يکشنبه ۲۸ ارديبهشت
شعر عرفانی
|
|
|
|
من کی ام یا که چی ام...؟!
رگه هایی رنگی
در حصار تیله ی چشمان تاریخی کهن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
❤️روز تولد تو، شعرها سروده شَوَد❤️
❤️از یُمن خَلق تو، خالق ستوده شَوَد❤️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ
از لای درزهای پنجره
به عشق نگاه می کند.
پوست سیاه شب،
پر از جراحت است.
جنگلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خلقت نموده هستی، الگوی بندگی ها ***** نوری به نام زهرا، مکسور و الخفیها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر کسی به رودِ خروشان، نمی‌رود
دریادلی، به چالشِ طوفان، نمی‌رود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اَلسَالم عَلیک یا شَمسَ الشُمُوس،
باشی در زیبایی وَصف طاووس.
یا غَریباَ الغُرَبا وَ الضُّعَفا،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که از ما میکند یادی، نگه دارش خداست
هر که ما را میکند یاری، پر از عشق و وفاست
حسین_قالیباف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دَر فَرجام نیکِ‌هرکاری ،رازی‌نَهُفته
آن راز را صَهبا فاش ، به تو گُفته
کاری آغاز کردی با نامِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بــزرگی ایـن چنیـن پـرسیـــده ام
گـو چـه چـاره گر مرا سخت بگذرد
پـاسخی او داده از حکمـت بــه مـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اولش من را که اَختَر آفرید
آخرش خود با من آخر آفرید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنام آنکه در عشق برترین است
رفیق شاد و همدرد غمین است
سرآغاز است و هم پایان دنیا
که بی همتای رب ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
☘️صبوری کن و از درد و غم کنار بگیر☘️
☘️بهانه مجوی و باز دنبال کار بگیر☘️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر سر نهاد شعله که گردد فدا چو شمع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردم را کس نمیداند
نگاهم گر چه بارانی‌ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
❤️اگر کوه، اگر صخره، اگر سنگم❤️
❤️با دشمن و دوستان، همیشه یکرنگم❤️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل شکوفا شد به مِهر‌ت ای بهار ازلی
می تَپَد در خاک و خون چابک سوارِ ازلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دور از تو دلم تنک است ....
با شعر و غزل قهرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی نور ایمان جز خویش در کس ننگری
گفتم باید به قطره ای از باران بنگری...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم دوخته ام
به جاده ای
که پایانش
بی انتهاست
بی خبر از آن که
آغاز و پایانش خداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبُ روز در پیشِ تو
پلک زدنِ خویش تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای یاخچی لارین شاهی داد غُصّه لی تک لیک دن
سن سیز اورگیم تترر وقت چاتدی قَئییت گل سن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میزنم تیغ تبر
بحر بت خانه سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساقیا دولدیر بیلیرسن من خُمارم جامی سن
ساعتی آرام ائله بو عمرِ بی آرامی سن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌸بجز زیبایی از خالق نبینم🌸
🌸اگر گل بینم و گر خار چینم🌸
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نپرسید از کدامین شهر می آیم به این منزل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مَی به وصل یار شیرین می برم چون برسرم/
دلبران را با خبر از یارِ سیمین بَر کنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساحر وادی دهر كجاست ای دوست
كين چنين سحری به پای ميدارد
به دنبال تجسم ساحری كه عالمی به پا دا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بُگشا دَرِ خُمخانه یا طاقِ ثریا را
دیگر زِ کَف اَفکَندیم،بازیچه‌ی‌دنیا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق شده ام زلف تو را،دام بهانه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هامی کس کی حرمِ عشقیوه محرم اولماز
هر براهیم گَله درگاهیوه ادهم اولماز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درونِ کهکشانی از مقوله ها مُعلّقم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با اسرار خدای دو جهان شک دارم
به شب و روز و زمین و به زمان شک دارم..
