شنبه ۳۱ فروردين
|
|
|
|
کمی بیشتر
در رویایم بمان
آغوشِ تو
عجیب دلچسب است!
آگرین_یوسفی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من
جان دادم
با این
سخت جانی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واي تو چقدر به من نزديكي
اي سرزمين
بي انتهاي
نقطه ها ي دور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باور کنیم ؛
دشمن همین جاست
پنهان
در آستین ما،
من او را دیدم ،
عشق را کتک میزد
......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانند کودکی در جنگ،
اندوهگین،
وکلبه ای اسیر دست سرباز ی از،دشمن
تنهایی،پرستویی در سوگ عشق
وقصه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرشتگان یکی را گم کرده اند
سراغ ات را
یک به یک از من می گیرند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر روز با خیال تو برمی خیزم،
شب،
اگر خیال تو بگذارد
دمی بیاسایم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو آمدی...
بی‌صدا...
و ثانیه‌هایم در ریتم قدم‌هایم فرو ریخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه است
همه ی شعرهای جهان
بوی تو را گرفته اند ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بين ما
تمام زبان هاى زنده دنيا
مرده اند ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم هایم به اشک خو گرفتند
تا این سیاه غزل قصیده بماند
در سپیدی شعر...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزها را میشمارم
دلخوش به
وعدهٔ فردا...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خواهم موهايم را
به دست
دل پريشان باد بسپارم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عرق خودکار را در می‌آورم و مست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گور های دسته جمعی
مدرن میشوند
تاب میخورد
سر دار
کلامی نیم جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آهای!
های!
سلام!
منم، مهرشاعر،
صدایم را می‌شنوی؟
اینجایم!
کمی اینسوتر.............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهربانم ..
برای تو
خواهم نوشت..
که هر وقت به خانه دلم آمدی
پیراهن ارغوانی ات
را به تن کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آب از دهان آسمان
سرازیر شده
انگار وعده پوچِ زیبایی به او داده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خودم خانه را بیرون کرده ام
تنهایی ام بزرگ شده
در گور جیبم
دستی زنده بگور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرشتگان یکی را گم کرده اند
سراغ ات را
یک به یک از من می گیرند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خنده تمام اونيست او نیز درد دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منى كه در من هست را...
"من" نمى شناسم
از من دور هست...
چقدر طولاني بود
صف زندگي در من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روسیاه می شوم
در زیر چادر سیاهت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق نام دیگر تو بود
لغت نامه ها دروغ می گویند
چقدر سخت است کار شاعری که زیباترین مخلوق جهان روبروی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقت دلتنگی فرار زیبا نیست !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غافلگیرم کن
با یک سنجاق قفلی
که از احساست رد می کنی
و پروانه ای رها را
به پیراهنم می آویزی
غاف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانند شام
بعد از سقوط داعش
جا مانده رد پایت
بر ویرانه هایم!...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هربار که میخواستم
با تو
بر سنگ فرشهای شهر رویاهایم
قدم بزنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایستاده ام
کنار نیمکتی که
به احترام عشق ما
راهنمای هیچ رهگذری نشد.
علی.س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و تاریخ
بی اهمیت ترین موضوع دنیا بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتى فراموش كن
اما نگفتى چگونه؟!
چگونه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی هایم را در گوش پنجره زمزمه می کنم
باد که می آید
تمام شهر غمگین می شود
ـــــــــــــــــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می آیم
اینبار نه از دوردستهای دور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای تو از دور می آید
اما قلبت همیشه در این حوالی نزدیک
می تپد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عادتمان اینست
که عادت کنیم به برزخ پیش رو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبح یک تابستان
وقتِ بیدار شدن
طعم یک حسّ غریب
به سراغم آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در فاصله ی میان شراب و شقایق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و خون عشق، هنوز در رگهای تو جاریست
می توان فهمید از شمارش ضربانِ اشکهایت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز دادی خرمن مویت به باد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه کسی گفته:
تحریم اثر ندارد؟!
مرا ببین
که بوسه هایم
ته گرفته است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانشگاه قیف وارونه است
واپسگرایی میخندد.........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه به خوردت داده اند و
کدامین
معبر مستانه را
زیور نوازش طره ات کرده اند؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه فرقی می کند کدام سوی دنیا باشیم
در کوچه پس کوچه های شلوغ بمبئی
یا خیابان شانزلیزه پاریس
دور یا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون باسمه ای چوبی، بر دیوار بیصبری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما خلاصه میشویم در حجم کوچکی از این اتاق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی خواهی آمد
روزی که دیگر آمدنت دیر شده است
من پیر شده ام
همچنان که تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچکس منتظر آمدن صبح نبود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را من دوست دارم/ تو ای همراه و هم بِستر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با انگشت هایت
خواب نقاشی را بهم میریزی
بیا طرح یک لبخند را بکشیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگتم
مثل دانش آموزی
که تنها رفیق مدرسه اش
امروز را
غیبت کرده باشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای من
چه فرقی دارد
بهارباشد
یا زمستان
شمال
یا جنوب
وقتی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر شاخسار سروده های تو،
مرغ دلم لانه کرد،
برگ غزل هایت را،
فرش لانه ام کن،
و شکوفه شعرت را ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عــشــقــم شــاعــر اســت،
کــاش مــیــشــد
بــه آغــوش مــیــکــشــیــدم
شــعــرهــایــش را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به او گفتم ..
هوای باران را به یغما ببر..
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۱۵۹۲ پست فعال در ۱۴۵ صفحه |
احساس و اندیشه
شهرام مودب
سپاس شعر زیبایت راسپاس بو
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
زهرا مددی(نسترن) 
مهدی محمدی 
عباسعلی استکی(چشمه) 
