صفحه رسمی شاعر دانیال فریادی
|
 دانیال فریادی |
تاریخ تولد: | چهارشنبه ۱۶ ارديبهشت ۱۳۷۷ |
برج تولد: |  |
گروه: | افراغ اندیشه |
جنسیت: | مرد |
تاریخ عضویت: | شنبه ۲۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ | شغل: | بدون اطلاعات |
محل سکونت: | بدون اطلاعات |
علاقه مندی ها: | بدون اطلاعات |
امتیاز : | ۴۲۳ |
| تا کنون 30 کاربر 59 مرتبه در مجموع از این پروفایل دیدن کرده اند. |
|
|
|
اشعار ارسال شده
|
|
|
وشبی آرزو در دلش به گل نشست
وهم چو زورقی سرگردان
در ته ذهن ش به گل نشست ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۴۷۰۲ در تاریخ ۶ روز پیش
نظرات: ۰
|
|
|
گریختم...
از بحث های بیهوده
زیر چراغ های نفتی
دودآلود... ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۴۵۳۲ در تاریخ ۱۳ روز پیش
نظرات: ۰
|
|
|
کاش می شد پرسید!
تا طلوع خورشید چه کسی وقت دارد
چه کسی آفتاب صبح را خواهد دید... ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۴۴۲۶ در تاریخ ۲ هفته پیش
نظرات: ۱۶
|
|
|
خواستم به ثریا برسم
ثریا کیف گم شده اش را در بازار
از من طلب کرد ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۴۲۳۱ در تاریخ ۲ هفته پیش
نظرات: ۴۶
|
|
|
کجا بودی آن روز
که تنهایی ام
کپسول اکسیژن م بود
در اوج بی نفسی ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۴۱۱۵ در تاریخ حدود ۱ ماه پیش
نظرات: ۸
| مجموع ۳۵ پست فعال در ۷ صفحه |
مطالب ارسالی در وبلاگ شاعر دانیال فریادی
|
|
|
![]()
می‌رود....
می‌رود...
می‌رود....
با سرانجام می‌رود
بی سر انجام می رود
آه ای زندگی او با دستان تهی می‌رود
او ست
|
|
دوشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۳ ۰۱:۳۵
نظرات: ۲
|
|
|
![]()
باد می‌آمد بادی تند...
و من در جاده ای خاکی پیش میرفتم و افتاب صبحگاهی بر سینه ی جاده انگار ارامیده بود.صدای قلوه سنگ های زمخت زیر پاهایم انگار تنهایی مرا تکرار می کردند.پیش میرفتم در جاده ا
|
|
سه شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ ۰۳:۰۱
نظرات: ۴
|
|
|
![]()
به اعماق میروم
به اعماق دریا میروم..
تصمیم خود را گرفته ام...
خسته شده ام از نور شدید آفتاب
خسته شده ام از نگاه کنجکاو آدم ها
خسته شده ام از سلام و علیک کردند های مجبوری..
|
|
چهارشنبه ۶ تير ۱۴۰۳ ۱۲:۴۵
نظرات: ۴
|
|
|
![]()
از پله ها پایین رفتم با سرعت سیر نور .از پله‌ها ی آن زیر زمین نمور سیمانی پایین رفتم.بدون آنکه به اطراف م نگاه نکنم.هر چقدر پایین میرفتم فصا تاریک تر و نمور تر میشد.بلاخره به ته آن زیر زمین
|
|
يکشنبه ۳ تير ۱۴۰۳ ۰۳:۱۲
نظرات: ۱۶
|
|
|
![]()
در صبحی بهاری پسری با پدرپیرش به پارک نزدیک خانه شأن رفته بودند.تا به اولین نیمکت چوبی قدیمی رسیدن پیر مرد با اشاره سر به فرزندش گفت همینجا بنشینم.زیر سایه ی درخت صنوبری کهنسال..
پیرمرد از
|
|
چهارشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۳ ۰۳:۳۱
نظرات: ۰
| مجموع ۷ پست فعال در ۲ صفحه |
