صفحه رسمی شاعر دانیال فریادی
|
 دانیال فریادی |
تاریخ تولد: | چهارشنبه ۱۶ ارديبهشت ۱۳۷۷ |
برج تولد: |  |
گروه: | افراغ اندیشه |
جنسیت: | مرد |
تاریخ عضویت: | شنبه ۲۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ | شغل: | بدون اطلاعات |
محل سکونت: | بدون اطلاعات |
علاقه مندی ها: | بدون اطلاعات |
امتیاز : | ۴۶۱ |
| تا کنون 33 کاربر 70 مرتبه در مجموع از این پروفایل دیدن کرده اند. |
|
|
|
اشعار ارسال شده
|
|
|
خواستم به ثریا برسم
ثریا کیف گم شده اش را در بازار
از من طلب کرد ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۴۲۳۱ در تاریخ پنجشنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۳ ۱۷:۲۰
نظرات: ۴۶
|
|
|
کجا بودی آن روز
که تنهایی ام
کپسول اکسیژن م بود
در اوج بی نفسی ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۴۱۱۵ در تاریخ شنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۳ ۱۵:۴۱
نظرات: ۸
|
|
|
این گل ها که باز می شوند در هپروت ذهن من .... ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۳۹۵۷ در تاریخ شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳ ۱۰:۵۶
نظرات: ۱۰
|
|
|
در خرید امروزت
سیب را فراموش نکن
و عشق را
و گذشت را
و ذوق را ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۳۷۵۴ در تاریخ چهارشنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۳ ۱۵:۲۶
نظرات: ۲۶
|
|
|
موشی از سوراخ لانه ش
ابر ها را بو می کرد ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۳۶۵۱ در تاریخ جمعه ۱۸ آبان ۱۴۰۳ ۰۷:۱۷
نظرات: ۶
| مجموع ۳۷ پست فعال در ۸ صفحه |
مطالب ارسالی در وبلاگ شاعر دانیال فریادی
|
|
|
![]()
می‌رود....
می‌رود...
می‌رود....
با سرانجام می‌رود
بی سر انجام می رود
آه ای زندگی او با دستان تهی می‌رود
او ست
|
|
دوشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۳ ۰۱:۳۵
نظرات: ۲
|
|
|
![]()
باد می‌آمد بادی تند...
و من در جاده ای خاکی پیش میرفتم و افتاب صبحگاهی بر سینه ی جاده انگار ارامیده بود.صدای قلوه سنگ های زمخت زیر پاهایم انگار تنهایی مرا تکرار می کردند.پیش میرفتم در جاده ا
|
|
سه شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ ۰۳:۰۱
نظرات: ۴
|
|
|
![]()
به اعماق میروم
به اعماق دریا میروم..
تصمیم خود را گرفته ام...
خسته شده ام از نور شدید آفتاب
خسته شده ام از نگاه کنجکاو آدم ها
خسته شده ام از سلام و علیک کردند های مجبوری..
|
|
چهارشنبه ۶ تير ۱۴۰۳ ۱۲:۴۵
نظرات: ۴
|
|
|
![]()
از پله ها پایین رفتم با سرعت سیر نور .از پله‌ها ی آن زیر زمین نمور سیمانی پایین رفتم.بدون آنکه به اطراف م نگاه نکنم.هر چقدر پایین میرفتم فصا تاریک تر و نمور تر میشد.بلاخره به ته آن زیر زمین
|
|
يکشنبه ۳ تير ۱۴۰۳ ۰۳:۱۲
نظرات: ۱۶
|
|
|
![]()
در صبحی بهاری پسری با پدرپیرش به پارک نزدیک خانه شأن رفته بودند.تا به اولین نیمکت چوبی قدیمی رسیدن پیر مرد با اشاره سر به فرزندش گفت همینجا بنشینم.زیر سایه ی درخت صنوبری کهنسال..
پیرمرد از
|
|
چهارشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۳ ۰۳:۳۱
نظرات: ۰
| مجموع ۷ پست فعال در ۲ صفحه |
