يکشنبه ۷ بهمن
شعر عرفانی
|
|
|
|
آن دل ِ خاموش ِ ازل آشنا
شد همگی محمل ذکر و ثنا
آتش عشق و دم یا هوی او
یار،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نِئچه ایل پیرویِ مذهبِ رندان اِئله دیم
تا خِرد فِتواسِلا حِرصیده زندان اِئله دیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایستک لووام چنان گئجه یورقون یوخو سِئوَر
آردینجایام چنان کی لبِ تشنه سو سِئوَر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«جهان تا عشق باشد ، جان بدارد»
«کسی عاشق شود کو دان بیارد»
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌾بدی گر کنی، بینی فرجام بد🌾
🌾بماند ز تو بر زبان، نام بد🌾
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غیبت چه می شود
پشت سر کسی حرفی اگر زدی
اما اگر نبود در دیدگاه ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلت، گر در هوایش سرد باشد
چو در خاکش، وفایش طرد باشد
لباسی پوش از مهرت به مردم
که گل هایت، نماد ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش او گون باب آچا بو منزلِ ویرانه، گِئدم
جانِ راحت گوتیریپ من پیِ جانانه گِئدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر کسی دوری گزیند از تو گردد جاودان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گدا بودم به درگاه امیدت بوسه آوردم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بولبولون خوشرنگ بیر گول دیمدیگینده واریدی
اول نوایِ خوش ایچینده ناله سی چوخ زاریدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمره آمد بگفت موعد زیارت آمد
صبح صادق مددی موقع صیانت آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من وشیدایی واین خال نگار
از تو این همه ناز کشیدن رخ یار
من و تاریکی واین روشنی ماه جمال
در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی ای کرم هُماسی تارینین گوزل نشانی
او هُماکی کولگه سیله بورویوبدی ماسوانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
⛈️من همچو خاک تشنه ام، مرداب نخواهم شد⛈️
⛈️از طعم خوش باران، سیراب نخواهم شد⛈️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زنی صوفی صفت اندر بن چاهی عمیق ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاوان یک وصالم را سیصدوشصت فراق غرامت داد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرده دری می کنیم در هوس روزگار
هیچ نماند جز او هیچ نیاید به کار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌷گر به هر چه خوب است، تو لایق باشی🌷
🌷 پروانه شوی، گُلِ شقایق باشی🌷
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه روی آن بُوَدم تا به کوی یار شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه اسیرِ زر و املاک و فراوانیِ پول
نه که در بند فلان مرتبه و قدرت و جنگ
تو اگر امر کنی با دل و جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کودکی با صورتی چون قرصِ ماه/از چه رو جانش بگیرند بی گناه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقت است تا حضر به سرای دگر کنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فارغ از غوغای بین صبح و شام
در سکوتی ژرف می مانم مدام
تار تنهایی و پود سادگی
پیش پایم ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زهی ذاتت نهان از آن نهان، است ماسوا پیدا
بِحارِ خلقتت را موج پیدا قعر ناپیدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام آنکه ذکرش دهد روح را آسایش......
......به نام آنکه اسمش دهد قلوب را آرامش
به نام آنکه ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سرانگشت خدایگان حکاکی شده بر کاشی های محراب مخنق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیروز شمردم آن مردان رازآلود را
دو «من» دیگر بودند جز من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چله شب و سلسله موی بلند است
برگردن هر عاشق دیوانه ، کمند است
...
