جمعه ۱۲ آذر
شعر دلنوشته
|
|
|
|
لَيسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعىٰ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خداوند بخشاینده ی مهربان
9/9 /99 رندترین تاریخی بود که تو میتوانستی در آن به دنیا بیای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سهمِ من از تو،کودکِ درمانده ۳ ساله است...
سهمِ من از خودم قالبِ یک کودکِ ۷ ساله یا ۱۰ ساله ی نابالغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب؛ نمیخواهم شعر بگویم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستهایمان
روزی می رسد به دستهای
امید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مناسبت هفته کتاب خوانی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خداوندی که قلم را ابزاری سبک وزن آفرید تا سنگین ترین حرف هایی که زبان از گفتنشان قاصر است را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از ساحل چشم های تو
شعر سپیدی وزیدن گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یاد بسپار اگر باران شوی غم را بمیرانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همچون دیه کز شتر حسابش بزنید
بر وزن شتر حقوق هر کس بدهید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میگویند ؛
منوچهر شاعری یا می فروش...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...این روزها بودنت کجاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من مست توام بی می تو لالم و کور...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تـنهـا چـیـزی کـه از آدمـهـا فـهمیـدم
ایـن بـود که اونـا نـه درکـت میکنـن
و نـه تـورو مـی فـهمـن.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی که برای همیشه رفتی ، برایم هدیه ای آورده بودی!
باورم نمیشد از همه ی تو برای من ، سهم من ، فقط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قرار بود نگویم بهت!اما دوستت دارم.
دوست داشتن یعنی چه؟
قرار بود ندانی نفهمی ندانسته باقی بمانی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای صوفی ...این بار هم از کنار مرگ بی تفاوت گذر کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شيشه ي بغض غروب
مثل هر بار شكست
شبنم ِ عطر خزان
بر تن ِ برگ نشست
باغ سرمست غروب
برگ بي تاب ِ خز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آیـا ایـن مـنـم؟
کـه اینـگونـه در آتـش حـسرت
مـی سـوزم و صـدایـم در نمـی آیـد!؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قرار بود به ماه عسل برویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای صوفی ...گاهی مرگ هم شوخی می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر ابری ترین باران
به رعدی غُرشی سر داد
اگر آبان ترین غوغا
خزان را شور ِ آذر داد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخانه تهی شد از می و نور و صدا
من مست تو و پیاله افتاده جدا...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...مقصد آغوش تو بود ...نمی دانم ...چرا من سر از اینجا درآوردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نگفتی عاشقی بخشیدن است ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخواهم
از سکوت، بنویسم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرح حال دل شکسته ای را می رساند که با ندانم کاری های خود ،خود را به ستوه آورده است ودیگران رانیز هم،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش بودی که بدونِ تو پُر از غم شده ام
بی تو انگارْ که متروکــه وُ مُبهم شده ام
نیستی،سخت شده بی ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با قلبی حرمان چشمان گریان..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حد زنند برجثه تقصیر مستی هر زمان، با مباهات
برعهده گیرم جرم خویش که من مست چشمان توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرگ درونم زوزه میکشید
.............
.....
.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای صوفی ...صبور باش ...این باد ، یاد گرفته است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما به آدما بخاطره قابل اعتماد بودنشون اعتماد نمی کنیم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آمده ام تا که قَــرارت باشم
دلباخته ام ، که در کنارت باشـم
من صد قَدَم آمدم،تُو یک پا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سـر کـوچـه بـه دیـوار کـاهـگـلـی تـکـیه داده ام
و همـچنـان بـه انـتـظـار آمـدنـت ایـستـاده ام.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر از ظاهر پرستان خسته ام
از سجود بت پرستان خسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو تا چند موج دیگر، باید اوج بگیرد، سرکوبیِ ساحلِ احساسم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگار
بابَتِ دادن هر چیزی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاراگراف هایی از کتاب صدای پای احساس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای یاری که آن جهانی شد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی نگاهَت میکُنم ، غَـرقِ جهـانَت میشَـــوَم
در این مسیرِ بـــی عُبور ، من نَردِبانَت میشَـوَ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا خیال هایمان است .. ترسی از افتادن ، از دره چشمان، مردمان ..نیست.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم به یک باره بهانه ی پاییز را می گیرد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب، در دل شب
با چشمان پر از اشک
با گلوی پر از بغض ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرگردانم ..
میان کلمات..
توصیفات..
جملات..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با عرض سلام و ارادت!
تازه هفت ساله و کلاس اول مدرسه بودم. من و برادر و خواهر کوچکترم منتظر امدن پد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خدا
تقدیم به خواهرم که کرده انتخاب شغلِ مامایی
که با این شغلش دهد بر دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه چیز چقدر بی معنا میشودوقتی به تنهایی عادت میکنی
وقتی امیدهایت به انتها میرسدبه غرورت پناه می بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌼🌼🌼🌼🌼🌼
روزهاٺــون به آرامش آب چشمه اے زلال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرموده که آفریدمت من به کبد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه رویای پرواز را
در سر می پروراندم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فاصله ها که زیاد شود خاطره ها رنگ می بازند و سکوت پررنگ
چون دو غریبه خواهیم شد که می رویم از یاد هم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاییز یه زنه
یه زن که به انتظار نشسته
توی این انتظار هر روز موهاشو یه رنگ میزنه تا خوشگل تر بشه وا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان این همه عاقل
دیوانه منم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شقایق ...پاییز گاهی همان صدای باران است
|
|
|
|
|
| مجموع ۹۲۵۲ پست فعال در ۱۱۶ صفحه |
مدیر ویراستاری
محمد قنبرپور(مازیار)
حدیث عبدلی (یارا)
مهرداد مانا
مهدي حسنلو
سیاوش آزاد
قربانعلی فتحی (تختی) 
