دوشنبه ۱۱ مرداد
اشعار دفتر شعرِ در کوچه های انتظار شاعر علی معصومی
|
|
|
|
نسرودی آیا؟
غیر من رو به کسی در نگشودی آیا
دیده ای را به غمت تر ننمودی آیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ستایش آن خدایی را که بر حکمش دفاعی نیست
اگر چیزی به کس بخشد توان امتناعی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ضریح آینه و آب
اشکی بروی گونه خیسش چکید و رفت
نجوا نمود و از دلش آهی کشید و رفت
در ازدحام ساح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسون قلم
نقش دو جهان جوهری از نون قلم بود
خورشید خرد پرتو افسون قلم بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خمار درد تو هستم شراب می خواهم
هوای مستی و حالی خراب می خواهم
شرنگ شعله عشقم علاج بدنامی است
زل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جایگاه بلند
اشتیاق رخ ناز تو پر و بال من است
کوچه رهگذرت کعبه آمال من است
ای بنازم به تو و آن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرتوی از روشنا
دیدی که آخر با غمت همخانه گشتم
آواره ی بوم و بر و کاشانه گشتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ضامن آهوترین غم های عالم
میلاد امام رضا ع
طاق ایوانی طلانی می کند خورشید را
صحن زیبایی هوائی می ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گوشم شب بیقراری
سخن های مستانه گفتی و رفتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای مسیحادم
صبحگاهی فرصت باریدنم را می دهی
برگ و بار و ریشه بالیدنم را می دهی؟
از خزان در انجماد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مذهب جعفری
جوهر عشق تو را دفتر ایام گرفت
مذهب جعفری از نام تو الهام گرفت
بعد ۸۳ سالی که ز هجرت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدای عشق
ریزم سرشک نیمه شبی را بپای عشق
جویم طریق تاب و تبی را برای عشق
زین پس مرید غمزه ی جانا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرزند پاک و ساده میهن به هوش باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چابکتر از نسیم
سر کرده ام بیاد تو عمری خجسته را
پاشیده ام براه تو گل های دسته را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاه گاهی بهانه ها زیباست
از لب تو ترانه ها زیباست
نغمه ها عاشقانه ها زیباست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پروانگی
عشق، گردیده فقط دار و ندار من تو
نور، پاشیده سر قول و قرار من و تو
دشت، آذین شده از جلو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خون دل
بمناسبت شهادت مولی علی ع
فدای ناله چاهی که ماهتابش رفت
سلام نیمه شبی مانده و جوابش رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تارک ماه دل آرا
بمناسبت شهادت حضرت علی ع
سحر لبریز ایمان می کند طاق مصلّی را
بلند آواز قرآن می فش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سودای تو داریم و هواخواه تو هستیم
شوریده ی مهتاب رخ ماه تو هستیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگ زمین خویش باش
گوهر دردانه و نقش نگین خویش باش
دست انگشتر فروز آستین خویش باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کافی نیست
به همنوائی تو نای ساز کافی نیست
به پای ناز تو شرح نیاز کافی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حکایت روزگار
تا سوز دل به هر ورقش یادگار نیست
نقش قلم به دفتر کس ماندگار نیست
سوسو نمی زند به ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رمضان آمده
همسفر با نفس باد صبا باید شد
مثل پروانه که از پیله رها باید شد
با مناجات و دعا فاصله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل ناز
روزگاری که بیایی دل ما شادتر است
عالمی با نظر لطف تو آبادتر است
قفسی نیست به مرغان نوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طلوع عشق
تو که سرداده ای ای گل نوید صبح فردا را
چرا یک شب نمی گیری سراغ کوچه ی ما را
نمیآیی ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا
دنیا عجوزه ایست که با کس وفا نکرد
بر عاشقان بی شماره خود اعتنا نکرد
این کاخ بیستون که بطوف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقش بر آب
لیلایِ شعرهای پر از التهاب من
کی میرسد شبی که بیایی به خواب من؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چند است؟
نادیده تاوان دلی دیوانه چند است
