پنجشنبه ۱۸ خرداد
شعر رباعی
|
|
از میخک و یاس و رازقی حرف بزن...
|
|
|
|
|
خیام چو من آنچه تو را هست بدید
از کوی گذر کرد و مرا مست بدید
بنشست و ز پیکم عرقی نوش نمود
گفتا که
|
|
|
|
|
دو رباعی از مهدی ملکی الف همراه با عنوان
|
|
|
|
|
این زائر دلسوخته ی تربتِ توست …
در هر نفسش از تو امان می خواهد /زینب حسنی
|
|
|
|
|
زرتـشـت مـنی ، ظهـور نـو در مـن کـن
آتـشـکــدۀ مــهــر مــرا روشــن کــن ..
در گــاتِ اَوِســتـ
|
|
|
|
|
هر روز به دور از تو عذاب است مرا
بی فکر تو بودنم سراب است مرا
|
|
|
|
|
جـریـان بـگرفـت و اتـصالـی کـردش :
" بـا مـرکـز دل ، مـرکـز نـاز چـشمـت"
|
|
|
|
|
در سرابی میکِشد دست مرا هم سرنوشت
من نفهمیدم کدام است این جهنم یا بهشت
|
|
|
|
|
دیشب من و خیام ز مستی گفتیم
از جام به خم باده پرستی گفتیم
خیام فقط جرعه ز جامی دادم
زان پس من و م
|
|
|
|
|
آرامشِ لحظههای دشوارم باش
|
|
|
|
|
این عمر گرانبار عجولانه گذشت
|
|
|
|
|
ای دوست صفای دل به دنیا مفروش
با دوست نیاز دل مبادا خاموش
یاری جهان ندید کس روزی بیش
کآن یار فتاد
|
|
|
|
|
این مرد اسیرِ شهرِ ناهنجار است
|
|
|
|
|
تا حسرت اوست خانه را نفروشم
|
|
|
|
|
خرزهره و مرجان جمم اود کشند
فیکوس و شقایق تب داوود کشند
آن نرگس سمّی و لبم در همه عمر
با هلهله آو
|
|
|
|
|
یک شعر گیلکی با برگردان پارسی
|
|
|
|
|
برگرد که یارت غمِ بسیار کشید
|
|
|
|
|
بــس گـفـتـۀ بـد گـفـتـه شـده دربــارم :
" زین پس خودم را به خودم بـسپارم "
|
|
|
|
|
برگرد که عطر گیسوانت ناب است
|
|
|
|
|
مثل رز پژمرده ی در زندانم
زینب حسنی
|
|
|
|
|
دگرکارهم نشد دارد
شجاعت جای خود دارد
کسی ازدردمیگوید
که غم درکالبُد دارد
الاای اشکِ در دیده
الا
|
|
|
|
|
ای که دم از دین و ایمان میزنی
پا ز چه بر عهد و پیمان میزنی
روز و شب از زهد میگویی مرا
هر کجا رانت
|
|
|
|
|
پیوند خلیج و فارس ، شهرت دارد.
|
|
|
|
|
امروز شده، دوِ دوٍ دو
خالیست فقط جای توُ تو
مهمان دلم باش به یک نیمه نگاهی
زآن پس ز کنار عاش
|
|
|
|
|
خودخواهی اگر درون خود ساخته ایم...
|
|
|
|
|
از راه رسیدی و ز جا کنده شدم
|
|
|
|
|
نه مستم و نه سر به هوا …؛دل بستم
زینب حسنی
|
|
|
|
|
اینک که بدیدارِ تو نائل گشتم
بر قامتِ دیوانِ تو فاعل گشتم
|
|
|
|
|
صد بوسه به رفتار نکویت ای عشق
|
|
|
|
|
شـمـشـیــر زبـانــم ؛ لــبــۀ تــیـز دارد ..
خواهی نَـبُـرَد بـکش کـنار ، رُک هستـم
|
|
|
|
|
از آن هنگـــام ریـــا آمــــد حیـا رفت
حیا از هـر کجــا رفتــه صفــا رفت
ز نــادانــی چـو کـرده بـ
|
|
|
|
|
سه رباعی طنز از مهدی ملکی الف همراه با عنوان
|
|
|
|
|
چو امشب بر سرم قرآن بگیرم
پنـــــــاه بـــر درگـــــــهِ یزدان بگیرم
ببنـدم عهـــد و پیمـــانــی
|
|
|
|
|
خبر از لحظه دیدار نداشتم/عشق در سینه بجز یار نداشتم/ ...
|
|
|
|
|
او کیست که از نفس خودش خسته شود/
امّا نتواند از گنه ، رسته شود
زینب حسنی
|
|
|
|
|
ای آنکه خدای خطّ و مط اینجائی؟!
