چشم مرکب...

با سلام به مدیریت محترم سایت شعر ناب با پورش از جواب عالی به علت تیک اشتباهی صحفه سبز نقد ..ولی من هر کاری کردم حذف نشد شاید به علت نداشتن اشتراک باشد
در هر صورت از جناب عالی پوزش می طلبم


با تشکر مجدد

بر دستانم داغ
بر چهره ام سنگین
رفته از خود
آه مدهوش

شاید مرا از چشمه می گیرند
شاید مرا از شاخه می چینند
شاید مرا مثل دری بسته
بر لحظه های بعد می بندند

آه دیگر نمی بینم

ما هیچ را در راه ها دیدم
بر اسب زرد بالدار خویش
چون پادشاهی راه می پیمود

افسوس خوشبخت و آرامشم
افسوس ما غمگین و خاموشیم
خوشبخت زیرا دوست میداریم
دلتنگ زیرا عشق نفرین است
ف-ف

سلام به دوستان
من در تعجبم دراین سایت کسانی هستند که سر سوزنی استعداد شاعری ندارند و با نوشتن ششو هشت کلمه بی سر و ته صد ها لایک میخورند و تعریف و تمجید..والا من از تعجب دارم شاخ در میادیم.احساس می کنم برجستگی کوچکی بر پیشانی من افتاده است
به مانند سهراب

یاد من باشد
ورق کهنه تقویم پاره کنم
یاد من باشد
هر پیامی را
زیر شعرم نخوانده پاک کنم
یاد من باشد
نون به نرخ روز باید خورد
یاد من باشد
از این کوچه تاریک دگر
گذری نباید کرد

"وسیع باش و تنها و سر به زیر وسخت"
واقعا از سهراب

به نظرم خیلی خوب سرودین و از لحاظ ساختار کاملا منسجم هست
بعضی جملات عالین و به تنهایی شعر هستن:
مرگ می‌کوبد بر پاشنه آشیل ام

سهراب اگه اشتباه نکنم از درگذشتگان دهه پنجاه هست و
خیلی نوشته ها رو بهش منتسب میکنن
فکر میکنم بعید هسن در شعر سهراب عبارت نان به نرخ روز خوردن و به این شکل بیاد و پاک کردن کامنت در پای شعر هم
مربوط به عصر دیجیتال و فضاهای مجازی است
یک جسارت دیگه هم بکنم ، از من به شما یادگار مستقیما دعوت نکنید به شعرتون
و قضاوت نکنید دوستان دیگر رو
خیلی جسارت کردم . عادت ندارم از فعل امر استفاده کنم . امیدوارم دوستانه بودن حرفم مشخص باشه
چهارتا

سلام دوست من


ممنون از نظر لطف شما

نه اون شعر من همین الان شفاهی سرودم از سهراب نیست

ولی واقعا در تعجب م من اصلا خودم رو شاعر نمی‌دانم.. ولی کسانی هستند که اصلا نه اینکه شاعر باشند ولی به جرات کل فضای سایت را از آن خود کرده اند و دلخوش به تمجید و صد افرین از دیگران هستند...من اصلا بر عکس دوست دارم همه شعر های من را به چالش بکشند و نقد کند به قول معروف ساز مخالف نسبت به شعر من داشته باشند نه تمجید و افرین بگوییند

بازم ممنون از نطر لطف شما

زمان گذشت
زمان گذشت
و ساعت چهار بار نواخت
من مثل حس گم شده ای
بی‌نصیب م
مگر می شود از من ترسید
من که جز ستاره ای تنها
چیزی نبوده ام
ستاره ای خاموش
در آسمانی همیشه غمگین......