پنجشنبه ۲۱ فروردين
شعر آزاد
|
|
|
|
تو یکی کشتی پوینده در این دریایی
بادبانش پر از باد غرور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرياد از آن فرد ، که صاحب نظر افتد
در موقع تنظیم نظر در خطر افتد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دین و دنیایم ازبی فکریِ دل رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبها خسته از نبودنت
روزها نا امید از آمدنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی هیچ راهی
جز رفتن
هموار نیست !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا را هرچه سنجیدم،خدایی غیر از این نَـبْود
خدای دیگری گر بُد ، طریق ملک بر هم ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنکه ازعشق اش چو شمع ،
بی تابم و لبریزم و میسوزم تویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طراوت بهار می دهد روح آدمی را نوازش
لحظه ای زخود رها شوی و گیری آرامش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما در اين دايره ي ملك جهان بي خبريم
بي حساب رصدش1، سر به برون در نـبريم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صاحب رستوران با گارسون ،
کل کل اش شده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک قرن میشـود کـه بـه شـدت، هـوا پـس اسـت
دنیــاي بــیکســان، پــر افــراد نــاکس اســت
........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دور که می دیدی
مثلِ اثرِ سنگی بود
که درون آب وارد می شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدم اگر از فطرت دیوی6، به در اُفتد
با فطـرت آدم ، بتوانـد بشـر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فاش گویم کین معما بر حکام...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تارهای صوتی ام را ضبط کرده دادگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهار دیواری تکرار
بوی بهار
شکوفه خاطره ها در برف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگو در خانه بمان
گو در خانه بمیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گـر نور هدايت به دلت با اثـر افتد
اين نكته ي جالب زِ درونت بِـدر اف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینهمه تیر که سوی دل من باریدی
اگریک دانه ی آن سوی دلت می آمد ، می مُردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو هر صبح بی من چای شیرین است
و تو
عادت نکردی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياران هنـر فـردي من ، بـي ثمـر افتد
از بسكه تصادف بُوَد، آن بي اثـر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن زن و شوهر ازتمامِ دنیا ،
فقط هم را داشتند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه چیزی را در بر بگیرم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یک روز، به یک شب
کنار تو
به یک خونه، کنار درخت چنار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دست خلق بدكار،دايم به درد و زجريم4
از دست ظلم آنها ، دايم به درد و رنجيم
افكا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چقدرجالب ست
تاریخِ سلسله وارِ زادروزِ رئوس کربلائیان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم خسته از این وحشت
هجوم غصه و حسرت
چه ویروسیه این دوری
گرفته از همه لذت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه ناگفته ای برای گفتن هست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب دلم گرفته تا عقده‌ای گشایم
دفتر کنار من باش چند بیت شعر سرایم
گیتار نوازشم کن تاری بزن برقص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قاصدی از شاهراه دل بسویت آمده است
مرگ را بردار کن آتش بزن این خواب را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من مینا هستم. متولد خرداد 1349.
امروز فهمیدم که من چقدر خوشبختم. چقدر خوش شانسم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی از روزها چند گَله گرگِ پلید
گذشتند از کوه ها و دره ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُحَبّت کردنِ بیجا
مِثالِ کوفتنِ میخ است
درونِ صَخره ی سَنگی
تصور کن شنا کردن
درونِ رودخانه ی بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر در شهر پیچیده هراسِ مرگ باکی نیست
پرستارم و جانم را برای تو سپر کردم...!
مهسا_امیریان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ چیز، نبود درجای خودش
دل که دل دل میکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي رهبر عقبي ، نظرت بر خطب1 افتد
تا اين دل وابسته به تو ، در طلب افتد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من زمین دارم
تو اسلحه
و کودکانمان در انتظار شلیک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حجم بادکنکی بازوهای ما را
کودکان خریدند
و ما پشت چشم می گریستیم
هیچ کس به نانوایی نگفت
ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الهی، از بی تویی، هراسانم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش دیدم غم به پیمانه نشست
شاعر این شعر ، چون قلم ، بر سطر جانانه نشست
امیر ضیغمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دلَش آتشفشانی دارداز غم کارگر
بر لبانَش نیست جز آهِ دمادم کارگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفته بودم کتاب بخرم !
دیدم کتابفروشیِ چهل ساله
تبدیل شده به مرکزِپخش تنباکو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كام دلت به آرزوي خود كه بر گشاد
گر آرزو مدد نكند ، دل نگشته شاد
دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرف های فاسدم را باید از حلقم درآرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من دلم را عاق کردم
ازبس آزرد مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كودكانم! اي غزلهاي قشنگ مهرباني...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر هیچی نیافتاد
جز ژاپن که به تخت آمده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا اینگونه نبین ،
که دراین وادیِ پُرمحنت و زار
پُرشده ام ز خاک و خُل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در محفل تزویر و ریا جای نباشد
ما را که مرامی مگر شعر و طرب نیست
با حیله ی زاهد نباشد سر و کاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا به وقت ساز زدن
یک کوچه، مهتاب، پرسه زدن
یک باغِ گیلاس
یک طعمِ دلپذیر احساس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما بـر فراز كوي حقيقت ، رسيده ايم
بيهوده نيست ، ما زِ طبيعت بريده ايم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدرش را به فرودگاه ، رسانده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد ها هزیان اند
ما در دنیایی جاری زندگی می کنیم
که هیچ احساسی تضمین حقیقت را نمی کند
ما مت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناحقی حق جلوه ، حق ناحق ، دلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصه ام از جنس درد و ماتم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دهانم جزو املاکِ کسی نیست؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا لعنت کند کرنای بد گل *
توهردم طردخواهی شد مثل انگل
کرونا ویروس ای موجود بد جنس
ربودی ارامش ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت در صدایِ پای بهار می آید
عاشق به شکوفه زار به تمنای یار می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمد بهار این بار هم دیگر کنارم نیستی
هر لحظه قلبم چون هزاران سال با غم زیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امسال بهارِ ما پر از غصه و غم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياوران يك نكته از دنيا ، مرا آمد به ياد
كو كيان و كوروش،كو نادر و كو
|
|
|
|
|
| مجموع ۵۴۹۶ پست فعال در ۶۹ صفحه |
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سید حاج احمدی زاده(ملحق)
سید احمدرضا فضیلت منش
امیررضا خانلاری (وکیل الشعرا)
زینب بویری (خزان) 
محمد حسین اخباری 