ای صاحب دین بی غلط اینجائی؟!
با اینهمه پتّ و مت چرا با ما پس؟!
از
|
|
|
|
|
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم اجمعین
|
|
|
|
|
شبِ قدرست قدری با خدا باش
دمی فارغ ز هـر رنگ و ریا باش
به یاد آور که دور بودی ز یزدان
ز راهِ تـوب
|
|
|
|
|
در ما نگرد نبیند از خود جز پس
|
|
|
|
|
امشب بـه پیشِ دیـده هــا زاری نمایم
اشــکِ نــدامـت بـــر خطـــا جــاری نمایم
امشب شبِ شب زنده
|
|
|
|
|
"سالی که نکوست، از دلارش پیداست"
مهرانه نعیمی
تحفه طنز✍🏻
|
|
|
|
|
ترا سزاست به سروری تـو خالقِ یگانه ای
به هـر طرف که رو کنم ز تو مرا نشانه ای
خطا ز من صفا ز تو ن
|
|
|
|
|
هشت رباعی از مهدی ملکی الف همراه با عنوان
|
|
|
|
|
روزه یعنی بر هوس فائق شدن
بر رهیـدن از قفس شائق شدن
روزه یعنـی راه و رسـمِ بنــدگی
زین سبب بر
|
|
|
|
|
گفتا رمضان و روزه ام کالا نی
بی روزه ولی دعایمان بالا نی
گفتم که اگر پیاله ام خالی شد
یک روز بگیر
|
|
|
|
|
گـویـنـد ؛ کـه روزی آورنـدسـت ، مـهـمـان
اندوه که مهمان منست ، تکلیف چیست؟
|
|
|
|
|
جز منعِ خودش چه داشت قانون ؟
|
|
|
|
|
دستِ هوس دراز وحیایی به چشم نیست
غافل شدم ز حشر گمـانـم که چشم نیست
امــروز ز کـف بـرفت و نشد تـ
|
|
|
|
|
ای غرقه به آه در رهت، صدها چشم...
|
|
|
|
|
کردی سیاه دفترِ عمرت به معصیت
از این همه گناه تو پرو ا نمی کنی
آسوده ای که نفس حیا را ز تو ر
|
|
|
|
|
یک عمر به هر لحظه پی کام دویدیم
|
|
|
|
|
ای کلید زشت و زیبا دست تو
کار ناحق و روا پا بست تو
از پس پرده کمی بیرون بیا
|
|
|
|
|
گر خواهی فیض ِ اَزَلی در دو جهان
بفرست بر آن شاه خراسان صلوات
زینب حسنی(دنیا )
|
|
|
|
|
مـن ؛ بـوتــهٔ آفــتـاب زدهٔ بـیبـرگـم
دیــوار فــرو ریخـتــهای از اَرگــم ..
کشتـه شده زندگان
|
|
|
|
|
هفت رباعی از مهدی ملکی الف همراه با عنوان
|
|
|
|
|
با دفتری از ترانه بر می گردم
|
|
|
|
|
در کوچهی من بعد تو طوفانِ غم است
|
|
|
|
|
بنـدهِ شرمنـده ام امـا چنیـن است بـاورم
ریزه خوارِ سفـرهِ احسان و لطفِ داورم
کـردگـارم هـر دو ع
|
|
|
|
|
معشوق منی چرا که بارید عشق
|
|
|
|
|
در سوگ تو ای عشق! خیابان سرد است
|
|
|
|
|
نوروزتان مبارک و سالش همیشه خوش
|
|
|
|
|
چون چیده گرانی پر و بال ما را...
|
|
|
|
|
گر توی بهشتی به دمی آهش کن
گر اهل کنشتی به دلش آتش کن
چون جام جهان جام و جمش جاری شد
یک جام لبالب
|
|
|
|
|
لب بـر لب ِ نازدارِ هـر غنـچه گرفت
بر شاخه پرید و شهد آلوچه گرفت
سرمـست بهار بود و در عالـَم خـ
|
|
|
مجموع ۳۰۹۳ پست فعال در ۳۹ صفحه |