سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- درخت طیّبه ۲- خمره ی پرستو ۳- غمباران ۴- عشق ۵- ☄️ حس قشنگ انتقام☄️ ۶- ...عشق یعنی... ۷- رفتی منو سوزوندی ۸- مسافر ۹- ناترازی در سخن ۱۰- دل کندن کانال تلگرام شعرنابتقویم روزدوشنبه 13 اسفند 1403 4 رمضان 1446 Monday 3 Mar 2025 حمایت از شعرناب |
اشتراک گذاری این شعر
۴۲ شاعر این شعر را خوانده اند
مهدي حسنلو،محمد منصوری بروجنی،محمدرضا آزادبخت،علی نظری سرمازه،جواد مهدی پور،محمد اکرمی (خسرو)،محمد رضا خوشرو (مریخ)،مریم کاسیانی،محمد باقر انصاری دزفولی،محمد شریف صادقی،امیرعباس معینی(بیت الاسرار)،مهدی انصاریان نصما،زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)،سیده نسترن طالب زاده،عباسعلی استکی(چشمه)،رسول دبیر (نافذ)،پژمان بدری،فریباایازی روزبهانی،آرمان طاهری،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،منوچهر فتیان پور (راد)،محمد حسنی،فروغ فرشیدفر،مرتضی میرزادوست،ابراهیم هداوند،ساناز قورخانه،احمدی زاده(ملحق)،سعید صادقی (بینا)،فرشید به گزین،بهــاره طـــلایـی زیدی،مهرداد مانا،عباس (یزدان) عظیمی،یاسر کریمی،طوبی آهنگران،مریم عادلی،مدیر ویراستاری،عارف افشاری (جاوید الف)،محمدحسن پورصالحی،عليرضا حكيم،محمد مصطفی احمدی،علیمحمد پناهی،معصومه خدابنده
نقدها و نظرات
 دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۱۶:۰۵
درود استاد عزیزبسیار زیبا و طولانی است در وصف اصجاب کهف و سگشان 
 دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۱۸:۳۱
درود جناب مانا .من صبر کردم تا دوستان و نفرات شما نظرات خودشان را بنویسند تقدیر و تشکر ات از شما بابت متن ادبی به عمل بیاید . و واقعا هم متن ادبی جالبی بود و خلاقانه . به هر صورت این متن را به هر شکل که ببینیم و تصور کنیم شعری از آن بیرون نخواهد آمد . که بنده حقیر در خدمت شما باشم . شعر پارامتر ها و مشخصات خود را دارد . متن ادبی یا نثر که نثر هم نیست چون نثر به متنی می‌گویند که به رعایت وزن و قافیه پای‌بند نیست، و برخلاف نظم به سبک گفتاری روزمرّه نزدیکتر است. در مورد متنی که نوشتید . زیبا بود و مختص خودتان که البته هیچ اشکالی ندارد که ابداع کننده نوعی متن یا سبک باشید که به هر صورت نفراتی از قبل به این شکل عمل نکرده اند . خیلی هم جالب است . در مورد طولانی بودن متن شما بزرگوار این یک پیشنهاد نیست این یک خواهش نیست بلکه نوعی ضعف است اگر شاعری در تعداد ابیات مورد نظر و مشخص نتواند موضوعی را که انتخاب کرده به سرانجام برساند ، و تعداد ابیاتی را بی‌جهت به سروده اضافی کند ، دچار ضعف تالیف شده ، و البته شاعر هم میتواند از خود دفاع کند که نه هیچ قسمتی بی جهت در شعر نیامده ... که این موضوع آشکار را پنهان کند . اینکه گفته میشود از طولانی بودن یک سروده خواننده خسته میشود البته بهانه گیری های نداشتن وقت است . آن به کنار .... اما قوانینی هم ما برای طولانی بودن سروده داریم مانند مطلبی که عرض شد . در هر صورت مطلب شما یا متن شمارا من شعر نمیدانم و شعر نمی‌بینم . اما چون شعر نیست دلیل بر زشت بودن آن هم نیست .. و علاقه مندان خاص خود را حتما دارد . موفق باشید . چهارشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۳ ۱۸:۱۵
