محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
جمعه 28 تير 1398
18 ذو القعدة 1440
Friday 19 Jul 2019
هر چه بیشتر به کسی عشق میورزیم ، بیشتر در اسرار هر چیز نفوذ می کنیم . مولانا
جمعه ۲۸ تير
گور ویران به خود قلعه ی معمور ندید
مگس از شهد بگفت، شربت زنبور ندید
دل خَمّار همه عمر پی جام شراب
کوه عشقت شده آوار،... سرم را که شکست ـ
پیرهن شد به تنم خاک، چه میدانی؟ هیچ!
غرورم چون غروبی تلخ و دلگیر شکست
دانیال شاه آبادی
غم فراقت
تمام قندهایی که از دوستت دارمهایت
در دلم آب شده بود را
از چشمانم بیرون ریخت
دیگر زلیخا زلف زیبایی ندارد
آن خفته ی بیدار، رویایی ندارد
نیمه شب تیغی به دستِ نیمه جانش بوسه زد!
صبح فردا تختِ خوابش مثلِ گُل خوش رنگ بود!
با رفتنت ذهن مرا بیمار و مغشوش کرده ای
این عاشق دیوانه را با غم هم آغوش کرده ای
دلتنگ و بی تاب تو
ای که با سنگدلی بردی ز یاد عشق مرا
شنیدم قاصدک مرده
در این بیداد جلادان
میان خانه و مکتب
که خون در جاده سرگردان
آمدی تا که غم خود به دلم بنشانی
حال مهموم دلم را تو فقط میدانی
من ندانسته به دام تو گرفتار شدم
تا
هجرت نکوست نزد خردمندان، پهناور است پهنهء اين عالم...
دست ها آغشته بر خون جگر
ادعای مهربانی می کنند
آسوده بخوابید که من خواب ندارم
کی میتونه قلب تورو واسه من تعبیر کنه
چی میتونه باعث بشه این سرنوشت تغییر کنه
......
برای من تنها یک چراغ کافی بود
تمام من ، به انتظار نشست..
شبیه بوته های یاس بودیم
پر از عطرِ خوشِ احساس بودیم
به روی عشقِ هم حسّاس بودیم
برای بوسه ای وسواس
غرق در گود ترین خلوت بی حوصلگی
در اتاقی که به اندازه ی من جا دارد
و عشق تو تنها هوس بود و بس
مثل آن روستای خالی از سکنه‌ی...
شدیم
گمگشته ی مسیر بیهوده نفس
آرام بگیر قلب من
اینجا زمین است...
سرزمین فراموش شدگان ..
جایی که در آن دندانهای سپید را در قاب
در هیاهوی روزهای وحشی سردرگمی
به ظاهر وصله ی ناجور بودیم
یکی شیرین، یکی هم شور بودیم
سلامت را
نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
آری شاعرِ اُمّید
سلامم را
نگفت پاسخ
کسی از
می شویم ازعشق تودستان،عشق ات آلوده است
کاش میشد چیزی ننوشت
از عشقی که هوس بود و زرشک
شبی را من پرستارم به بالین ( غزلی تقدیم به کودکان سرزمینم)
هرچه مرا درد بود همه اش سرد . .. . .
همای سعادت
سالهاست
که از شانه چپ اسطوره ها
کوچ کرده
شادیه ما قصریه که دیواراش از پلاستیکه
کنار قصر شادیمون خونه ی سنگی غمه
در میان این همه جان در زمین
گر رسد دستم به گرد سرنوشت
کبلا رضا برو
دیگر نکن تلاش
شروع سخن را شنیدی و رفتی...
بازشبی میرسدکاندراش آرام نیست
وصلت یاری که جزسرزنش اش کام نیست
ای یاور مسکینان، در دهر پر از بیداد
من بی تو ..من بی تو
شدم محکوم این زندان
که نامش زندگی خوانند
به هر ساعت و هر آنی
هزار اندوه وصد
شدم وارونه در قسمت، میانِ خواب و بیداری
بعد از این،شب‌تاسحر باغصه‌هابیدار...نه
چشم‌های منتظر، هی بر در و دیوار...نه
بعد از تو در بندِ سلیطه های ألوانم
دیگر درونِ سینه ام تقوا نخواهد بود...
عمری‌ست که در فاصله‌ها گم شده‌ام
از بس که دویدیم و دویدیم و دویدیم ...
از سفره ام،... هر روز دزدیدند نان را!
نان از میانِ سفره دزدیدن حلال است؟
دخترک یک شب بی خبر ، زیر باران رفت
گفت پیشت میمونم تا ابد
ولی بی خبر ...
وقتی بشوی عاشق و "وصلش نتوانی
قطعاً شده ای پیر، در آغازِ جوانی!
باید به دلت دانه ی حسرت بنشانی!
د
شب روی شونه های مردی می‌افتد
که در حال دور شدن است ...
این کاغذ شکسته دل، تا نمی‌خورد
رویای من به درد شماها نمی‌خورد
از مصر و نیل و حال خوش مردمش مگو
ای
غرق تنهایی شدم اما دلم تنگ خداست
کاش می شد دوباره برگردی.....
اینقَدَر ناله نوشتیم به دل
آنقَدَر خاطره کُشتیم چه شد؟
با بغض گلو و نفسِ تنگ نمیشد
از حالِ بدم در شبِ بعد از تو بگویم
هربار تو گفتی و نشد من یکم از خود
شمع خاموش غزلهای فراموش منم
چگونه است حال عابری پاییزی
وقتی
پدر، کوهِ صلابت، خاک شد!
قلبِ زمین از لرزه هایش چاک شد!
اردی‌به‌انتظار
انتظار یک لحظه دیدنت
شکوفه هایش زیبا بود
اما مزه تلخ میوه هایش
ثابت کرد که هر درختی
میوه اش بهشتی نیست
مستی ام اَفزای تا بینم رخ زیبای عشق
ربنا اَغفرلنا ما را کزین رویای عشق
رفته ایی از بین ما، ای ، شمع تابانم حسین.
یک شهر بعد از مرگ رویاهام دیده ست
مادر شده تنها ستونِ پایداری
درمان نشود خصلتِ روباه، به صد لطف!
این بار کمی مهر و وفا در که بجویم
مجموع ۲۶۴۵ پست فعال در ۳۴ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
ایمان کریمی
مهدی تنهائی
در دلم ساکن 
عليرضا حكيم
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
علی اصغر اقتداری (حرمان)
نسرین حسینی (نسرین) 
سعید چرخچی 
کبری یوسفی 
