگری صورت و سیرتش زشت است .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"طعم سادگی"
طعم سادگی چه شیرین است
بگذار بگویند فلانی هیچ نمی داند
شاید آن وقت دیگر بتوانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که می آئید برایم یک شاخه دل پاک بیاورید..!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تماشا نشستم
غروب را می دیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موج سرگردان افکار خویشم
از غبار ساحل کوی‌ت با من بگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسیم سحر عطرخوشبوی شب بو را برایم به ارمغان آورد
رایحه ی دل انگیز آن را یک نفس نوشیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبح تا شام اَشهدُ اَن لا اله الا الله بسی گویی
در فهم نگنجد این ذکر والا، ندانسته همی گویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی خلاصه میشود در درد و غم ،اشک و گریه،خنده و شادی،بودن و نبودن.هر چه که هست و هر طور خواهد شد زن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...حرفهای نزده...راه های نرفته ...کارهای نکرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از مجموعه نامه‌هایی به توتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگارَت تیره و
طَعمِ دَهانَت تَلخ باد
فِتنه ای ، آشوبگری
چَشمِ حَسودَت تَنگ باد
من نه از عَقرَب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسیم جایش را
زیر قدم ها
آهسته آهسته
پیدا کرده بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...راست بگو ...کجای دلت را گرفتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درونم پراست از گفته های ناگفته که می خواهند فریاد برآورند
قلم دردستم بیداد میکندومن همچنان سکوت ،سک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...باز حجم نبودنت ...امروز هم حجم دلم را برد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشترک عاشقی! اعتبار شما ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرد شد استخوانم از حس بی لمسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوهر اشک از چشمانم آویزان شده
مهر تو در اشک من جاویدان شده
می جوشد این چشمه همچو آفتاب
میبرد م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کاش می گذاشتی همانطور وارونه ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا بخوان به شبانگاه همان سحرهای بیدار
که جز یاد تو هیچ ذکری شیرین تر نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم آن مست می و، عطر گیسو، به بلندای قد یار!
ساقیا، پر کن این قدح و جام می ام، ز فراق خوش یار !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شنود خدای تو هر سخن و ندای تو
ناله به گوش کر مبر غیر خدا صدا مکن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با چشمان شورانگیز و نگاه ملیحت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن قدر دلتنگم
که می توانم هزار دریا را
به شوق دیدارت وارونه شنا کنم
و آن قدر بی رمق
که گاه ِ رسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیری نخواهد پایید...
آیدآن زمانی که
تفنگهابشکنند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"همدلی"
آبشار صدایت هنوز در گوش جانم جاریست
بانوی من .بانوی من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرشبی یه جوونه
اومد در میخو نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این لوله‌بازکن هایی که شمارشون رو روی در و دیوار می‌نویسن!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم امشب دوباره زار می گرید
پریشانم
چرایش را نمیدانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستهاییم برای دستهای تو بی تاب است
لبهایم اما به تبعید نسیان تو رفته
صبوری کردم ای جراحت قدیم عش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگه بالِشتِم
دلتنگه آن روزها
که میدویدم شاد
در دشت با گالِشتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کوچه پس کوچه های عاشقی
صدای پای یار می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...وقتی تو در انتهای یک شعر بی پایان گم می شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ازجنس سرمای نبودهایت هستم.
ازان نبودن هایی ک جان مراباخویش میبرد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاخشم وغضب زدل نگردد خالی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروز نگاه خسته ام به صندوقچه ای که خاطرات کودکیم را در آن پنهان کرده ام افتاد
به یک شکلات چوبی ،ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آهای سیه چشمون
بردی دلمو آسون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آهای شقایق ...انگار جهنم دور نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید این قصه نگفتن بهتراست
قصه از غصه نگفتن بهتر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شده بخوای حرف بزنی اما ندونی کدوم روبگی؟!از کجا بگی؟....
خروار خروار حرف رو هم جمع بشه و خودت توی ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...آغوش ت سهم کدام خیال باران خورده شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم خنجری اسیدی که از اعتماد خوردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد می پیچد و می پیچد و می پیچد،گاهی ساعقه میشود قلبم را نشانه میگیرد،گاهی باران میشود صورت و تنم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد بی کسی
با همه کسی
پژمرده نمود دلم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از ترس و ریا در این سکوتیم...قبول
|
|
|
|
|
| مجموع ۸۸۲۴ پست فعال در ۱۱۱ صفحه |
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
محمد قنبرپور(مازیار)
سید حاج احمدی زاده(ملحق)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
علی حیدری معاف ( فریاد) 
طوبی آهنگران 