باور بفرمایید جناب ما نا.خودم ناراحت میشم وقتی برای شاعری اینگونه می‌نویسم . شما شاعربزرگی هستید شما شاعر خوبی هستید . البته هم اشعار موزون سختی خاص خود را دارند و هم اشعار سپید . من قصد ندارم از هیچ کدام از این سبک ها دفاعی و یا انتقادی داشته باشم . هرکدام سختی ها و مشکلات خود را دارند و البته طرفداران خود را . به نظرم شاعری که شعرش را به نمایش عمومی میگذارد یعنی شعرش را برای سایت ارسال میکند تا شاعران دیگر ببینند و نظر دهند ... نهایت سعی و تلاش خود را کرده و واقعا این ارسال تمام داشته های شاعر است . باور بفرمایید وقتی برای شاعری نقد منفی می‌نویسم تا دو روز خودم ناراحتم . بار دیگر از حضور شما و ارسال سروده شما و خوانش سروده شما خوشحال شدم . انشا الله در تمام مراحل زندگی بدرخشید
 دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۱۱:۰۵
درود. این شعر زیبا اما طولانی جناب مانای عزیز پر از اصطلاحاتی ست که ممکن است به گوش بسیاری نخورده باشد خصوصا مواردی که مرتبط به عهد عتیق و عهد جدید کتاب مقدس است. من این موارد را می آورم و توضیحات کوتاهی میدهم تا مفهوم شعر آشکارتر شود:(۱) بیت همیقداش یا «بیث همقدش» همان بیت المقدس است یعنی خانه و معبد مقدس؛ «هَ» در عبری نشانه معرفه ساز است (مثل «ال» در عربی یا the در انگلیسی). مکان مقدسی که روی «کوه معبد» و نزدیک به جایگاه کنونی مسجد الاقصی و قبة الصخره بنا شده بود و توسط بابلی ها ویران شد؛ البته بعد در زمان کوروش بازسازی آن شروع شد که در سال ۷۰ باز هم توسط روی ها ویران شد. (۲) ناصره: شهریست در فلسطین و محل زندگی «عیسای ناصری» - حضرت مسیح. (۳) فاران: این کلمه یکی از کلمات جنجالی در کتاب مقدس است که احتمالا به معانی متعدد به کار رفته است؛ در کتاب مقدس واژهٔ فاران بارها آمده و ظاهرا ناظر به مکان های متعدد است - از غرب شبه جزیره سینا و جنوب اردن گرفته تا حجاز و عربستان امروزین - اما «کوه فاران» فقط دو بار آمده است. یک بار در سرود موسی در فصل ۳۳ کتاب تثنیه (سِفر پنجم تورات) و دیگری در سرود حبقوق (فصل سوم کتاب حبقوق)؛ ظاهر متن در حبقوق شبیه به یک پیشگویی مسیحایی ست: خدا از تیمان(جنوب(؟)) می آید و آن قدوس از کوهسار فاران سلاه! جلالش آسمان ها را خواهد پوشاند و زمین از ستایش او مملوء خواهد شد، ........ خیمه های کوشان را در اضطراب می بینم و پرده های مدین را لرزان... (کوشان و مدین یحتمل هر دو در عربستان هستند). محققین سکولار کتاب مقدس این سرود را باستانی - احتمالا قبل از خود حبقوق!!! - و اشاره به خاطرهٔ گنگی از آمدن مذهب اولیهٔ یهودیان از منطقه ای در جنوب (جنوب اردن یا شمال عربستان و...) می دانند که بعدها به شکل اسطوره موسی در آمده است. البته در اصل عبری متن همه فعل ها مستقبل (آینده) هستند نه گذشته... و این تا حدی جالب و عجیب است و ممکن است دال بر پیشگویی بودن آن باشد نه یک گزارش. بسیاری از مسلمانان این متن در کتاب حبقوق را به آمدن پیامبر اسلام تطبیق می دهند که از کوهسار فاران در عربستان ظهور کرد و خیمه های مدین و کوشان را به لرزه در آورد. باری....لازم به ذکر است سفر پیدایش می گوید اسماعیل و هاجر در «صحرای فاران» ساکن شدند... (۴) بامیان: در افغانستان امروزین؛ بزرگترین مجسمه باستانی بودا در آنجا بود که به دست روشنفکران طالبان (!) منهدم شد (۵) العاذر...راستش نمی دانم این کدام العاذر است... آیا منظور همراه و غلام حضرت ابراهیم است یا العاذری که مسیح زنده اش کرد یا کس دیگر. آن قسمت برای گنگ بود.  سه شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۳ ۱۳:۳۹
