چهارشنبه ۱۳ فروردين
شعر چهار پاره
|
|
|
|
یه بغض عجیب و یه حسی محال
منو میبره سمت خواب و خیال
همش مبهمم بی دلیل و جواب
تو ذهنم تمومی نداره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه ای وطن از خشکسالی در امان باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عبور می‌کنم از لحظه‌های تکراری/
به سمت لحظه‌ی ناب همیشه‌ی جاری/
عبور می‌کنم از خاطرات پوسیده/
به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخرین روزهای اسفند است
بر سر سفره ی خدا هستیم
سال نو در مسیر آمدن و
محو آوای ربّنا هستیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دلم ای همه ی زندگی ام ساده نرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل به تو دادم و
از تو ز خودم جاری تر
بی خودم از خود و از تو
به جهان باقی تر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مارمولک ها را ببین پف می کنند
بر صورت خوبان گهی تف می کنند
این ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب های تنهایی نمی گیرد تو را از من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساده دل بودیم از مکر جدا
عاشق هم بودیم جان فدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
⭐️ستاره یِ بختِ من در افق نمایان شد⭐️
⭐️درخشید و محو در پشتِ ابر و باران شد⭐️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنهاتر از من بود/
بی‌تاب رفتن بود
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دگرگون دیر حالیم قالخیم گئدیم می خانه می خانه
شرابِ نابِ دن گیزلین ایچیم پیمانه پیمانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرپوشِ مُشتے عشق
بارانِ ؋ـالے تر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرزند بهمن ماهم و فرزند سرما...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در قهوه ات پایانِ تلخِ قند بودم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفرین به اشک های من از بعد دیدنت
وقتی نکرده هیچ کم از دردهای تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز مانده تبر های انتحاری من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«جهان تا عشق باشد ، جان بدارد»
«کسی عاشق شود کو دان بیارد»
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ها بر من فــرود آمد ، فـرود آمد ، فــرود
آخرش رنجور و تنها مِی ز قلـبِ خود چشیـدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای ساربان اُطراق نه ! پر شورِ زین جـــا رفتنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رخت عزاست بر تئوری های باخته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غیبت چه می شود
پشت سر کسی حرفی اگر زدی
اما اگر نبود در دیدگاه ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می روم از خانه بیرون تا کمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه میدانی تو از شعری که با خون دلم گفتم ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ویرانگر است جاذبه ساحران عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تلخ بودم که قهوه من راخورد
تلخ بودم که باورم کردند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌دونی که میلم به رفتن نیست
میرم ولی می‌دونی از اجبار
احمدصیفوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معلوم نیست اصلا برایش گریه کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت حصارِ باغ چشمش با کلاغی پیر
رد و نشان ِ پنجه را طناز تر کرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمانی آینه همخانه ای داشت
نگاهی آشنا اندر دلش بود /
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میروم آسیمه سر از کوچه ها
میروم تا عابری دیگر شوم/
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شبی سرد و خموش و بی صدا
بار دل بر بسته بود و رفته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیزدن سلام اولسین اهلِ عرفانه
حقدن گلن بیزه امانت ندی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به پاییزی ترین لبخند سوگند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داری میری از پیشمون بی صدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیدار شد بخت من از این روز دلخواهت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آب ِ مفقود الاثر، ردّی
در زیر ِ پاهای ِ سراوان نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان ابری و غزل آلود
چشم ها بی قرار و سرگردان
می برد با خودش مرا بی شک
حس زیبای صبح کوهستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لطفا نرو...
لطفا نرو...
زنده نمی‌مانی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عصر ما تفکر انسان نشانه رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلنوشتۀ من..؟
آی آدما ؛ این روزگار؟
پاییزه بی عطربهار
اگربهش خوبکنید
زردی میاد قطارقطار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چروک دست های تو نشان از بندگی دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به رسم ادب هرشب اینجا برایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زوزه می کشم در خود
من سپید دندانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک جوانک از میان دِه خرامان میگذشت
خطبه ی ملا ز مسجد تا به بیرون میرسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناگه از بین این همه آبی
پَری قصّه گو رَهید و جَهید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از خاندان وفاداری ام..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آهای عشق قدیمی یارِ امروزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌷بیست و پنجم ز ماه آبان شد🌷
🌷روز ایثار اصفهانی ها🌷
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا که من هستم دقیقا ساعت صفر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چلچراغ بر سر گورِ که روشن است
این شهر نیست، مظهر ویرانی من است
یا سفره‌ٰ ضیافت دزدانِ با چراغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنها جوابِ ما دو تا، یک جمعِ ساده‌ست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کل بُزی هرگز نزاید، خشکسالی دوقلو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای فروغت مطلع تابندگی
آسمان عشق را زیبندگی
ریزش عطر بهاران امید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درهبوط رنگ رنگ برگها
کوچه های شهرخیلی باصفاست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گم شدم در میان گمراهی
گم شدن شکل دیگر مرگ است
حال و روزم شبیه پاییزی‌ست
که در آن مرگ، جبر هر برگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لیلا که شاعر نیست ای ابله ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز عزم سفری دیگر و باری دیگر
سینه سنگین شد از این بار که بر می بندم
باز هم در چمدان رخت عزا می چی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی جمع من و تنهاییست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدن ندارد آسمان وقتی نمی بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد آهش تا ثریا رفته است!
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۴۰۷ پست فعال در ۳۱ صفحه |
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
محمدرضا آزادبخت
سیاوش آزاد
بانام ویاد خدا 
محسن گودرزی 
مهرداد عزیزیان 