به هوا و هوس و گندم و سیب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزاد زِ هر بند و هوا و هَوسی/ تا بنده او باشی و فارغ زِ کَسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرایه ی رخسار تـو از بس که فصیح است
جایی که تـو باشی دگری حشو قبیـح است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درسِ سحرِ بیز رهِ مِئی خانیه قویدیخ
محصولِ دعانی رهِ دُر دانیه قویدیخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من‌وتو یا من و او یا آنها
همه بازیگرانِ دنیاییم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلهای همچون آفتاب از چهره ها پیداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه بگویم که همش از ناسپاسیست
که خلقت سگان از سپاسگزاریست
دگر نگویم که انسانم آرزوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باشلاییرام من اللهین آدِیلان
باغیشلیان و مهربان یادِیلان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای حرف حسابی جواب لازم نیست
به شرح جمله نابی کتاب لازم نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه به طور همچو موسی به قیاس وقیس شاید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🤍گر قلب من و ما، پُر از نور شود🤍
🤍 از غم بِرَهَد، ز غصه ها دور شود🤍
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"خواب خاکستر سراسر مستی است"
سایه یِ جنگ است بر ابلیسِ ننگ
کم بنوش ای کوه غم از جام سنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اندرون چاهِ کام داده‌ام مارِه از آرمان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از شومی این بخت کمی اشک بریزید
هر قطره ز اشکم به دل مشک بریزید
از شومی چشمان نظر باز عزیزان
این گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم که به عشق تو شده ام نصرانی
گفتا که تو مرتد شده ای، میدانی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به عالم خلایق بسیار دیده ام
ولی هیچ یک صفای تو را نداشتند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوای بغض دارد آسمان چشم بارانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بو کی مِئی خانیه چاتدیم اوزیم عریان اِئله دیم
چون کی بو خرقه نی رهنِ مِئیِ رندان اِئله دیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دام عشق.عارفان
فر صتی را تو ندادی که تمنا بِشَوی
از خدا می طلبم بی کس و تنها بشوی
ای که صیاد توی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قطره دریا می شود
اگر خدا نظر کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🍀گر که یاور شوی به خَلق، هر جایی🍀
🍀چو کُنی نیکی و گِرِه، تو بُگشایی🍀
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید که بعد از مرگ من دیگر جهانی
حاضر نباشد تا گریبانم بگیرد
بیزارم از افسار و نعل زندگانی
باید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرندوش فکر ز خواب داشتم که سنگ بودم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قعر دریای توهم برج عاجش خالی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«جهان تا عشق باشد ، جان بدارد»
«کسی عاشق شود کو دان بیارد»
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه ها بر من فــرود آمد ، فـرود آمد ، فــرود
آخرش رنجور و تنها مِی ز قلـبِ خود چشیـدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر آنکه خود عزیزی بیش گردد
گرفتارِ خدای خویش گردد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای ساربان اُطراق نه ! پر شورِ زین جـــا رفتنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن دل ِ خاموش ِ ازل آشنا
شد همگی محمل ذکر و ثنا
آتش عشق و دم یا هوی او
یار،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نِئچه ایل پیرویِ مذهبِ رندان اِئله دیم
تا خِرد فِتواسِلا حِرصیده زندان اِئله دیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایستک لووام چنان گئجه یورقون یوخو سِئوَر
آردینجایام چنان کی لبِ تشنه سو سِئوَر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌾بدی گر کنی، بینی فرجام بد🌾
🌾بماند ز تو بر زبان، نام بد🌾
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غیبت چه می شود
پشت سر کسی حرفی اگر زدی
اما اگر نبود در دیدگاه ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلت، گر در هوایش سرد باشد
چو در خاکش، وفایش طرد باشد
لباسی پوش از مهرت به مردم
که گل هایت، نماد ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش او گون باب آچا بو منزلِ ویرانه، گِئدم
جانِ راحت گوتیریپ من پیِ جانانه گِئدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر کسی دوری گزیند از تو گردد جاودان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گدا بودم به درگاه امیدت بوسه آوردم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بولبولون خوشرنگ بیر گول دیمدیگینده واریدی
اول نوایِ خوش ایچینده ناله سی چوخ زاریدی
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۵۹۴ پست فعال در ۵۸ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
شاهزاده خانوم
محمد رضا خوشرو (مریخ)
دانیال حاجی زاده (اشک)
مسعود مدهوش( یامور)
سید فتح اله هاشمی 