با احترام به ساحت بلند شعر و ادب ایران زمین و با احترام به همه‌ی عزیزان خواننده چه‌جایی بهتر از صفحه‌ی مانای عزیز برای یک دورهمیِ صمیمانه یقین دارم اتفاقی نیست این دعوت چهار نفره بلکه سرخیر شدن یا پا در میانیِ مانا نشانه‌ی مرام و معرفت اوست یا به تعبیری ریش سفیدیِ مانا - به رغم جوانی‌اش - از محاسنِ اخلاقیِ اوست. و مانایِ عزیز! به اتفاق و یک‌رای دعوت شما را پذیرفتیم و بنده هم به سهم خود بخاطر نیت زلالتان تشکر و قدردانی می‌کنم. و اما قبل از آنکه به یک مورد ریز در اثرِ مانا اشاره کنم موضوعی را به اشتراک می‌گذارم که مدت‌هاست دسترسیِ کمین به سایت ادبیِ ناب را بسیار محدود و مشکل ساخته است شاید به این طریق و به کمک دوستان بتوانم منشاء این مشکل را پیدا کنم. حدود سه چهار ماه میشود که بطور میانگین هفته‌ای یک یا دو بار - حین ورود - سایت در حال بروزرسانی‌است. اما موضوع فقط این نیست. جالب است بدانید پس از بارها تلاشِ ناموفق مجبور میشوم از صفحه‌ی یکی از دوستان وارد سایت بشوم. نام یکی از دوستان شاعر که می‌شناسم را سرچ می‌کنم، وارد صفحه‌ی ایشان میشوم، یکی از اشعار ایشان را باز می‌کنم تا بتوانم به صفحه‌ی ناب ورود کنم که این طریق هم گاها مسدود میشود...! جالب‌تر این که دو روز پیش پس‌از طی این مراحل وقتی وارد سایت شدم تمام اشعار روی صفحه مربوط به دو هفته پیش بود! نمیدانم مشکل از کجاست. و اما به اثرِ بلند بالای مانا می‌پردازم که به زعم من به جهت آنکه از تمی یکدست و بیانی منسجم برخوردار است، یک سر و گردن از اثرِ قبلی‌اش(نوبت مطب) بالاتر است. تنها موردی که به نظرم می‌رسد در این بند: "آمده بودم در خلوت این غار شعری برای خانمم بگویم، که ناگهان از میان آتش کسی گفت: برو و عصای این کلمه را بر کله ی دیو بکوب." بارها خواندم و هر بار حضور واژه‌ی "خانمم" در این تِم را غریب دیدم. "شعری برای گلاله‌ام بگویم" مانند واژه‌ها و اصطلاحات نسبتا زیادِ بکار رفته در این اثر که قابل تامل‌اند، بگزار خواننده کمی درنگ کند که... "گلاله" خانمِ ماناست. از طرفی قریب به یقین، مرادِ مانا از واژه‌ی "کلمه" در سطر چهارمِ این بند، "شعر" است یعنی؛ "برو و عصای شعر را بر کله‌ی دیو بکوب" لذا پیشنهادم به مانای عزیز این است که کلمه‌ی "شعر" را بدون پسوند "ی" بنویسند؛ "آمده بودم در خلوت این غار برای گلاله‌ام "شعر" بگویم، که ناگهان از میان آتش کسی گفت: برو و عصای این "کلمه" را بر کله ی دیو بکوب." با احترام ابراهیم هداوند ۲ بهمن ۱۴۰۳  دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۰۷:۲۱
جناب مانادرود خیلی پر محتوا و زیبا بود
 دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۰۷:۵۵
ستاره هاشما امین شب بوده اید. بگویید: خورشید را کجای آسمان خاک کرده اند، که من هنوز وامدار کرم شبتابم؟  درود بر مانای ماندگار معجونی از حلاوت و تلخی تنیده درهم به زیبایی شعر مانا
 دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۰۸:۳۲
من هم روزی مرد معصومی بودمکه از فرط معصیت، گناه گندم را به پایم نوشتند.. درود بر شما جناب مانای گرامی شعر ناب پر از معانی عالی از قلم توانمندتان خواندم سر فراز باشید به مهر  دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۰۸:۴۷
