يکشنبه ۲۴ آذر
شعر آزاد
|
|
|
|
خون ميبارد از آسمان
قهقهه پر شده زمين و زمان
چشمها خيره دهانها باز
نغمه ای شوم كند آواز
می كشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من صدایم را به گوش دل رسانم ،
این برای من بس است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو که هستی
همه جا آرام است
یاس و شبنم
حاصل عشق تو و باران است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حقیقت دارد آن انسان
که از حصر خودش در رفت
و از محدودهٔ ذهنش
فراتر رفت بی‌برگشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل راببین فریاد می زند
غم دردرونش سرمی زند
نامت تورابرلب می زند
بادیدنت پرپر می زند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ای چشمه ! اگرمیخواستی ، فی الفور بِخُشکی
چرا روحم را ازخود تشنه کردی ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میشود روزی رها از بند غم ایران من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در انتظار مرگ و
بیداری رنگ و
تفنگ خالی از فشنگ و
شیشه ای در کالبد سنگ و
شکستی در اقلیمای درنگ و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به یادم نیست یکبارهم شده ،
شٍکوِه کرده باشی ازاین روزگار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار که بیاید دیگر تو را نخواهم دید.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیای ما نمایش است انگار،
یک نمایش بالماسکه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخوابی بس عمیق برخاستم دیدم
درون شب چقدر محوم ، خودم را هم نمی دیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاه میکنم نگاه
به سینه مالامال از
غم واندوه ودر
حاصل از نبودنت !
که مرا احاطه کرده است
وفر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کنار شعرا رسم ادب نیست که ما
جامه ی شعر بپوشیم و ز آن دم بزنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه ی ما تشنه ، آزاد گی است
امنیت بااین قفس ،افسردگی است
گربمانی درقفس ،دیوانگی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید بگویی که دیوانه شده ام
ولی من دشمن خود را ز دوست ، دوست تر میدارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد گرفته ام در نبودت.......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دعوا چیز خوبی نیست در زندگی
ولی کل کل های آندو پت و مت ،
خیلی جالب بود برایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوحه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر تا پایم خلاصه شده است از مشتی خاک ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر کوتاه، خلاصه نباشد اگر پیچیده اما سرتاسر هنر،
نه دیگر شعر است و پیش پا افتاده، نه حتی یک خبر!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم آن سیاه و سفیدی که رنگ می سازد
همان که در کنارِسفیدیِ خود ، رنگ می بازد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اسیر چشمانت شدم,از آنسوی پنجره ,در شبی بارانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آشنای غنچه لبان خيز سوی ما
آی و نظری كن تو بر اين سيم روی ما
پيمان بده كه گوی رقيبان ربوده اس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالهای سال دلِ وامانده ام ،
دنبال عشقت گشت ، ولی چیزی نیافت
تندیسی قشنگ یافت ، دگر چیزی نیافت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیست سالست که واژه ی سرد و غم آلوده ی جدایی را،
حس کرده‌ام ، معنی اش را چه خوب میدانم
دنیا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با یک تکان, برگهای درختان را می‌ریزند
بر سینه جاده،
اکنون خورشید میپرسد از جاده
کی تورا بی هویت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرود میلاد امام حسن عسکری علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منطق فهمید تو رفتی،مغز خاموش ایستاد
پس دل لعنتی این عشق یکسو رو رها کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه ای دنیا، عذابم داده ای
کوله بار غم، به جانم داده ای
روی شادم را گرفتی و به بادم داده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بیابانم ...
یک شبی من در میان یک کویر ، تنهائی بودم ،
خوابم هم نمی برد ، حوصلم سر رفته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک کوتاه که ارزش خواندن هم ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخم های چند پلشت
عاشقی را از یاد ما نخواهد برد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کودکی یادش بخیر، خاطراته ظاهراً بی مغز آن ایام را ،
من چقدر دوست داشتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش یک هوای پاک ، در این شهرِ داغ بود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمه غم در دلم افزون شده
از نفير روزگار دل خون شده
اشك چشمم گشته لبريز از فراغ
تا کی آيد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای زندگی ام ، بهترین طرح لبخندی
برای لبهای پُر ز لبخندت ، که زندگی ام را ساخت ازتو ممنونم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشعار مجالس ختم و ترحیم ، خاکسپاری ، تشییع جنازه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روحم بمانند قلب لعنتی ام ، ضربانی دارد که سینوسی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای تو انباره بی عفتی
ای تو ميراث ددان و قلدران
تا به کی خون يتيمان می مكی
تا به كی تا به کی تا به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلواژه های عشق را مرور می نمودم ، ز سکون یاد نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو دیپلمات ، با جامه های شیک (سیه پوش وسپید پوش)
بازیشان گرفته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خم می شوند پیش تو تا حدّ . . . ات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بده جرعه ای شرابم ، که شوم چو شمع روشن.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکوفه های گیلاس درخت دریاچه نقره ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محمد(ص) ختم نورالمرسلین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كاش پرستو بودم آزاد و رها
کاش زيبا بودم رعنا چون سرو
كاش می دانستم همه چيز
كاش می توانستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با همه آشفتگی های سر در گم عفونی ام
در بیخوابی هایم دردیست که میخرم به جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روح من درد دارد
چرافارغ نمیشود ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماجراهای عجیبی است درونِ کندو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گمانم در تناسخ بعدی زود پیدایت کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو بیتی میلاد پیامبر اکرم صلی الله علیه و امام جعفر صادق علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چکش است این روزگار پر ملال
میزند بر ما به رسم روزگار
گه ز ما آتش همی آید برون
گه ز آتش داغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدتی بود درآن خانه ، صفا جایش را ، به تطاول داده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه بگویم تارو پودم تیره گشت/ چشمانم لحظه ای برآسمانت خیره گشت
این دلم شیدانشد حس نالیدن گرفت /لحظه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از سکوت می نویسم تا زنده کند
خاطره های یخ بسته را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهترین بانوی عالم فاطمه ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سودای وصال
سالها دل گرو ی زلف نگاری دادم
شامه اندر قدح عطر ویش بنهادم
همتم تاب نياورد بدان راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیشب که تو را دیدم از کوچه گذر کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
......
تحمل کن
بار سکوت را بسته ام
لبخند جاریست
گرچه کم رنگ ....
باز همین کافیست
صدای هق هق،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو بیتی و رباعی آ غاز امامت امام زمان عج
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۴۴۲ پست فعال در ۳۱ صفحه |
چقدر زیبا و مصوّر 
سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)
پژمان بدری
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
معصومه فیروزی کریانی 
محمودرضا رافعی (رافع) 
