گاوهای رانده شده

به زیبایی هرچه تمام تر با جهان سخن گفتیم
بارش فکری زمان را همچون بارانی به زمین دوختیم
سفر کردم به ناکجا آباد با هجمی از سیارات به درون برگشته
در میانه راه پرسه زدم با بالهای پروانه در جسه پلیکان ها
کنار زدم موجهای خروشان را با صدای جیرجیرک ها
سفر را به طلوعی بی بدیل رقم زدم در زیر سایه ابرها
نور را به حرکت در آوردم در پهنه آسمان
آسمان را به هفت رنگ رنگین کمان ترسیم کرده بودم
صدای باد در گوشم می خواند
زمزمه هزن آلود جقدهای هزار ساله را
که با خود سرود سرخ سر داده بودند
گویا در گوش مرد کشاورز انقلاب مکزیک را یادآور می شد
و به یاد می آورد خود را با گاوهای رانده شده اسپانیا
وهمچنان صدای هجان انگیز جیر جیرک ها
در اواسط زمستان سرد نوید بخش بهار بی پایان را می دهند
که باخود خواهد آورد زیبایهای به درون برگشته را