چهارشنبه ۱۰ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ آواز درد شاعر جمیله عجم(بانوی واژه ها)
|
|
|
|
کی به پایان می رسد
این عصر سرد زندگی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه با فنجان شعری دلخوشم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غصه ریزان است وچترپاره ای دردستمان!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد آهش تا ثریا رفته است!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خشکیده درما چشمه های روشن احساس!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صداقت پلاکش هم اینجا گمه!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانند بغضی درگلو مانده
زندانی زندان احساسم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی جان داده عمری کنج زندان شما!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره بوی باروت گرفته
پیراهن شعرم😔
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک نفر جلوی چشمانمان دق کرد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دربغض های روی هم انبار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کارخانه ی تولید آزاراست اینجا!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لااقل بگذاراینجا باخودم
کنج این دفتر رجزخوانی کنم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هی قفس پشت قفس ساخته عشق!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاییزخود درکوله اش غم داشت..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لااقل مردانه تربا من به این میدان بیا!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرسجاده ی احساس عبادت کردم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفته اززمین ازآسمان بگوفقط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هی کوفتید برطبل جنگ و
دنیابه سازخشم رقصید!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فقط عطرپیراهنت کافی است
که هرعابری راغزلخوان کند!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بربوم دلم طرح گل عشق کشیدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برپیکرعریان شعرم پوشانده ام پیراهن عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم دردل اندیشه ام جاری است!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می وزدازسمت نخلستان صدای ناله ای!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سال هزاروسیصدغمهای رنگین!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کمی خورشید می خواهد
برای صبح فردایش!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیب آفت زده قصه ی ما سم دارد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودم که جهان
باتوغمش هم خوب است!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر آغوش شعرهم
آرامش بخش نیست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو تشنه جان دادی
واینک جهانی
تشنه ی توست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردی نمانده
تاتبربردارداینجا!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وچقدرخوشبخت است
دلی که خانه ی توست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران می بارد
من می بارم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا هیچ پنجره ای
رو به آرامش بازنمیشود!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوابهامان همه کابوس شدند!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازکوزه ها
بایدبفهمی حس لیلارا!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنگینی یک دردمزمن
برشانه های زندگی ماند!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیاه شد روی بهار
ازاین همه درد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی به پایان می رسد این قصه این کابوسها!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مجنون من تاکی فقط لیلا ببافم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردبی مرحم این مردم را
تاکی آخربزندشاعرجار!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعدازتوغم آمد
به سلام دل ما!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیابه کام عاشقان
هرگزنمی چرخد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا غزل آباد
تنهایی است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگذارکمی شعرببافم
برای تو!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمر لبخندت
چقدرکوتاه بود!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین گم میشوددریا
میان گریه های من!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خودم طوفانی ام اما
تورا آرام می خواهم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهرعشق تو چنان خورده به پیشانی من
که به پایان نرسد عمرپریشانی من!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل نسیمی می نوازی
ویرانگری مانندطوفان....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن مرد درباران نیامد!....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیوسته دراین مرکز حسرت زده ام لنگ!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نزدیک می خواهم تورا از خویش دورم می کنی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر مدارلحظه ها
خورشیدکم آورده ایم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق لامصب
بیا آزادیم راپس بده!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخرهرجاده فقط
به خانه ی تو می رسم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگذاربه تنهایی خود
دل بسپارم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دخترساده ی اشعارمرا
تابی نیست!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق
درخون غزل های غریبم
جاریست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بالابپریم یا پایین
فرقی نمی کند!
وقتی .....................
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۳۸ پست فعال در ۲ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
سیاوش آزاد
زیباست و
ساسان نجفی(سراب) 