هوردی ساچینی قیرخ طرفه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این کاغذان گره خورده به جوهریم
ما هیچیم دست توست بر هخام خویش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبح بخیر24
صبح این چنین پیامی، آمد زکوی جانان
هرجاست یارجانان، كانجاست صبح تابان
مردم خبر نمائيد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌷در خواب، فرشته دیدم آنی، گفتش🌷
🌷خندید و مرا بداد نانی، گفتش🌷
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر دوشِ من راستی و شرم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندانستم به زجر و غم گذر کردن چه حکمت داشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در طلب ساقی ساغر به دست
پای به ره منتظر چشم مست
چون که نشستم درِ آن آشنا
محبت آورده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نجوا کنان همراه نی از نیستان من آن چنان دل را بریدم
دیری است که آن نیزار فراموشم بشد از نوش می جام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد افتادن برگ بار گرانیست پاییز؟
بی خبر!برگ در آغوش خدا افتاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لا اله گویی سرآغاز شکست بتکده ست
ذکر الاالله سرانجامش رکوع درمیکده ست
هرکه الا الله به پیش آورد ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجان اون مدعی های عدالت/ببین دنیا شده مهدِ شرارت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گشت عالم شاد از تو من اسیرِ غم هنوز
کرد عالم ترکِ غم، در ما غمِ عالم هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا دل آلوده بکش اززمین
یا قد صدق گذار برزمین
درره جانان تویکی خضرطلب
همره موسای کلیم شو مه جبین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسیمه سرم اسیر طوفان
چون کشتی بی شِراع و سُکّان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دل در بند پرهام مشو
بگشای بند خود پرهام شو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر عاقل ترین اهلی یِ جنّت، «ترکِ اولی» کرد
برایش «شبهِ تاوان» شد هبوط آدم و حوّا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا باز در نیمه راه دستان تو.......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندانم ای زنده دل، در میان کاروان حج چه میکنی
سنگدلان طواف سنگ کنند، تو که طواف دل میکنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پینه‌ی پیشانی زاهد نشانِ زُهد نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خوانمت ای دوصد پاره ی جان
ازمن ربودی همی جانم در دوجهان
اینک من آن خسته در میان کویرم
اگر من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گِئجه گِئتدیم درِ مِئی خانیه خواب آلوده
خرقه یاش دامن و سجّاده شراب آلوده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🍁بنده ای عارف بگفت از خودسرشت🍁
🍁کافرش خواندند چون گفت از سرشت🍁
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرامشِ شب های تو
مدیونِ افکارِ منه!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ کس
مثل من
تو رو باور نکرد
ممنونم بابت
این سادگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داستان نفس ماست، چون گرگ و ميش
عاقبت اين ميش را آيد به نيش
از ازل دانند، عقل و درك بيش
گفته اند پ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا در حریم قبله‌ی جان پا گذاشت دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صداى پاى باران توى گوشم بى هوا پيچيد
نسيمى نرم رقصيد و ميان قطره ها پيچيد
نگاهم رو به بالا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنگونه که من دیده به دریا شویم/نگرانم نکند گریه دریا شور است/عاقبت خلوت جانکاه گزینم شاید/یا که در ج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آجی مِئی ایسترم جاننان دوشه بیر مرد زوریندن
کی تا بیر دم اولام راحت بو دنیا شرّو شوریندن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدما تا یه گرفتاری دارن
تازه یادشون میاد دعا کنن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دنبالِ یه تغییرم
چجوریشو نمی‌دونم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من هاردایام پند هاردادی اول باده گردان ساقیا
اول جان چوخالدان جامیله اندیر دولا جان ساقیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم دور و برت پرواز می کرد
1403/07/24
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن دل ِ خاموش ِ ازل آشنا
شد همگی محمل ذکر و ثنا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
💐کاش آید روزهای ابری و خوب💐
💐نم نمِ بارانِ مطلوب💐
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مصنوع و مجموع دائم، در حال آیینگی هاست
«حادث» نشانِ «قدم»گو،«وحدت»به«کثرت»مقدم
خورشید: شمع جلالش،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مژده ی وصلون هانی من گوتیریم جان قالخیم
ملکوتین قوشی یام دامِ جهاندان قالخیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسی که هوای حوایش را ندارد
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۵۳۵ پست فعال در ۵۷ صفحه |
طاهره حسین زاده (کوهواره)
بااجازه چند 
سید هادی محمدی
عليرضا حكيم
ابراهیم هداوند
محمدحسن پورصالحی 
درود بر بانو روزبهانی عزیز 
محمد شریف صادقی 
عباسعلی استکی(چشمه) 