خاکستر بال و پر پروانه چند است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار
همراه گل به فصل بهاران سلام کن
سرچشمه را به برکت باران سلام کن
در لحظه های رویش آلاله و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یغمازده
عمری که به دنبال تو دیوانه ترینم
آواره ترین خار و خس روی زمینم
تقدیر چنین بوده که حیران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید مبعث حضرت محمد ص
نوری از پنجره ی غار حرا آمده است
هاتف زمزمه ی حی علی...آمده است
با تو ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوهر یاسین
ای برده به تاراج دل و دین به کجایی
وی داده به غارت ره و آئین به کجایی
از دست جهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرچشمه امید
گل می کند به شوق بهاران ترانه ها
عطر بنفشه می رسد از بی کرانه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به زیر نم نم باران
بیا تا با تو سر بر آسمان گیرد نگاه من
قنوت عطر دستانت شود رمز گواه من
بهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرح باور
کمی از جاده بردارید خاک پیکر ما را
به باد نغمه بسپارید سودای سر ما را
برای آنکه بار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سحری با آدینه
سحری با آدینه بیا که جهان لبریز از نام تو شود
همه جای این خاک سیه غزلستان پیغام تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید پگاه
آئینه دل در گروه چشم سیاهت
ویرانه جان در طلب چهره ماهت
عالم همه سرگشته پرچین شلالت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من مرثیه گوی غزلی گاه به گاهم
شروای کلامی به دل از برکت آهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پائیز زیبا
آشنای لحظه های رنگ رنگ
آی، ای پاییز زیبا و قشنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کو خنجریکه نقش ستم را بخون کشم
آه از نهاد و ناله ز جان ها برون کشم
چون شعله ای که از تب سوز شرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قامت بلند
گفتی که میرسی و دلم غرق باور است
اما چه سود، وعده به ایام دیگر است
قامت بلند هر دو جه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه بی بدیل(میلاد محمد ص)
فقطبه برکت تو طاق عرش پرپا شد
زمین طفیل تو گردیده فرش پیدا شد
خدا برای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شور و شیرینم
ای خفته در آغوش رویاهای دیرینم
ای آتشین بیت غزل های نخستینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فسون عشق
لیلای من ترانه بخوان با جنون عشق
شوری بزن به تار دل از ارغنون عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ضامن آهو
با غربت نگاه تو صد آسمان گریست
چشمی کبوترانه در این آستان گریست
وقتی شراب درد تو را کو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جور غم عشق تو کشیدن نتوانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر گشا لعل لب شهد شراب آلوده را
مژده ای ده مردمان شهر خواب آلوده را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادگار فصل خزان
خزان میاید از ره تا بچیند برگ و بار و شاخسارش را
درآرد اندک اندک با هجوم باد از گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برکه ی شوریدگان را ماه می گوید سخن
سفره ی آشفتگان را آه می گوید سخن
هر پگاه از پرتو خود پرده ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شب ویرانه خوابش برده بود
عشق بابا صبر و تابش برده بود
هر نفس غرق از نگاه عشق بود
خرمن پر سوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پا پس نمی کشم
ای دلبرانه ترین سطر داستان
وی جاودانه ترین شعر ارمغان
حالا که یاد تو کردم ترانه ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لطف و صفا کو؟
در دایره ی چرخ فلک و مهر و وفا کو؟
زین گوشه ی ویرانه بجز دار فنا کو؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سودای فرات
به میدان میفرستد حضرت جانان برادر را
یل ام البنین، سقای خوبان، پور حیدر را
به آغوشش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چند رباعی
با تیغ برهنه آشنا بود حسین
لب تشنه صحرای بلا بود حسین
از پرچم سرخش همه را پیدا بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوا خواهی
دوباره صلح وصفا برقرار خواهد شد
فلک به کار و زمین برمدار خواهد شد
◇◇◇
