شکوه عشق

خودت هم خوب می دانی
که در عمق نگاهت
یک نهان دنیا
تو جان در جان‌چشمان خودت داری
نیاز جان .......
خبر داری
بگو جانا که می‌دانی که جانانی
برایت تا ابد  بی تاب بی تابم
شکوه عشق......
معنا داده ای بر عشق
زبان در کام می گیرم چه داری در نهان‌چشم خود
دنیا؟
نه....!
دنیا پست و ناچیز است
جهانی ماوراً تر از همه جانها
به جام جم نمای هر دوچشمانت نهان داری
منم جمشید بی تابت
حیات ...
ای آب ....
آبادی.......
همیشه در تقاضا و نیاز دائمم
یک سر که نه صد سر برایت می کنم‌قربان
سراسر در وجودم تا ابد
باقی....
بقای من.
به چشمان تو وابسته
بدان یک ریز و پی در پی
بسان سیل سرریز از تمنای وجودم
می خروشد از دل و جانم
تمنای نیاز و خواهش بسیار
منم بیتاب دیدارت
به آن و لحظه و اکنون
پر از تسلیم و محو چیدن گل واژه از چشمان مست تو
برای شعر  بودن در تقاضا و تمنای
شدن ، گشتن و بودن در وجود بی بدیل تو
تو نوشی ،عیشی و عشرت به هر آنم
شکوه عشق...
جاویدان....
چکیده در وجودم از دم آغاز
چگونه خوانمت
والا گوهر...
نایاب...
مطلق .....
ناز.....
طناز جهان آرا....
شراب کهنه.....
شیدا ......
شاهد شور آفرین.....
جان بخش....
ایجاد و دم اول ...
تمام تام.....
هستی منشاً هستی
به‌مستانه ترین شکل
ای شهود ......
ای شعر.........
تورا من دوست می دارم
تورا من دوست می دارم
تورا من دوست می دارم

#حسین گودرزی""تشنه""