دوشنبه ۶ خرداد
|
|
|
|
با بغض گلو و نفسِ تنگ نمیشد
از حالِ بدم در شبِ بعد از تو بگویم
هربار تو گفتی و نشد من یکم از خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمع خاموش غزلهای فراموش منم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه است حال عابری پاییزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی
پدر، کوهِ صلابت، خاک شد!
قلبِ زمین از لرزه هایش چاک شد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اردی‌به‌انتظار
انتظار یک لحظه دیدنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکوفه هایش زیبا بود
اما مزه تلخ میوه هایش
ثابت کرد که هر درختی
میوه اش بهشتی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مستی ام اَفزای تا بینم رخ زیبای عشق
ربنا اَغفرلنا ما را کزین رویای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفته ایی از بین ما، ای ، شمع تابانم حسین.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شهر بعد از مرگ رویاهام دیده ست
مادر شده تنها ستونِ پایداری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این بار کمی مهر و وفا در که بجویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبر از پیمانه بگذشت و مجال ما نداد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه رویایی من نیمه پدیدار شدی
نکند دل به کسی داده گرفتار شدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آری خواهم مُرد و آن روز همه واقعا نگرانند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دشت لوت از چاک های دست او شرمنده شد!
پس چرا مرهم ندارد زخمهای کارگر؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مارا بی آنکه بلد باشی قضاوت کردی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به پایان میرسم هر روز ، در این محبس در این زندان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صورتش زیر نقاب، خوب پنهان کرده بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دلم نیست قراری خبر داری نه؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بین تشنگان کویر خلق، مشکی به دوش دارم و حیرانم؛ زان رو که جام ها همه سوراخند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکل از خودمان است!
که برای فراموش کردن یک انسان،به انسان دیگری تکیه کردیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ازجورجهانم برهانید مرا
غرقه درحزن خزانم برهانید مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آواره خواب توام از من برون آ اندکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دگر از کاغذ و خودکار بدم می آید
از تو و گریه ی تبدار بدم می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر چه دست و بازویی ندارد
گلویم را دو دستی می فشارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویند جوانی بهترین مجال عمر است
آبستن شکوفه‌های بهار عمر است
در جوانی انسان شود دلشاد و شاداب
مزه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرگردون
آیینه‌ها دلتنگ چشماتن
گلدونا از کویر پر می‌شن
این خونه بی تو مثل انباره
افکار من تو ذه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجا خود شکر این نعمت گزارم، که خصمی این چنین دیوانه دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا کسی مانند من آلوده ی غم نیست
حتی تپش های دلم دیگر منظم نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریاد قلب را
نشنیده میگیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه فراموشت کنم؟
خیالت میان روز و شب هایم
چنان آونگ
بی مهابا به خاطر میزند ضربه
من و این روح س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیل در ایران نبود کم سابقه!!
این جزای مردمان غافل است😔
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساقیا پرکن لبالب جام را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شانه ای نیست که آرام کند قلبت را
تکیه دادی به لَبِ طاقچه ی دیواری!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه از جانب من سمت تو آمد غم شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداخدا چرا چنین شمال درد می کشد
وسیب روی شاخه ی ملال درد میکشد
میان حوض خانه ام سراسر آب وحشت اس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در زمین حبس شدم میل پریدن دارم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در میان سیل و طوفان، آب میخواهم چه کار...؟
توی این ظلمت سرا، مهتاب میخواهم چه کار...؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران نمی‌بارد، باران نمی‌آید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی خواهی آمد
روزی که دیگر آمدنت دیر شده است
من پیر شده ام
همچنان که تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش از این همه تصویر چروکیده فراری باشد
همه جا لاله شود روی سرم سنگ مزاری باشد
چند شب گریه شدم د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشک نریز ای آسمان ؛ تو گریه بس کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز باران، باز بی چتری در آغوشِ خیال...
عاقبت بر باد رفت آن آرزوهای محال...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق تو
بسان رعد و برقی
جهان مرا روشن کرد
و
در چشم بر هم زدنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یخ دستهایم را
دگر هیچ آب نمیکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با خود به کجا می بری ای سیل دلم را؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مغزش ورم کرده دلش کوهی پر از درد است..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سکوتی که فریادش دیدن خیانت است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه خنجر رو از کسی می خوری که فکرشم نمیکنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مونسم پیچک ایوان و قلم
شده شب نیمه من و زنجره بیدار دریغ
شرشر اشک ندامت ز بر دیده چو میغ بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران که میبارد دلم خودکار میخواهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فقط
دوست داشتن
کافی نیست!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهربانم مهر و آبانم بمان
برگریز فصل بارانم بمان
من گذشتم از هیاهوی بهار
سوز وسرمای زمستانم بمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
((روز پدر))
واژه عریبی ست
برای من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همـیشه تا شـــدم عاشق غروب اومد
چـرا عاشق کشی اینقدر آسونه؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتند شاعر شو ، ولی عاشق نشو هرگز
تا که نیفتی در نژنگِ چشم آهویی
شاعر شدم در دام چشمان تو افتادم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه ساده آخرین بازیم را باختم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه پیگیرم تو این دنیا
تو این دنیایِ وارونه
تو این دنیا که دردام و
به جز من کَس نمیدونه
چقدر د
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۵۷۸ پست فعال در ۳۳ صفحه |
م فریاد(محمدرضا زارع)
به شعر ناب خوش ا
کبری یوسفی 
