چهارشنبه ۵ دی
اشعار دفتر شعرِ گدازه ها شاعر مرتضی میرزادوست
|
|
هر شب لب برکه را می بوسد..
|
|
|
|
|
علف های زیر پایم طعنه می زنند..
|
|
|
|
|
وقتی که در این سینه خبرچین داری
|
|
|
|
|
باب الحوائج نام دیگر مادر است..
|
|
|
|
|
من از خاندان وفاداری ام..
|
|
|
|
|
پاشو دیگر که بابایی نداری..
|
|
|
|
|
جای مردان میان میدان است..
|
|
|
|
|
قدری بخواب..
حواس غم را پرت کرده ام
|
|
|
|
|
خواستم باری کشم از دوش تو اما نشد
|
|
|
|
|
اربعین فرا رسید، یکبار دگر چهره جهان از داغ مصیبت کربلا...
|
|
|
|
|
ماهِ تابان!
مگر اسرار نهان می دانی
|
|
|
|
|
ظلم در روز ازل مانند یک قابیل شد
|
|
|
|
|
درد گرفت در ازل، لایه به لایه گِلم..
|
|
|
|
|
کاش بودم غبار راهی تا..
هر زمان مسافرت باشم
|
|
|
|
|
در روز جزا اگر عدالت باشد
|
|
|
|
|
که گفته که ماه ز خورشید نور می گیرد
|
|
|
|
|
غمت آمد و دل سرِ جاش نیست
|
|
|
|
|
امشب به خاطرِ زینب (س) که آه داشت
|
|
|
|
|
بر سرِ آتشِ عشق،
به تماشای دلم آمده ام..
باز کن در جانان
|
|
|
|
|
له و لورده
زیر پای بیرحمِ زمین
دست مهربان آسمان نوازشم می کند
|
|
|
|
|
خواهی به آوازی حزین در وعده گاهِ عشق
مانندِ یک قو جان دهم، بی سر پناهم کن
|
|
|
|
|
💐 اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج 💐
از عبورِ تو مرا فاصله ها دشوار است
|
|
|
|
|
من بد، به کیفر خواستت گر اعتراضی نیست
با آن وکیلِ عفوِ درگاهت چه خواهی کرد
|
|
|
|
|
پیشانیِ خود را به ریا می سایند
هر سال به خانهِ خدا می آیند
|
|
|
|
|
همسان یک درخت در شب پاییز
بر برگ های زرد خودم گریه می کنم
|
|
|