شنبه ۸ ارديبهشت
شعر رباعی
|
|
|
|
با رفتن تو پای دلم می لرزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بین من و چشمان تو راز است امشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از لحظه ی بیگانه شدن می ترسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همواره غمت بر دل من می‌تازد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در باور من شنبه‌ی آغاز تویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ان کس که خر جهل به اصرار براند..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک صبح بخیر ساده تقدیم تو شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچند که در شهر دلم تاج سری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب منتظر لحظه‌ی دیدارم باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخانه و می کار مرا زار نمود
هم سایه و همسار، چه بسیار نمود
یاری که نداریم ولی یاورمان
نادیده مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینگونه که بر چهره‌ی خود قاب زدید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو شبنم پاکیزه هر باغ و بری
از باغ و بر بهار هم تازه تری
آئینه بدست آور و خود را بنگر
بهتر زخودت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسوده بخواب ای پسر زال ایل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در روز جزا اگر عدالت باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم داشت نقاب شادمانی زده بود
پیری که خودش را به جوانی زده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوشت به دهان شیخ بد کیش مده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما رهگذران خام بی استعداد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن دم که لبم بر لبِ ایمان‌سوز است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر هدیه بود بغیر مردم ندهید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مِی خواهم و مِی خواهد و مِی نیست چرا؟!
هر جا که دلم خواست دِ لِی نیست چرا؟!
یاقی شده این دل شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب را به تو بنماید و گوید روز است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشبو چو گل باغ بهاری هستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لحظه‌به‌لحظه بی‌امان خواهی بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن شیخ که در نماز بس گریان شد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مجنون توام لیلیِ تبریزیِ من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرمنده ی اشک های کوثر شده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون از تو امید بربگیرم ای عشق؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دوست بیا تا که توانی مانده ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه بُلهَوسم نه بز دل و بی‌عارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زن بود چون سیب قرمز در بهار
ظاهری زیبا برد از دل قرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برخیز بیا یکسره فریاد شویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مخمل آغوش تو خوابیدم من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما نیز تماشای مهنّا کردیم
همچون دگری حافظ و معنا کردیم
یک شب دل سنگش بشکست این دل را
نذری ننمودیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل گیر و مگرد از سخنِ دل، دلگیر...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این شعر به شراب عارفانه و حالات عرفانی اشاره شده است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با عشوه و ناز آمده است بار دگر
با تاج پر از سنبل و ریحانه به سر
بیدار شو ای بلبل و در را بگشا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیباییِ آشکار یعنی خود تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من هتکة بیجای تو را سر نکنم
هرمانم و من فکر تو را در نکنم
این گلرخ مهپارة ما ماه مرا
نادیده گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یار آمد و از آمدنش شادم من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو رباعی از مهدی ملکی الف همراه با عنوان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی عشق اگر شدی...تماما لافی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما ترک نگفتیم که او درک کند
شاید دل او کینهٔ دل چرک کند
لیکن نکند روی به معراج دلش
ترکی که خودش ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
♥️بنشین کنار من، رویای من، یارا♥️
♥️بنگر به این عاشق، زیبای من، جانا♥️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزاد ز خویش و از دگر باید بود!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معصوم و رها نماد آزادی ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید گُذری از گذران در هر روز...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی، در تابش خورشید، هویدا نمی‌شود مگر؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هست از تو مرا هر آنچه از هستی هست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هم صحبت من باش ، سخن با تو چنان است اا غیر از تو بگویند ، به لفافه فلان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس در پی ظاهری، نهان را پس چه؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای غرقه به آه در رهت، صدها چشم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترسم دل او از گله آگاه شود
فریاد دلم هلهله بر چاه شود
تا بوده همین بوده ولی خرمن ما
حسرت به دلش آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگیِ سختی‌ست در این سینه‌ی من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیـکتـه به غلـط شـد مَـثَلـی ، بـاید گـفت :
" شاهـنامه مـزاج پارسـیان خوش باشد "
|
|
|
|
|
|
|
|
|
♥️ترسم نبود ز عشق رسوای به یار♥️
♥️دنیای بدون عشق، نایدش بکار♥️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا رب تو چه دانی که چه شد دوش مرا
آن پیک تو حتی نکند نوش مرا
یک گندم جنّت بس و آگاه شوم
نوشم قدحی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جمعه یعنی یک سبد یاس حضور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیوانه ام ز من کسی کار ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای اهل عبادت که نماز است تو را
هم سایه و هم سوز گداز است تو را
با وعدهٔ غلمان بدن لوءلوء ناز
دیگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مورد اسکندر مقدونی و حمله به پرسپولیس که با استفاده از صنعت ایهام به جای عاشق و معشوق در این رباع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیشانیِ خود را به ریا می سایند
هر سال به خانهِ خدا می آیند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسوس پس از پریدنم می آیی
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۳۷۵ پست فعال در ۴۳ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
سیاوش آزاد
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویادخدا ودرودبرشما 
مهدي حسنلو
مسعود مدهوش 
جواد کاظمی نیک 
