دوشنبه ۱۲ خرداد
اشعار دفتر شعرِ خنیاگر ِروزگار شاعر ابوالفضل زارعی
|
|
|
|
جمعه جمع رخوت و خمیازه است و خستگی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرزند بهمن ماهم و فرزند سرما...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دریا شده ام وسعت دریایم نیست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرد است هوا نگاه تو جان بخش است....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بَر اَبر نظر می کنم او پُر زِ سرشک است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گُلِ خنده بر لب نشاندم ولی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این همه بُرجهای غول آسا ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تخته سنگِ یکّه ، تنهام ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی عاشقم به جسم و جون خاک
وقتیکه خدای مستی میشه تاک...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای مُردن در انتظارم اَجل کجایی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نبض آوازم تو بودی
واژه پردازم تو بودی....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تفکیک و جدا شدن اَلَک می خواهد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعم هر ضربه که ضربِ شَست نیست
آخر هر کوچه ای بُن بست نیست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ژرفای نگاهت از جنون لبریز است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب تیره و تار ، روی تو ماهِ من است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوابیده بودم ناگهان بر شیشه کوبید
انگشتِ باران...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاریخ نشان داده که پُر نیرنگیم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخرین روز خزان بود که باران آمد
باد می آمد و می گفت زمستان آمد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما پُر از مَکریم و نیرنگیم باز
ما دو روییم و پُر از رنگیم باز...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نیمه شبی که خواب می دیدم
خوابی که پُر از جنون و دهشت بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بادی عجب وحشی و مست
بر صورتم سیلی زند
با ضربه های بی امان
او ابرها را می دَرَد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت این خنده های مصنوعی
چیست پنهان شده؟عجیب است آن....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخم زد شب به تَنِ روزِ سپید
بوی خون می دهد اشعارم باز...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کافه بودم آسمان همرنگل غم شد
باران به روی شیشه ها هی خال می کوفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی به ذهنم می رسد بیتی،کلامی
چون آرزو بی انتها و نیمه کاره...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خطاطم و عاشق بر اندامِ حروفم
با واژه هایم می کنم هی عشقبازی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوا صاف است اما گرد دارد ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردها را چگونه می فهمی
آن زمانی که کُشته شد حلّاج...
|
|
|
|
|
شاهزاده خانوم
محمدرضا آزادبخت
محمد رضا خوشرو (مریخ)
میکائیل نجفی(سراب ) 
