يکشنبه ۳۰ دی
|
|
|
|
یک روز که از ذوق حضورت دست در موی تو بردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بره های احساسم
در چمنزار نفرین شده خیال
سر می برند
علف های تازه قد کشیده را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب شاید آخرین سروده ام متن شود.......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باروت کشم به لفظ کبریت از من بگریز تا بمانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و او
خوش باورانه
پنج شنبه ها
توی امامزاده
شمع روشن می کرد و
دعا میکرد
به پای هم
پیر بشوید!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهارراه
چراغ قرمز
دخترکِ گل فروش
پسرکی فال فروش
شور بختیِ خود را
به حراج گذاشته اند!
آگرین_
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره زدم آهی از عمق جان
سرم را بردم به سمتِ خلقِ جهان
از اندوه این خلق ماتم زدم
و در بند این نی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که رفتی و از حال دنیای من بی خبری
تو که میدونستی شیشه عمر منی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فلک و شاپرک و لک لک و قلک
همه هم قافیه اما تو کجایی!؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ميروي اما اين
مرد زمين مي خورد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
... برای خود
هیچگاه
فریاد نبوده ام!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من سری داشتم و هزار سودا....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنبال کیف مدرسه می گشت
دنبال نان خشک در جوها
یک ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثه پرنده باش و بیا به مرز رویا ببر دل شکسته م به فصل سبز فردا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کبریتی کشیده می شود
سیگاری روشن شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا حالا شده بگیره
دلت از نم نم بارون
چونکه چترت خونه مونده
یا که موندی تو خیابون؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داد از زلزله ی یاد تو داد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از معرکه چو که کشته ی بی سر بیاورند، خواهند مردمان سر از آن در بیاورند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغموم و بی یاور، آزرده و خسته
هستَش دلی این بار، قاپوی آن بسته
محبوس این زندان، دیگر نمی کوشَد
آم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توی چشم هات زل میزنم
خنده هات و قاب میگیرم
برمودا میشه صورت تو
بوی عطر گلاب میگیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آدما که شاد و خندانید
سازتان کوک
خواب شیرین دارید
ساحل زندگیتان آسایش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقديم به روح نازك سه فرشته پر كشيده در ميان شعله ها : صبا ، مريم ، مونا
با من وداع كن تو اي نشكفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایخدا با نام تو آغاز شد
هردربسته برویم باز شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ماندم و این قصه های تلخ و تکراری :
یک مرد بی اعصاب بد اخلاق سیگاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه حس تلخ و خرابیست همین که خاطره دارم
همین که خاطره هایم نفس پس از نفسیه
چپانده نا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
متنفرم
از جمع شلوغ عیاش بی ثمر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه عجیب است غروب خورشید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی تو با بی مهری بی حدوحصری حقا که با عشق و وفاداری به قهری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منتظرند
سیاه جامگان ظاهر نما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
... نه سحر آمد نه خبر از قاصدک!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما را به فراق یار عادت شده است
بر زندگیم قمار عادت شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل من سرخ تر از سرخ روایت دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بار الها این من شوریده دل
نزد فرزندان خود گشتم خجل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از عکس های خیس تصویرم
از بی وفایی های تقدیرم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب یلدا برایم نقطه عطف است
شب یلدا برایم شب سرد است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه از عشق تظاهر کردی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو هی بحث کنم ! فایده اش اما چه
تو به بیراهه زنی و من سرگشته خمار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يك سينه بغض دارم و يك آسمان سكوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوزم مات و مبهوتم
هنوزم مست و دیوونه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برکه ای خشکیده ام، از بوسه ی باران بگو
در سکوت و بغض من از صورت خندان بگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشک یعنی چشمه ای از جنس نور
اشک یعنی قطره ای همچون بُلور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران را دیدی چه مشتا قانه می بارد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
........گفته بودی صبرکردن.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما اینجا هر دو اشک می ریزیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاطرات میتوانند برای سالیان سال در ذهن باقی بمانند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازم شبای بی کسی، باز یه دل شکسته
بازم یه کوه غصه که، توی دلم نشسته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به رویم اسلحه می کشد تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فاصله ها حاصل کار تو شد
مردن صد خاطره کار تو شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خدا قسم به عذاب سختی گرفتار شوی
به عذاب خیانتت گرفتار شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجایی ؟
بر من ببار ، ای همیشه بهار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته اند از روز اوّل : دختری
موی را باید ببوسد روسری!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم در این چهره ی دیوانه دمی خنده نشد
دلم از مذهب عشق رفت و دگر بنده نشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من سیر شدم نَه از غذا نِی که زِ نان
من سیر شُدَم زِ فتنه فتنه گران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بماند که دستم را رها کردی برای راحت رفتن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غروب و کافه و یک دختر زرد
به روی میز چندین قهوه ی سرد
و شمعی که برایش گریه می کرد
تپش های دلش می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیانت تاوانی دارد که حد و اندازه ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیره و مبهوت شدم به یک نقطه از دیوار
به خود تلقین کرده ام که نبودت سهل و آسان است
اما واقیعت را با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه غریبانه شبی است امشب
شب بیحاصل تنهایی من
مانده ام در غم تنهایی خویش
چه بگویم، چه کنم، به چه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلم را از ازل منظوم بودست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر پلک خدا
تقسیم دنیا
بی شرمانه ترین
فعل بنی آدم بود!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست به دست هم میرفتین صدااااش میکردی عشقم
چه راحت تو رفتی چه آسون شکستم
از دور نگات میک
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۴۵۰ پست فعال در ۳۱ صفحه |
شهرام مودب
کبری یوسفی 
ناظر توحيدي ثمرين 
خوب شد رفت ته
شعله(مریم جریبی) 
