چهارشنبه ۸ آذر
شعر غزل
|
|
|
|
تا که اطراف قمر کوکب و اختر باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال و روزم چون شبیخون خورده از تاتارهاست
گریه کار هر شبم، بر شانه ی دیوارهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر امروز بکامت همه شیرین شکران خواهد بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با آن نگاه آشنای گاه گاهت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از عاشق انتظار تو خواب راگرفت
دین را بهانه کرد و شراب را گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میشود آغازبخشِ نوبهارانم شوی ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشقی که برین باشد انکار نمی باید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در هوای عشق خود روح و روانم برده‌ای
راه در ژرفای قلب مهربانم برده‌ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای وصیِّ مصطفی شاه دوعالم یاعلی
ای قسیمِ جنَّت و دوزخ تویی نفس نبی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه گمراهان برو گر ضد دینی ای رفیق
ترک میدان کن اگر‌از مشرکینی ای‌رفیق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بردست‌نبی عصای‌اعجاز بتول‌است
براهل‌یقین دو‌بال‌پرواز بتول‌است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جزدیدن توای جان درجستحو ندارم
غیرازخیال وصلت درگفتگو ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام بر آغازِ فهم
سلام بر شروع خِرد
ننگ بر تسلیم بر نهاده‌گردن،
که خورشید به تمامیت
بر چهره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به آسمان چه بگویم ؟ به زور می بارد
به جای صاعقه چشمش به برق شمشیر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز هم شب شد دلم با یاد رویت بی قرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
......عاشق که شدم.......
عاشق که شدم جز تو کسی یار ندارم
صحبت نکنم انگار که طلبکار ندارم
رندان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم قلب ستمدیده شده طاعون خریدارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو کجایی؟ که مرا کشت غم فاصله ها
خم شد از دوری رویت، کمر حوصله ها
دام گسترده جنون ، ای دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش‌دیدم جبهه‌رااز حمله برکفارمَست
خِیل‌ِگُردان‌مَست‌بودن‌آن جلوسردارمَست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیشمی باز دلم تنگ‌نگاهت شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ته مانده های زیر خاکسترم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برو و بیش از این در خطر نیندازم
به خانه عجینم مرا در سفر نیندازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی‌تومن‌سهمم‌فقط‌چشمان‌گریان‌است‌وبس
حال‌مجنون‌راببین‌سردرگریبان‌است‌وبس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کابوس وحشتناک شد، خواب خوش و شیرین من
خاکستری بر باد شد، آرامش دیرین من
تعبیر خواب سرخوشی، با رقص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل تنگ توام!
بیا
لحظه ی مرا
در غمت بنگر...!!
که چگونه
ثانیه ثانیه ی عشق را...
در بُغض د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو گر کنی صحبت عبس نمی‌آید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز شور کربلای پربلا دارد دلم
حال جابر آن رفیق بی‌ریا دارد دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت ارزانی از آن ترسم که نفرینم کنند
واندران دنیا مکافاتی و سین جیمم کنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام واقعیت های دنیا هم خیالی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لاله‌های پرپر خود را به دست باد داد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیدانم دلیل این همه تنهایی چیست؟
اصلا تنهایی چرا با این همه اذم
می شناسی تنهایی را
آشنایی با بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدم عاقل فقط با خویش همدردی کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز پاییزی ، اسیر باد و بورانم هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاهم چموشانه
پشت درهای بسته شیهه می‌کشد
هنوز هم بوی سبز خاطره‌ها
زمانی برای مستی اسب‌هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هراسیدن گاهی صلاح است
از چگونگی زندگیمان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در من کودکی خسته و دل رنجور بود
نقد بر سینه ی خود کرده و معصون بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای همسرِ زیبای من
ای اُسوه ی رویای من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرواز
در آسمان تو
چقدر هزینه دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حتی تصور کردنت زیباست می دانی ؟
از دور نگاه کردنت رویاست می دانی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در‌بهاران‌که‌ابر‌می‌بارید
باغبان‌از‌جناب‌آب‌شنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودی صبر کن ، یک روز می‌آیم ز راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او میکِشد از آنکه درونش دمیده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درمحفل ما شعرو شعورو غزل است
با لطف خدا صبح و شب ماعسل است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقص شمشیرت کجا رفت ای عرب؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بزن بر دَف تو ای مُطرب که شاهی سرنگون آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که در رویای خود مهتاب پنهان کرده‌ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برخیز که گویا غم عالم بسر امد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ذهن بدمی
شاه شوم
در خرابات دلم
مشتاق دیدار شوم
یک جا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عالم پیچیدگی ها سادگی زیبا است..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکباره طوفان میشود با عطر عشقت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جوار نو رسان ماییم فقط کال مانده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیشه هر چه شکند تیز تر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرِ داستانیِ « اُسوه های ایثار » ، برگرفته از داستان ایثار حضرت زهرا (س) و خانواده محترمشان در بخشش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حکم دل تحت فشار چشم تو، گشنیز شد
آی خانم دکتر! این نسخه، چرا تجویز شد
بعد یک فصل التماس صادقانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شهر صفاهان و در مهد دلیرانم
همشهری مشتاق و سهراب و صغیرم من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دختر زیتون برایت می فرستم شعر ناب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیره‌کردن کرکسان این‌آسمان صاف‌را
خونجگر کردن اینان پیر با انصاف را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریادفرهاد
شبیه بغضم و خیال می کنم که دلشادم
صدای تیشه شکسته ی خیال فرهادم
گذشته آب از سرم که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا به روزنه‌ای از امید، دعوت کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهر خاموشی بزن ، گنجینه ی اسرار باش ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید به حضور آفتابت بروم
بی عشق، جهان حادثه ای موهوم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انسانم و رستنده ز خاکم
دلخوش به گل و سوسن و قند و نباتم
از خاک بر آمدم و از غیر ندانم
این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر که رسم مسلمانی شما این‌است
شوم ز دست شما بر طریقت تاتار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برخیز‌زجا‌که‌وقت‌پیمان‌شده‌است
دوران‌قیان‌از‌خراسان‌شده‌است
|
|
|
|
|
| مجموع ۴۳۱۳۶ پست فعال در ۵۴۰ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
شاهزاده خانوم
محمد رضا خوشرو (مریخ)
محمدرضا صدقی 
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بسیارزیباست :
