شنبه ۵ بهمن
شعر موج نو
|
|
|
|
شهر در خواب است
دست وپا لرزان ،
مو ها ی بهم ریخته اش
را به بازی گرفته ،
شاید شانسی دوباره ،
و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس پیله بگشا ،
وعشق را تجربه کن ،
ونور وروشنایی را
ارمغان بدار
درسردی وسکوت بجامانده
از شب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یک شیوه، حسینی وار
به شیوه ی قاسم سلیمانی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاه (2)
دردلم
آتشی انداختی
سالها باغم عشق بتو
جان باختم
بانگاهت توبگفتی
ای دوست عاشقی
ازع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صحرا(1)
ازصحرا به صحرای دگر
ببستم بارسفررا
واسه دیدن تو ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاه (1)
درمسیرراه دیدم تورا
نگاهم بتو افتاد
چشمانم به قامتت خیره بشد
تا بخود آمدم
زبانت بانگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بهار
رویش دگری است
درنبود خود
جوانه نو ،
اندیشه نو ،
وما بیخبر از این
همه زیبایی ،
وغا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از غم سیراب نشدن از باران
در شب مهتاب
می سوزند ومیسازند
با همان شبنم
تراوش شده در مهتاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نشسته ام بی تو
قلم به دست
و می نویسم
آنچه را که حسرت نگفتنش را می کشم
و می خوانم
آنچه را که حسر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصل دلهره است، فصل خستگی...! عقربه های ساعت شنی، نیامدنت را در ناقوس دلتنگی ام به صدا در می آورند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلبرمرا روانه زندگی کردند
ومن بی چاره را راهی در جاده
او در خود گم شد و من در او ....
حال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا دور از قبرستان دفن کنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کلاغ به خانه رسید
چوپان دروغگو فروخت
گله اش را . . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موجبات عشوه و ناز است پول
دافع عشق و نماز است پول
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میدانی؟!
واقعیت این است:
هیچکس من نیست.
یا اینکه من زیادی منم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ پایان کبوتر نیست...!
شایدم باشد ،
نمیدانم ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در هیاهوی روزهای وحشی سردرگمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مضطرب تر از برگهای چنار جوان
دلهره افتادن از چشمهای تو را دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز طو فانی شدی
باد غرورت میرسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همچو نسیم در عبور از مرغزار خشکِ پاییز زده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر روز که میگذرد عاشق تر از دیروز و دلتنگ تر از هر روز میشوم،اکنون بعد از مدت ها در راه بازگشت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی گمان میکنم تنها بازمانده زمینم
اطرافم جز سایه های موهوم و متحرک
هیچ نیست
و من چون کودکی غری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ویران شدم دلم
ویران تر از پلدختر
شکست قلب آیینه برای معصومیتت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازسایه خودم می ترسم
آخراین سایه لعنتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوستت دارم روزی برای نازیدن بود
درست مثل پرچمی که بر فراز قله عشق
پس از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قربانی اندیشه ای دلربا
دایره ای از من نامیده می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه امشب به من نزدیکی
یاد تو اینجاست
و بوی تو را احساس میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگار چه می گوید
این دقایق از من چه می خواهند
از که اجازه بگیرم
برای عبور قایقی می خواه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد ودرمان، درد بی درمانم اوست
چنگ رامتین شب ھای بی آرامم اوست
رقص مهتابی شبی در برکه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم دریاست
دلم دریاست امشب
دلم آرام وپابرجاست امشب
بیا غرق شو درین رامش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزها دل شکستن هنر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرسیدم ازسرباز نگهبانی
چه خبراین دوران?
میان خشم دوابرو
اشکش حلقه زد،
گفت خبرازفرزندمن داری،
م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از من برای تو چه خواهد ماند ؟
جز دشتهای تشنه تنهائی
جز مرداب های ساکن عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وا می کشم دستم را از برکه های یخ
تنور خانه هنوز روشن است
پر میکشم از این زمین دلمرده
چراغ کهکشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزها شب هایم را با اندوه و افکار پریشان میگذرانم،دلهره ها ای از جنس پوچ و هیچی تمامم را در بر .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وآنگاه که بخردمان بهتان نمیپذیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با یاد خدا
دست ها راباید شست..!
چشم ها را باید شست..!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمستان
سرماي حزن سال را به سينه دارد
که سپيد ميکند اشک ريزانش گيسوان زمين را
به رنگ بغض جوجه گنجش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه اینکه نباشی...
زیر برف های زمستان
همیشه رد پای بهار دیده میشود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغض میکند هر واژه در سرم
فریاد کن مرا...
چنان بتاز بر قامت زمستان
که ترک بردارد ظلمت تنیده بر تاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادرا
تو تنها گلواژه ای هستی که نبض غزل من با تو می زند
و قلب شعرم به یاد تو می تپد
هر وقت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوانی مصرعی از دیوان هفتادقله شده
و تنهایی مرثیه ی تیلوار است.
بستر خوابیده ی روستا را می بینی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنگ تر از من گذر کرد از بهانه هایش..
چه خوش یافت دانسته هایش را..
هنگامی که به سرزمین نانوایان رسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وام دار زمینم من..
دارا ترین نخل آزرده..
شبیه من بود..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محو می شود، در آبی آسمان
مغلوب است، در آبی دریا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام بر زيباترينم،من در تاریکی مطلقی از وحشت صدای زوزه ی باد نشسته ام،امید دیدارتو مرا مجنون و دیوان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق من هر تغييري در زمان،حضور من و تو را دگرگون ميكند،سايه ي افكار تو دغدغه ي ثانيه هاي زندگي ام ميش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زن در تکاپوی فهمیده شدن
در این زمان ........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نشانه ها و حکم قضا
می دانم همه ایرانیان هستند صدر نشین بهشت خدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
... .عشق می داند. ...
چشم شب بیدار...
می چکد...
از رخ مهتاب باران...
مو رهائی در باد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من طو فانی ندید ه ام در این حدآرام
من عاشق ندیدم در این حد ویران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ زیباترین است اگر
رأس ساعت باشد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از لحظه آشنایی تا لحظه جدایی چیزی نمانده است
تصمیم آخر این است که
تو بری و دیگه برنگردی
منو تن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اتاق گرم و آبی
برای من بهشت است
برای تو جهنم
گرما برای من پوشش است
برای تو هیچ
آبی برای من رنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره گوشه نشین شدی
توی کهکشان دلت
دنبال کی هستی
با این همه ستاره
بازم دنبال ستاره می گردی
بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر دل سرد من با چشمان بسته به تو بنگرد
گرم می شود
چون تو به اون گرمای نورانی بخشیدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کوچه باغ های عشق
تو را دیدم
چشمات دلم را برد
خاطره ای در دلم مرده است
با دیدن تو چشم باز می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمان دیر می گذرد
همچون آینه سفید
هر چی قدم برمی دارم نمی رسم
خسته ام
حال ، دیگر توان کاری نیست
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۲۵ پست فعال در ۳ صفحه |
مسعود میناآباد
عیسی نصراللهی ( سپیدار )
سید حاج احمدی زاده(ملحق)
با سلام و درود به همه
م فریاد(محمدرضا زارع)
حمیدرضا گلشن 
امیر مسعود شفیق 
