يکشنبه ۴ فروردين
|
|
|
|
جان من در عقل و جهلِ من بسا پيكار شد
عاقبت علمم به من ،گوياي اين گفتار شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه بوی بهاریست و نه شوری و نه احوال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آی دلبسته ، نو رسته ، وارسته یاران.
رسیده بهاران ، بهاران ، بهاران.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادمانِ پدر
پدر ای شادمانی ی عظیم
چه روزها بدونِ دستانِ پرامید ت
در خیمه ها بیدار شدیم
ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.ازفتنه زمانه ندانم کجابرم
دل مرده است نزد مسیحا چرا برم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخت ترا رخت ترا خیالی بس تخت ترا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیتونم که ندونم . من میخوام از تو بخونم .
نمیشه بی تو بمونم ، بی تو سرد وُ نیمه جونم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از رنگ و ریا همیشه خالیست ؛
قلبی که حریمِ ذوالجلال است !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مكن تو معصيت آن،بِدان كه رضايش نيست
چو معصيت بكني،جز جحيم راهش نيست
گداي كوي رضايش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هزاران مرتبه گفتم:كه آدم اين اگر دانست
كه دانش را اگر جويد، نگهداري آن باي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا بشنو که با تو حرف دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز باران یادِ یاران ، نغمه شورِ هزاران .
باز باران یادِ یاران ، همنوایِ گل عزاران.
باز باران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او شمع و تو پروانه
بر صفحه ی جانانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بد و بدكاري از افراد دانا ،مشكل است
بد نـباشد كار دانا ، مرد دانا عاقل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سادست
اعجاز رويشِ کودکي
بر دامانِ بهارِ مادري
و ربايش بوسه‌هاي اضطراب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نمی دانم چطور شاعر شده ام
یک به یک آن چه نباید شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انگشتهای خشک درختان این دیار
با باد روحبخش بهاری روان شدند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر كه از كار بد و نيك بشر ، بي خبر است
كي بشر مي شود آن،كار بدش كار خر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي رهبران دور جهان،اين جهان كه آباد است
نقصش كجاست،اين همه فرياد وظلم و بيداد است
ق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر روز منتظر
نشسته بر در خیالم تا
باز کنم
پنجره های بسته ی
قلبت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل شکست و
چشم ها بارید
جان احساس
باز نمایان شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من این نکته فهمیده ام ، از خدا
که رأیش بُوَد ضد تدبیر ما
به سنجش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوند برگزید من را که قلبم خانه اش باشد
و از روحش به من بخشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم هجران تو بی تاب و توان ساخت مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شادی فلک شادی دلا
شادی گلِ بهاره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي بنده ي من، بر تو نمودم كمكم را
تحميل نكردم ، به تو ضرب كُتكم را
اين
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دسـتت سـوزن و نخ آفـریـدند
تـو را بـا دود مطبــــخ آفـریـدنـد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با رعایت تمام موارد امنیتی
عاشقت هستم
در حد انتقامی مهیب از خود و فرار از بازجویی کا.گ.ب به جرگه ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برادر بـبين فكر مردان بدكار را
يكي ديده بنّا و معمار را
نـمي بيند آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچنانم که گویی نیستم
که‌گویی درکی از دنیای اطرافم ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید با که گویم
که از بی رنگی و نیرنگ گریزانم
که می خواهم
شقایق از میان سنگ بر خیزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همدمِ تنهاییِ من . تو سپیدی من سیاهم.
رفتنت بدجوری برده ، نور وُ از سمتِ نگاهم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفتاب خسته را
جنبش دستانم
به هوايي تازه خواسته بود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كرديم التجا1 زِ نكات ديار دوست
آمد ندا به گوش من از رهگذار دوست
هر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالها بگذشت
در گلو بغض نشست
فریاد در حنجره حبس
گونه ها نمناک شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظاتِ حجیم شده ی سیاهی شب
در هیاهوی پرازدحام افکارم
هر چه بی رحم تر
در خاموشی تأمل برانگیزی
مرگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن ديده كه بر نقش جهانـش ، نظري نيست
بيچاره زِ نقش جهانـش ، خبري نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مابقی
سخت به شمارش افتاد
بازی عقربک ساعت دل
در سراب انتظار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بيا جانا نظر بنما ، نظام مُلك يكتا را
كند مشغول اين دنيا ،به طرزي هر نفر ما را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک چهره از من دیده ای امّا...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر خط فقر
مرگ و میر جریان دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای قلم به دست ، مانا نویس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فيض خدا ،به بنده ي خود گر نمي رسد
علم و ادب زِ كسيت،براين بنده رهبر است
هر كس چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای صورتت همه چشم
چشم هایت همه سرخ
شعری بخوان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درمانده ام
و امانده ام
سرخورده ام
درها همه بسته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرانی را نگو بیداد کرده
چه کس افتادگان را یاد کرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امان ای خطا پوشِ منّان امان.
امان ای خداوندِ سبحان امان.
تو با رهروان مؤنس وُ همدمی.
نوازند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاه کن
تمام هستي خروشان من
چه ناگزير
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پا فشاري من از علت دينداري نيست
تكيه بر دين بُوَد، اين هم بجز عياري5 ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی بیکار و ،آن یک بین که بی عار
دگر بیمار و ، جمعی هم گرفتار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقل خاک است در زمین انکار با منکرها مُرد
بگذار که در آن جامۀ حق کافر بمانند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يك نكته روشن است،به چشمم برابر است
كآن نكته روشن است، زِ خلاق داور است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سـلـطان طـلا، سـکه و دیـنار گـرفتند
از مُـحـتـکران سَـرور و سالار گـرفتند
با هـمـت و صـدها تـله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بودنی هایی
که نبود
داشتنی هایی
از جنس نداشتن
می گذشت هر روز
لحظه های عمر
در توهم و هوای داشتن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوندا تو كه روشن منيري1
بُوَد علمت فزون از هر دبيري
به آن اندازه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نبریده ام هنوز
باز هم
جَسته ام
نه آن سرخوش بی باک
که زخود هم
رسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیدانم چرا گاهی اینقدر دل تنگم
چرا اینقدر لبریز حس تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درتمام شبها درسجده گاه،دیدم خدا را
ضجر از تو دیدم ، بود آشکار را
در خون شن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را ای شهِ آسمانی سلام .
درود ای برآرنده ی هر قوام .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست من کوتاه و خرما بر نخیل
گوشت شد افسانه ای بهر حقیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک دل با هزار حرف نگفته
و سکوت با هزار فریاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال
از قاب خیال
به سر بام پرید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانا نصیحتـی کُنمـت ، هوشیار باش
منماي اعتراض به تقدير ايزدي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آوار کلمه در سر
کویر باور در برابر نگاه های جستجو گر
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۵۲۰ پست فعال در ۵۷ صفحه |
طاهره حسین زاده (کوهواره)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
