سه شنبه ۲۹ بهمن
شعر دلنوشته
|
|
|
|
شبنمی که از وجودت می چکد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منه مغلوب
فریب خورده ی خویشم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگار زیادی است که حال دلم بهاری شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داستانک و شعر ( افسانه ی لیلا شدم )
از همه چیز خرده می گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
متولد می شوم برای عاشق شدنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلنوشته_اهورایی
تو حق داشتی که تنهایی از عشقم بگذری چون ، عشق کافی نیست ....
منو تو اوج تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران می آید
اصلا حواسش نیست
وقتی تو نیستی....
باید که را بغل کنم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امیدوارم در ارامش خوابیده باشی.خوابی عمیق و دلچسب .چشمان من بیدارند اما ذهن و روحم پیش تو و در کنار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به جونِ تُو،به مَرگِ مَنْ ، قَسَم به عشقِ بِینِمونْ
هیچ جایی پِیدا نِمیشـه ، دُو تّا دیوونه عِینِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو در شکار نور خبره ای و من از تبار تاریکی....
کجا توان به دام تو افتاد؟
چگونه صید تو باشم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار،بهترین شروع زندگی است...
اما نه برای شاخه ای که در زمستان شکسته است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران می سراید شعر عشق را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویا کتاب دهخدا را ندیده ای
جانا برابر عشق چیز دیگریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مسافر گم شده دل من ...
این روزا راهی کدوم مسیری
اینو بدون هر جا بری آخرش
تو شهر احساس دلم اسیری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمون که به زمین نیومد
ولی خیلی چیزا دیگه سر جای خودش نیست....
قسم به قطعه ی کوتاه انسانم آرزوست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تولدت مبارک بهمن ماهیِ نازنینم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیر آمدی،
زود رفتی!
چشم بر هم زدنی بود انگار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش همه چیز جور دگر بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آسمان ، گریه کن
ابرهایت را سرازیر کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پایم بریدی ز کوی خودت مرحبا نگار/رو بر گرفتی و روز شد، شام ِ تار/یکبار هم دم از وفا بزن به رسم عشق/س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سکوت‍ِ مطلق
امروز 13سپتامبر سال 2018میلادیست
صدای درد هایم را هم نمیشنوم
همان درد هایی ک یک عمر د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبخندی که از روی محبت تو در این عالم از دیگری به دیگری انتقال یافت سرشار از وجود توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در انتظارِ زلزله ای بی قرارم...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی صبوری کن ولی
هجران ز جان لبریز شد
گفتی بهاران میشوی
ناگه چه بد پاییز شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی احساس خستگی کنه به شونه های تو پناه میاره، اگه گرمیِ آغوشتو لمس کنه، کبوترِ جلدِ عشقِت میشه.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیر شوم
آنقدر که دیگر به کار کسی نیایم
سپس آنچه را که در روزگار جوانی ام
فرصت نداشتم، انجام ده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فراق از مرگ می‌پرسد
که راه درد دنیا چیست
صبوری حل کند آخر
تمام مشکل ما را
دلم از هستی و مستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الحق که تو در جور و جفا ناب ترینی
در وحشت خاموش زمان ساز ترینی
باید ز تو دل گیرم و سوی تو نیایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی خواهم دلم را در قفس بینم...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگذار چشمانت مرا بنویسند !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیستی
و من
آواره ترین بی پناهِ جهانم امروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیدار می شوم در دنیایی که بر مدارِ تو می چرخد...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگشتن کار آدمهای ضعیف است جانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شده بر خیزم و بر خیزی و همرنگ شوی؟
شده یک رنگ شوی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فراق از مرگ می‌پرسد
که راه درد دنیا چیست ؟
صبوری حل کند آخر
تمام مشکل ما را
دلم از هستی و مستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرزند بشر به فکر خود سالم شد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبر میکنم و این صبوری من عاشقانه نیست
گفتم بمان اگرچه خواهش است، عاجزانه نیست
برف می آید زمستان بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر گ خشکی بر شانه باد
تا شود یک شاپرک بریده بال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوست دارم ببینمت برای آخرین بار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب در سیاه چاله ی خاطراتم
در خودم تورا فریاد زدم
سایه نیامد دیگر
هرچه کردم،باز بارید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را دوست دارم و این آخرین جانپناه من است.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعور از شور می نالد همیشه
شرار از ابر ، می بارد همیشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشک ریختن، ممنوع !
الکل خوردن، ممنوع !
خودکشی، ممنوع !
سیگار کشیدن، خیلی ممنوع !
بگذریم... و ادا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سردارآسمانی
ارزویش فقط....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو بهترین ترانه ای سرود عارفانه ای...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مرام باغبانان بی وفایی باب نبود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا فریاد نگردد جهل
شعور کامل نمی گردد....................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عصرهای جمعه شبیه به دلتنگی های عاشقانه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق خواهد بود
آنجا که نخواهم بود
عشق می‌ماند
در آن وقتی که حتی یک اثر از من در این دنیا نخواهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش میشد تا ابد‌مال من باشی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میدانی مشکل کجاست؟
دوره مجنون ها و فرهادها گذشته است
دوره وابستگی به یک عشق کمی فرسوده شده
اینرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فقط فکر خرید نان و
و رویائی دگر بود
پرید و رفت ،
جُرمش
کولبر بود.........................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی دلم برایت تنگ میشود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ننه سرما
دلت را به دیدار ما خوش نکن
امسال کسی دلخوش آمدنت نیست
سفره ای پهن نمیشود
دستی انار دانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی خبر از همه ی عالم و آدم شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پر از بودن های نبودنی
پر از حرف های نزده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی چه واژه ی آشنائیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل با تو بر آمیزم که آمیخته ای با جان
جان دگرم باید
تا کنده شوم از تو.............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کار هر روزم شده خیاطی
کوکهایم را میشمرم
کوک اول :
می آید ،...کاش
کوک دوم با سرانگشتی که می لرزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نديدي سهراب!
هيچ بيدي
سايه اش را بفروشد به زمين
من ولي مادري را ديدم
شير را نسيه نمي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست كلاغها
كه ضامن زمستان را كشيد
سروها...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس رویه کاغذ سیاه با خودکاره بی جوهرم شده حرف هایت را بنویس
|
|
|
|
|
| مجموع ۸۲۶۰ پست فعال در ۱۰۴ صفحه |
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
مسعود میناآباد
سید حاج احمدی زاده(ملحق)
علیرضا بنایی 
