رقیه

سلام گلای توو خونه محصلای نمونه😁😁😁
مخلاصت همگی
لازم دونستم راجع به شعر رقیه دوتا نکته رو بیان کنم

رقیه دختر خردسال امام حسین(ع) که در واقعه کربلا حضور داشت و همراه با کاروان اسرا به شام برده شد و در شام درگذشت. زیارتگاهی در دمشق به وی منسوب است. درباره اینکه آیا امام حسین(ع) چنین دختری داشته است یا نه و نیز درباره نام، چگونگی وفات و مزار منسوب به وی اختلاف‌نظر وجود دارد.
گفته شده است دختری سه یا چهار ساله همراه اسیران کربلا در شام بوده است. او شبی پدر را در خواب دید هنگامی که از خواب بیدار شد، بسیار گریه و بی‌تابی می‌کرد و پدرش را می‌خواست. یزید با شنیدن صدای گریه او، دستور داد سر امام حسین را نزد او ببرند. این دختر با دیدن این منظره ناراحتی‌اش بیشتر شد و به سبب همین ناراحتی درگذشت.
کمال‌الدین علی محتشم کاشانی شاعر ایرانی عهد صفویه و معاصر با شاه طهماسب اول است. وی در سال ۹۰۵ هجری قمری در کاشان زاده شد و بیشتر دوران زندگی خود را در این شهر گذراند. نام پدرش خواجه میراحمد بود. کمال‌الدین در نوجوانی به مطالعهٔ علوم دینی و ادبی معمول زمان خود پرداخت. معروفترین اثر وی دوازده بند مرثیه‌ای است که در شرح واقعهٔ کربلا سروده است. مرثیهٔ دیگری نیز در مرگ برادر جوان خود سروده که بسیار سوزناک است. مجموعه‌ای از غزلیات عاشقانه با نام «جلالیه» نیز از وی باقی مانده است. وی در ربیع الاول سال ۹۹۶ هجری قمری (به روایتی ۱۰۰۰ هجری قمری) درکاشان درگذشت.
باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

مطلع شعر معروف

یحتمل مانا به همین دلیل حضرت رقیه رو به شعر محتشم برده چون خیلی از شاعران بزرگ مرثیه سرایی هایی داشته اند ولی به اندازه ی این شعر کاشانی فراگیر نشده اند و دلیل دیگه هم میتونه این باشه که محتشم در دوران صفوی زندگی می کرده زمانی که دین شیعه به عالی ترین درجه از قدرت خود رسید و این موضوع و در تقابل با مسائل اجتماعی امروزه قرار داده و کسانی که دایه دار این دین هستند و محکوم شمرده...

مخلصینات😄