شنبه ۵ بهمن
شعر آزاد
|
|
|
|
بارالهااین دلم پرپرشده شورشی بازدردلم برپاشده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمری به تکاپو بودم، جهت داشتنِ آن دنیا
ولی انکار نمودم آخرت را ، یعنی این دنیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بشر گویا در این قرن کور گشته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.
یک روز
در سکوت
همچون جرقه‌ای میان تیرگی شامِ خفتگان
فریاد می‌شویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در رنگ نگاهت آسمانی پیداست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو مولا حاکم و فرمان روا بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیخندم دگر من بعد تو ای یار دیرینم
نمیگویم دگر در گوش کس حرفای شیرینم
نمیبینم دگر من بعد تو هر نق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بمانندِ همه ، تا که دیدم نام اسلام آمد
من به یُمن نام رؤیایی آن ، مست شدم
منهم مانندهمه،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میرم و گم میشم
از خاطر این هجوم دلتنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل هوس کرده که درعمق نگاهت، سقوط آزاد کند
اما چشمانت نیست
ای بیچاره دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلنوشته_اهورایی ( برای او که عزیزترین است در هستی من ، برای مهربان مادرم !! به پاس نگـرانی های عاشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب دیدم، یک عده امید ، با خنده و شور،
به امید فردا ، برطیاره ای سوار شدند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جاده پر پیچ وخم است
گاه کوتاه وگهی طولانی
گاه هموار و گهی سر بالا
جاده وسوسه می انگیزد
جاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو خیالت راحت , می روم از قلبت.. میشوم تنها ترین ستاره در "شب هایت"...
میگیرم جانم از جانت که سنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم خانه هر آن کس کو ندارد
در این دنیا پناهی هم ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من خرد شدم چه ساده
تو از من بریدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا دور بریز
بگذار تا گم شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرگیجه های پی در پی
کوچه های بی تکرار
پرسه های بی هدف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به کاروان‌سرای دل هر دم یکی را درود
بدرقه،یکی دگر به لعن و دو صد بدرود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به ایران و ز شاهان از کهن روزگاران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در تنورِ لبها ، تفتیده و آتشینِ تو سوخته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از زمین تا ماه ( کاریکلماتور )
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدتیست من با خودم درگیرم
جنگ نابرابری شروع شده ست ،
بین جسم و روحم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درون کلمه
حفره ایست
به ژرفای سکوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخواهم برویم ازین میان
همراه باد
چون برگ پاییزی
..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تهی تر از همیشه !
به عشق می اندیشم !
به جادوگری های مسلخ در رگهایم !
که احیاء کننده اش کیست !؟
و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خستگی هایم را که نه
اما دلبستگی هایم را چرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای بلبل پریده به بوستان یار، سلام
ای پرکشیده به عالمِ امنیت و سلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا هیچ پنجره ای
رو به آرامش بازنمیشود!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساحر
ساحر وادی دهر كجاست ای دوست
كين چنين سحری به پای ميدارد
به دنبال تجسم ساحری كه عالمی به پا د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گريه امان نميدهد
قلب گسست پاره شد
شاهدخون شاهدغم
ناله ي صدستاره شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چنان غمگینم کآه بر نیاید از دل سنگینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو که هستی
همه جا آرام است
یاس و شبنم
حاصل عشق تو و باران است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نُه ماه میان هستی و نیستی ، دائم غوطه ور بودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
... حوصله طناب ها
در اسارتِ لحظه های انتظار
پوسیده اند!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرسزاای من همینست که کنارت باشم این ،
من را کفایت می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی‌پاییزیست،
که‌زردشودوخواهد‌باخت
ودوباره‌دربهارنوشود
وازنوخواهدتاخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خنده های زورکیِ بد فرم
از چرت و پرت گفتن تو ماشین
از خواب و هفت رب کم ساعت ها
و از صدای مسخر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ره گم کرده ای ، از بهر هرچیزی خدایی ساختی اما ،
خدای پاک من یکتاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهمان آمده، امروز به آسمان
یه مرد بی ریا و مهربان آرام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی در خواب و رویا
غرق خود بودم
سراسر سرد و بی سامان
دوای درد بی درمان خود بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدائی آمد ازتاریکیِ صحرا ،
" یا زهرا "
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن روزِ بامزه ،
خوب به یادم هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من میان دلِ خود ،
دنبال عشقی بس عظیم میگردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرم از شیار های کنار شقیقه ات
هی میچکید گوشه ی شال اناری ام
نزدیک تر شو شوخی بامزه ای نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شب، شناورشده بودم، دریک رؤیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا خواستم راحتی را نوش کنم
تا خواستم تو را درآغوش کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای عزیز شاعرم...!
تو که میدانی
من از
خواندنه
اشعارتونیز...
ممنوعم !
تا چه حد معذورم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درخیابان راه میرفت، حرف میزد با خودش
حرفهایش درب وداغون مینمود، همچون خودش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ...تنهایم به کنارخود مرا جای بده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قبل ازانتخاب او ، صورت دوستم را به یادم هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیاهیِ دیوار شب
نشسته بین من و تو
صدای بی دلیل شب
شده صدای من و تو
بوسه ای از کنج لبی
چه آر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا آرامشم را ، تو پریشان کن
شب ویرانه ام را غرق باران کن
بسوزان ریشه ام را تا وفاداری
من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک بهشتِ سبز
دنیایی شریف ، مملو ازرقص وهوس ، درجشن و بَزم
مثل شوروهیجانی که به روح دست دهد ، در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزاد و رها بودم و عاری ز غم و درد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز نمیبینم به جسم خسته خویش..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از سیر صعودی شدن ها
سیر نزولی نبودن ها را بنگر ...
گویی که هرگز نبوده ای !
بر پهنه ی شکیبایی ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب به خواب رفته است
آرامه، آرام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهرمن!
شهرسیب
شهرگندم
شهرهر ممنوعه ایست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باغبان هراسان و سراسیمه.........
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۵۴۹ پست فعال در ۳۲ صفحه |
عیسی نصراللهی ( سپیدار )
سید حاج احمدی زاده(ملحق)
با سلام و درود به همه
م فریاد(محمدرضا زارع)
علی مزینانی عسکری 
محمد باقر انصاری دزفولی 
:2
