يکشنبه ۷ بهمن
شعر شعر و شاعری
|
|
|
|
پای یادت از دلم بیرون بکش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از کوچهٔ ما هم بیا یک بار بی هوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توی ابریشم موهات دست من چه بی قراره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می روم از خانه بیرون تا کمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز کن در را برایت یک"بغل"آورده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا یاد تو و آن کوچهٔ بن بست خواهد کشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه میدانی تو از شعری که با خون دلم گفتم ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وطن یعنی پسر در آرزوی زندگی شد پیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه با فنجان شعری دلخوشم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با پیرهن زرد و نجیب و ساده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دمشب بیا در خلوتم بنشین کمی دیوانه شو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دریغ از روزهای رفته بر باد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بین من و اشک دیده ام فاصله ای نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شد هوا روشن ، کشیده چادرش را ماهتاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌱پناه
ای پناهِ دل، نیکی فراموش‌نشدنی
در آغوش آرام، همچون باد بهاری
نگاه تو، دریایی از عشق و امی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوس دارم از لابلایِ سیمای پر خار غصّه
رد بشم برم جایی که، هیچ کسی ازم نپرسه
از کجایی تو؟ کی هستی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق یک سویه برایت رنگ خواهش می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرهای تازه دم دارم برایت مزه کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد یک جنگ روانی و همه دردسرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الف آزادگی شد درس اول/بشد ب حرف دوم بی معطل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید در سیطره ی سیاه شب زندانی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو انعکـاسِ جهــانِ دوبــاره ای حتماً
طلـوعِ ســر زده ی بی بهانه ای اصلاً
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تلخ است نباشی و فقط یاد تو باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل غم ها با وفا و جاودان اصلا ندیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت شیشه برف می بارد و من ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من پای دلت از همه آزار کشیدم تو نبودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می روم از بینتان روزی که خیلی دیر نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا از کوچه های سرد و غمگین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ای عشق افسونگر، شبت ماه و خدا قوّت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتاده راهم سمت باغی بس تماشایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آچیلدی گُلّو چیچکلر چولاشدی باغچامیزا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمستان و است و یار امشب شده مهمان خانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن که رسمش بود آتشدان شد بر هر دلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوای هم نفسی جز عسس نمی آید
نسیم زندگی از این قفس، نمی آید
پیام روح نوازی، ز کس نمی آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یلدا می رسم بی حرف و چانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسیده آخرین ساعات رفتن های پاییز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شب تاریک هم طی می شود سوی بهار
نور از خورشید می‌بارد به سرخیِ انار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آااای آنهایی که دل دادید بر دنیای دون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره شعر گفته ام، دوباره بغض کرده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داری میری از پیشمون بی صدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عوض شد بعد تو دنیای من ، گفتم برایت؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنگل عاشق پروانه دروغ است دروغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من دلم دیگر برای این همه غم جا ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا قلب من شفاف چون آیینه گردان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانوی بهاراست وپر از روسری زرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انگار شاه سوریه لشکر ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیدار شد بخت من از این روز دلخواهت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمایشِ غریبی است
زندگی
در گرگ و میش بازی تزویر و
سادگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یلدا می رسم اما بدون او که دیگر نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از همان کودکی ام غصه شده همدم دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با جیب پر از سنگ به میدان رفتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با سوز سرمای بدی در استخوان امشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالم خراب است و نمی دانم چه باید کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک عمر دلم در طلب عشق دویده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر چه این دنیا فراوان گرمیِ بازار داشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قران ز بر ندانم حتی به یک روایت
اما به زندگانی می دارمش اطاعت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به منِ خسته ز خود رخصت دیدار بده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران دوباره شور باریدن گرفته وا کن آغوشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعر که «رِند» باشد
گاهی خودش را به صاعقه می زند!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با درد و رنج، گنج، میسّر نشد مرا
اجری، به پاس رنج، مقرّر نشد مرا
توفیق یافت هرکه ریاکار بود و بس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر نمیخواهی پس از این همدمت باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو از عاشقی پُرم قهر نکن جان دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمری است که شب پوشش رنج است و تب و درد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایـن زاهـد بیمایه که از خـویش رمیـده
تـن پوش ریـا دارد و تـن پوش خـدا نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جناب خر سلام عرض ادب دارم ،ارادت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چروک دست های تو نشان از بندگی دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجایی تا ببینی زندگی بی تو جهنم شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به رسم ادب هرشب اینجا برایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پلک بر هم زده ای ، وا شده باب غزلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دست گریه هیچ کاری برنمی آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری ندیدم درخورِ والاییِ یک مرد
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۵۸۲ پست فعال در ۳۳ صفحه |
طاهره حسین زاده (کوهواره)
بااجازه چند 
سید هادی محمدی
ابراهیم هداوند
محمدحسن پورصالحی 
فریباایازی روزبهانی 
درود بر بانو روزبهانی عزیز 
محمد شریف صادقی 
عباسعلی استکی(چشمه) 