سلام و درود جناب مانای عزیز و دوست داشتنیسپیدی قلم زدید سرشار از تصاویر ناب و یاری گرفته از تاریخ خصوصا تاریخ مذهبی که باعث میشه مخاطب ناخودآگاه برداشت های جالبی داشته باشه و پرش های نا منظم تاریخی در شعر به آدم حس غوطه ور بودن در زمان و مکان رو میده که نوبه خودش جالب و خاصه منتظر بررسی و واکاوی دوستان هستم پیروز و دلشاد باشید
 دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۰۹:۰۰
درود و عرض ادب و احترام خدمت شما شاعر گرانقدر ،همچنین براستاد بانو حکیمی بافقی نازنینم استاد هداوند گرانقدر و آقای صادقی ارجمند همچنان که با شوق سروده ی زیبای تان را می‌خواندم و فکر این بودم چه کامنتی بگذارم به انتهای شعر رسیدم و پی‌نوشت را خواندم ،کمی غافلگیر‌شدم به صفحه ی آقای صادقی برگشتم .بعد از آخرین پیام خودم دیگه سر نزده بودم. از توضیحات استادان هم که بازگشته بودند،آموختم به نظرم هر کسی آزادِ برداشت خودش را از شعری که خوانده داشته باشد ،همین نظرات گوناگون با زاویه دیدهای متفاوت باعث بحث و گسترش فنون ادبی میشود بنده نه ادعایی در این عرصه دارم نه از کسی دلخورم،فقط از سوءتفاهمی که ایجاد شده بود دلم گرفت که آن هم رفع شد😊 البته مقصر خودم بودم که اشاره کوچکی کردم و گذشتم ،یاد گرفتم که اگر خواستم وارد مبحثی شوم توضیحات کاملی ارائه دهم که به هر چه ختم شد ناراحتی نباشد دستبوس مهر و زحماتِ استادان عزیزی که با سعه‌ی صبر،آموزش می دهند هم هستم برای شما و عزیزانی که نام‌شان برده شد آرزوی سلامتی و سرافرازی دارم🌹  دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۰۹:۰۶
سلام وارادت شاعر وهنرمند بزرگوار هزاران درود
 دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۱۶:۱۳
باسلام و احترام استاد بزرگوار و ارجمند بسیار بسیار زیبا و عالیست دلشاد و سلامت باشید روزگار بکام
 دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۱۶:۲۹
 دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۱۶:۴۲
درود چه سپید موزون و خیال انگیزی خودش به خودی خود معراج دوباره ای بود و گویی داستان آفرینش آدم را از نو سرود شاعر بزرگوار همچون نام تان مانا باشید و قلمتان نویسا  دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۱۸:۲۸
درودتان باد جناب مانای عزیز و ادیب بسیار زیباست و دلنشین رد قلمتان ابدی 🤍🌹🙏  دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳ ۲۳:۵۶
سلام مانای عزیزشعرت طولانیست چون تقریبا ۱۲۴ هزار پیامبر را یاد کردی برادر.  سه شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۳ ۰۳:۱۵
سلام ودرود بر مانای شعر ناب البته که با اشعار دیگری که از شما خواندم فرق دارد. ولی باز هم مانایی است! و پر از نکته و مطلب برای یادگیری حقیقتا" بعضی از کلملت رو معنیش رو نمی دونستم. برام سوال بود که شاعری که این کلمات رو در شعرش می نویسه، از اول معنی همشون رو میدونه و در فرهنگ لغت ذهنی اش موجوده؟ یا برای به چالش کشیدن مخاطب بعضا" کلمات سخت و چالش برانگیز رو پیدا می کنه ؟ 
 سه شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۳ ۱۳:۳۸
سلام و درود استاد مانای گرامی ارزشمند و زیباست موفق باشید
 سه شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۳ ۲۲:۴۵
