شنبه ۱۷ خرداد
شعر آزاد
|
|
|
|
گاهی دوای عاشقی کردن گناه است .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جدّی شده مدتی ست مغزم
خواب هم نمی‌بیند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ادعای دوست داشتنت مرا به آسمان برد
منِ زود باور را تا بی نهایتِ عالم برد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این دگر شعر نیست ...یک گلایه عاشقانه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عالم مستی
در دشتی پر از گل یاس
یک حــوری دیدم ..،
که شعرِ پرواز میخواند
چشمانش حوض ماهی بو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شاخه ی باطراوتِ گل ،
سزایش اینست که بمیرد ؟
به جرم اینکه آن گل ،
رزِ سیاه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاک ، کبودی هایم را می بوسد..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تو یاد بگیرم
دوست داشتن را
نه تنفر وریا وکینه را
یاد بگیرم شادی
در عشق را !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با یه داس بدست به کجا چنین شتابان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از وقتی تو را دیدم
خانه ات شد این دیده م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بی خبر زخویش
و
تو بی خبر زخود
مانده براه حیران
دست در گریبان و
خسته ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروز دوباره پیدایت شد
کنار همان دلواپسی لعنتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بریده ام و دیگر دلیلی برای ماندنم نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام هستی ام از توست
یکی یکدانه...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که هویٰ پرست را به بهشتش بردند
او می خندید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای بی خبران قصه من
پس بکجا شد
این طور مرا بی کس ودر مانده
تنها بخود وامگذارید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من دلم بدون تو
یه شوره زاره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عجب دلیست دریغاکه ندارد دل من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نشستم سرراهت ،می سُرائیدم برایت واژه های ناب عشق را
می سُرودم با پرنده ،آسمانی زرد وخالی ،شاد بو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجره را میگشایم
آسمان تاریک است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردانه ی این دلی و یاقوت نمایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری درباره رومینا دختری که در خانه پدری کشته شد!!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غروب هم
از راه رسید ،
وغروبی غم انگیز
در نبودنت
ومن غمگین تر از غروب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سفری به درازای نگاه چشمانت می خواهم
زمان و مکان، توهمِ در تو می خواهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نمی دانم که هدف از من بر این کره ی خاکی، به چیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفت ازین ظلمت و وحش
که گرفت جان دختری از خشم
دلم گرفت از آن قانونی
که جرم نمیداند قتل انسانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بالکن خانه فرو ریخت و دلم برای مادرم تنگ شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که تو بودی چقدرخوشحالی بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد مشکوک من
غُرش ریا هر سو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدنِ روی تو ازدیدنِ یک جسد ،
غم افروزترست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داری از یک اسپرم میای
از جنگ با میلیون ها اسپرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از فرمان مغزم
كه به سلول هاي احساسي تو وارد مي شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسی از من پرسید :
اگر تو بخواهی فلسفه ی ،
رنگهای پرچم ایران را ،
بنویسی
چه می نویسی ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوكس ورزش خشن ها و خشونت آميز نيست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی چون بَلَمی ست در دریا
می کشانَد آن سفرکرده ی خود را
به میان دریا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفست هردم و هربار
عاشقم کرده...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترا مى بينم امشب در كنارم ،
در اين مهتاب روشن
و پر از ستاره !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به شعر قسم…
به اشك تو قسم
به تو سفر كنم
با جان خطر كنم…
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرف ها،
یکی یکی برجسته می شوند،
دست برشانه های هم،
واژه ...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قهوه ی تلخ فال من
ببین چه شد اقبال من
کاری در آن فنجان بکن
بگشای زبان لال من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک نفر هی مرا تکان میداد
دست میزد به شانه های دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیام بزرگ هفت هزار سال چه دارد اثری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُشتی دانه ،
روی سکوی واقع درکنارِپنجره ،
میریخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دريچه احساس خود
مرا بردي بجايي كه پر از فرياد بي جواب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخواهم بروم
جایی ک بدون تو باشم
از یاد تو....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من و دنیا
مثل یک فیلی و فنجانی شدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به كجا روم كه شادت كند
از كدام دريچه نگاهت كنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زبان تیغ است و دنیا تیغ تیزتر
که هر دو زخم زنند بر درد بیشتر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق،نقش است و هنر
مَده عمرجوانی را هدر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ميخوام تو چشات جاده بسازم
بيام نفوذ كنم برات خاطره بسازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دریافتیم وخندیدیم ،
باشد که من با زندگی
در زنج بسیارم ،
واز کنار آن بر خواستم !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درون دریای خیالم غوطه ور بودم
خیال ، داشت می‌بلعید لحظاتم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفس نفس میزدم برایت
تا راه یابم به...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زادگاه من كجاست
زادگاه من در ويرانه هاي قلب توست
مراجعه كن معشوقه ام
|
|
|
|
|
| مجموع ۳۰۰۷ پست فعال در ۳۸ صفحه |
موسی ظهوری آرام(آرام)
عليرضا حكيم
غلامرضا مهدوی (مهدوی) 