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کمتر از معراج نیست
آسمانِ بی تو غیر از دکّه ی محتاج نیست
عالم هستی به جز جامانده ی تاراج نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کرشمه تو
بیا که داد دل از جام باده بر گیرم
غمی به گوشه دل گر نهاده بر گیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاهم کردی
دیدی آخر که چو خاک سر راهم کردی
با دلی ساده که تاراج و تباهم کردی
آنچه در چنته تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اوصاف سحر
سوسن از گوشه چشم تو نظر می ریزد
غنچه از شربت لعل تو شکر می ریزد
پری از همت شال تو ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طلایه دار حضور
طنین قلب مرا سوز و ساز خواهی شد
شکوه آینه های نماز خواهی شد
کنونکه راهی میقات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کو نشان از راستی
برده اند از یاد خود رسم کیان خویش را
می شمارند ابتدا سود و زیان خویش را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آغازی به پایان (موشّح)
آنقَدَر سازم به درد خود که درمانم شوی
وآنقَدَر سوزم به پای تو که حیرانم ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دختر وفا
♡♡♡
زیباترین بهانه ی مانای خلقتی
نیکوترین دلانه ی سیمای خلقتی
مهر و وفای تو در اوج ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خراسان دفتری آورده ام
گر دمی رفع عطش با جرعه نابت کنم
بی امان آوازه ها در شور مضرابت کنم
ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شط جنون
اندکی از سیب لبخندت بما هم می دهی؟
وز کباب گرم دلبندت بما هم می دهی؟
روی آتشدان شیدای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان جهان
جان جهان که دلبر جانان من شدی
نازم تو را که نان و نمکدان من شدی
شوقی به دل نهاده نشست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهد شد
نه هر حال خرابی مست زلف یار خواهد شد
نه هر جامانده صبح و سحر بیدار خواهد شد
بخوان با خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدوم خیر خواه
بخوان یک نغمه از آوای شور چارگاهت را
مگیر از چشم مشتاقم تماشای نگاهت را
ز سمت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شمارم
شب ها ز یادت اختر غم می شمارم
با هر نفس آهی دمادم می شمارم
در اشتیاق نرگس چشمان مست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اختر بی رونق ایام
آشفته دلی مثل سر زلف سیاهی
چون برگ خزانیکه رود بر سر راهی
شب را به سحر دو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو آفتاب
هرگز کسی چو من به غمت مبتلا نشد
وآن کس که پایبند غمت شد رها نشد
لاجرعه ای ز جام وصالت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب های آرزو
یک آن دلم ز بند و خیالت رها نشد
صدبار وعده دادی و یکدم وفا نشد
عمری بپای آیه مهرت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهر ستاره
آتش زدی به جانم و غرق شراره ام
کی میرسد دمی که نمایی نظاره ام
دلتنگ روی ماه توام بس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سمت خدا
ذره ی ر خاکی اگر سر به هوا می کند
در پی اسرار خود چون و چرا می کند
گردش پروانه در محضر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجاست
دشت بارانی چشمان مرا آب کجاست ؟!
خاطر دلشده ای را سخن خواب کجاست!
نکته ی صبر و قرار از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا که موسم گل های ارغوان آید
نسیم رهگذر از گردش زمان آید
نگاه پنجره با دست شاخه میگوید
دوباره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کوچه های سرد غم آلود بیصدا
سر می زنم به شهر تو با شهپر دعا
دور از تو مانده ام که در ایام نوبه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تحویل سال و ماه
امسال هم گذشت و خبر از شما نشد
این راه و رسم شیوه عهد و وفا نشد
دل داده ام به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زینب
بار غم افتاده بر دوشم که همراهی شوم
با گل دُردانه ای هم یار و هم راهی شوم
کوچه ی دلدادگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جلوه فرزانه
کوچه در کوچه پی خانه او می گردم
کفتر جلدم و با دانه او می گردم
شاخه در شاخه این ب
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۳۸ پست فعال در ۲ صفحه |
احمدی زاده(ملحق)
محمد علی رضاپور
سلمان مولایی 
ایمان اسماعیلی (راجی) 
حدیث عبدلی (یارا) 