سلام و درود استاد مانای عزیزمثل همیشه عالی از قلم عالی ترین سپید سرای سایت  سه شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۳ ۲۳:۰۳
درودتان جناب جمشیدی فرهیخته هنرمند غیور و ادیب توانا اثر زیباییست، مزین به مطالعات گسترده، و استعداد سرشار نامه جنابتان به خاخام ها هم زیباست، البته در ایران تحت یک تراژدی غمگین، دین موسوی به صور دهشتناکی مجسم شده است ، اگرچه شاید بسیاری از مردم جهان هم، همین نگاه پررعب را به روحانیون شیعه و سنی مسلمان داشته باشند، باری به عنوان یکی از افراد آشنا با آیین یهود، باید عرض کنم، یهودیان از موحدترین مومنان جهانند(البته بنا بر اندیشه های سکولار و.. تفاوت هاییست) زیباترین متون دینی و راهگشاترین قوانین اجتماعی و زیستی در دین یهودیت قابل تلمذ است.. همیشه باشید و بیافرینید  سه شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۳ ۲۳:۴۰
به نظرم جز سیری در تاریخ ادیان شعرتون بزرگداشتی از چند شاعر هم بود شاید سهراب و شاملو و حافظ و فروغ بیشتر خواندن شعرهاتون هیجان انگیز و لذت بخشه
چهارشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۳ ۰۱:۲۵
یک چیزی که من دقت نکرده بودم حتی در صفحه سبزی که نوشتم عنوان شعر بود. تا جایی که می دانم سرانجام، نامه سر انجام یا همان کلام سرانجام نام کتابی ست که در نزد مردمان «یارسان» یا «یارستان» مقدس است و مجموعه ای از اشعار کردی است (ممکن است اشتباه کنم ولی به آن دیوان گُوره یا گوره می گویند که بسته به تلفظ - که مطمئن نیستم ـ می تواند به معنی دیوان «بزرگ» باشد یا منتسب به «گور» یا «گوران»). من بستگانی از مردم یارسان دارم و در مراسماتشان حضور پیدا می کنیم. مردمی شریف و نجیبند و مذهبشان هم عناصری از اسلام را دارد هم عناصری از ایران قدیم. جالبست طبق تجربه من اکثر آنها سرانجام یا دیوان گوره را نخوانده اند یا حتی نمی شناسند شاید چون زبان آن قدیمی و دشوار است بلکه به کتاب های دیگری اشاره می کنند که اصطلاحا به آنها «دفتر» می گویند مثل دفتر نوروز. قالب شعرهایشان هم خیلی باحال است. انگار شعر هجایی ست (البته مطمئن نیستم اما بعید میدانم دقیقا شعر عروضی باشد). من به جهت علاقه ام به موسیقی تنبور - که عملا شاخص ترین ساز سنتی منطقه کرمانشاه است - با سرودهایی از آنها آشنا شدم مثل «کلام بابانائوسی» که در رثای فرزندان کاوه آهنگر است و انگار ملودی آن قدمتی چند صد ساله دارد  چهارشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۳ ۱۹:۲۱
درودمختصات گیج این بیابان گم شده ام
 دیروز
سلام و احترام به حضرت مانا استاد گرانقدرم درودهایم تقدیمتان مثل همیشه عالی و زیبا سرودید پایدار باشید و سلامت
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
موفق باشید 
ارسال پیام خصوصی
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ابراهیم کریمی (ایبو)
سید هادی محمدی
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
شعر بالابلندتان را یک‌بار تندخوانی کردم؛
عمری بود، بهتر می‌خوانم.
فکر نمی‌کنم بین اعضایی که نام بردید رنجشی باشد.
بحثی ادبی پیش آمد؛ دیدگاه‌هایی مطرح شد که سال‌هاست در ادبیات مطرح است؛
اما حس نمی‌کنم هیچ‌کدام از اشخاصی که نام بردید، کوچکترین کدورتی در دلشان باشد.
مانا باشید به شعر و شعور و مهرورزی