شنبه ۱۴ مهر
شعر مستزاد
|
|
|
|
بنشستن و انتظار تا کی؟
ما همسفر کدام شهریم؟
دردانه ی خلقت جهان کو؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیری ز جوان قد کشیده پرسید
داستان پنیرِ زاغ و روبه خواندی؟
در تعجب این سخن برافروخت پسر
گفتا که چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت دیوارهای شهر مخفیست
رنج و فقر، کودکی نوپا
از دل او بگو چی می دانی
منتظر مانده بر عروسک ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در حیات خلوت آغوش شب
زمزمه میکرد فانوس با چراغ
عمر ما رو به تباهی می رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو مپندار، که من با دگران سر مستم
بوی زلف تو هنوز، در پی من می آید
خود فروشی نکنم، جز به یک خند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای مسلمان‌ها به پا خیزید باهم یکصدا
جمله با اذن خدا
می‌کنیم آخر سرِ ضحّاک را از تن جدا
جمله با اذ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در، ازدحامِ سردِ زمستانِ بی‌کسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بی‌تو اسیر دل دیوانه شدم / عشق من
در جمع مریدان تک و بیگانه شدم / عشق من
انگار به دوزخ شده‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به عشق تو شبی دست گرفتم دف و نی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی شکوه قامت رعنای تو
سرو رعنایی نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدی که همه عمر، پریشانِ تو بودم
ویرانِ تو بودم
با آنچه سرم آمده ای‌کاش نبودم!
ای‌کاش، نبودم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرمنده که شعرم به شما عرضه گران شد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیخ ما وقتی که سر پیشِ خدا خم می کند
هرزگی کم می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیر ما آورده رو بر جان، نه بل تن پروری
این نگیری سرسری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بودنت من بیش از این دیگر نگویم
صبری نماند از تو همان بهتر ک رفتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا عشق مرا همدم و همراه دو دونیاست
از مرگ چه پرواست
من آمده ام ،لیک سفر در ره عقباست
از مرگ چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتند گرانی نشود هیچ مزاحم - باشیبِ ملایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از شاخه ذهنم غزل یاد تو بر خاست (ای مرغ خوش الحان)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا سال نو بمونیم ، خیلی خوبه
سفر میریم
سفر
مقصد جنوبه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تابی ام از توست خاک ، که بی تابی ندارد
شیدائی ام از توست گِل ، که شیدائی ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی صدای جبرئیل از لا مکان برخواست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بستر خاموشم، نای و نفسی ناید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به لاله های پرپر شده دانشگاه آزاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازار ما بازار چین شد ...... عیبی ندارد؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمد از آن سوی پرچین یک نوا
از کلاغ بی نوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شعر خیلی باحال برای دوستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مژدۀ بادِ صبا آمد و اخبار رسید روزِ دیدار رسید
بارِ دیگر قدمِ غنچه بگلزار رسید روز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رییس ملک دین علی
امیر مومنین علی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دارند محبّت همه فامیل گرامی/
چون کوفی و شامی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل مردان خدا راست ز نور تو حیات
یاقتیل العبرات....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعر نشدی تا که ببینی غم نان چیست؟- ارزاق گران چیست؟
تا روزه نگیری تو ندانی رمضان چیست؟-یا قحطی یِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرخنده نگاهی و قدم در قدم یار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روحم ز وجوت شود آن روز خبردار
من کشته ، منم خوار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از قصه ی یارانه دگر خون به جگر شد/ دیدی چه خبر شد
|
|
|
|
|
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویاد خدا و درود برشما جناب بذلی ع
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
سید هادی محمدی
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
امیر وحدتی یگانه 
محمد گلی ایوری 
سجاد غلامیان 
