سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۲- رستگاری ۳- بی برج و بارو ۴- مهربونی کن ۵- فر فرباد ۶- بیداری ۷- با تو بودن... ۸- گوهر وجود ۹- سرگیجه ۱۰- غمگین کانال تلگرام شعرنابتقویم روزچهارشنبه 3 ارديبهشت 1404
25 شوال 1446
Wednesday 23 Apr 2025 حمایت از شعرناب |
اشتراک گذاری این شعر
۵۰ شاعر این شعر را خوانده اند
سید هادی محمدی،شهرام بذلی،محمد ساکی،طاهره حسین زاده (کوهواره)،آذر دخت،محمد شریف صادقی،اجمل وثیق،مریم کاسیانی،علی اصغر صحرایی (رائد تنها)،مهدیس رحمانی،علی نظری سرمازه،شاهزاده خانوم،مسعود مدهوش( یامور)،بهــاره طـــلایـی زیدی،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،مرتضی میرزادوست،یاسر کریمی،سعید صادقی (بینا)،فریباایازی روزبهانی،سید محسن نصرالهی،محمد حسنی،عباس (یزدان) عظیمی،محمدرضا آزادبخت،صفورا کمربسته ،،سید امیرعباس مهدیان پور،معصومه خدابنده،عباسعلی استکی(چشمه)،سیده نسترن طالب زاده،ابوالحسن انصاری (الف رها)،منوچهر فتیان پور (راد)،دانیال فریادی،حسام رجبی،سارا (س.سکوت)،محمد منصوری بروجنی،شیدا بیان (فریاله)،دانیال حاجی زاده (اشک)،فرحناز آقازاده (یکتا)،میثم علی یزدی (آیت)،علیرضا جهان آرا (جهان)،محمدعلی افضلی(خاکستر)،فرامرز عبداله پور،ابراهیم کریمی (ایبو)،رسول دبیر (نافذ)،فرشید به گزین،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،آروین محمدی،آرمان طاهری،مریم عادلی،محمد رضا علیپور باغدشت (رایین)،سیاوش آزاد
نقدها و نظرات
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۱:۵۰
فلسفی و زیباست  درود بر جناب صادقی شریف کاهن اعظم...   موفق باشید با تفکرات عمیق و زیباتون
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۳:۲۵
اما من،مِهی بی‌منتها را میپرستم ( چرا؟! ) که داند چه در مِه نهان‌ست؟ درود بر شما کوتاه زیباوپرمعنایی بود موفق باشید
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۲۲:۱۱
درود بزرگوارفلسفی متفاوت و زیباست
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۰۱:۴۳
درودو احترام محمد عزیزم پر از مفاهیم ناب موفق و مویدو مانا باشید  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۰۲:۰۵
مه بی منتهامه(ر) بی انتها در عین سادگی زیبا و تصویر برانگیز درود جناب صادقی
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۰۷:۲۷
عرض ادبدرود یر شما جناب صادقی موفق باشید و سعادتمند 🌸🌸🌸🌸  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۰:۵۳
درود بر شماکاش دکلمه را هم ارسال می کردید به نظر من همیشه تکرار حشو نیست و گاهی برای تأکید و انتقال معنا رو عمیق‌تر صادر می کنه اگر هم حشو باشه حشو ملیحِ البته که نظر من تخصصی نیست و کاملاََ شخصی سلامت و نویسا باشید "کاهنِ امکانِ بی‌کران" پایان زیبایی داشت🌹  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۱:۳۴
درود بر شما جناب صادقی گرامی من، کاهنِ امکانِ بیکرانم: مِه بسیار زیبا بود 👌  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۱:۳۷
درود بر جناب صادقیزیباست
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۲:۵۸
درود برشما قلم و اندیشه تون سبز 🌿🌿🙏🙏  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۲:۵۸
درودتان جناب صادقی ارجمند🤞🌹🙏دلنوشته ی زیبایی بود 🖐️🌸💫  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۴:۰۶
درود بر شما جناب صادقی گرامی بامفهوم و زیباست
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۴:۱۲
بسیار زیبا بود احسنت من هم عاشق خدای تو شدم
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۵:۲۳
خیلی هم عالی بود درود محمد شریف ارجمند
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۵:۴۳
درود
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۶:۵۴
سلام و رحمت 🌹🍓 درود بر ادیب و دانشمند بزرگ جهان اسلام 💚 حاج ممدآقا اسم ما رو هم جزو ارادتمندانت بنویس .... سلام ما رو ب بچه های بالا برسون 😉🍓 🍓  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۷:۲۸
سلام زیبا بودکاهن امکان بی کران بند قبلی (شوق کشف و بیم گم شدن)مثل بیم و رجا در قران است..  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۷:۳۵
درود فراوان بر جناب صادقی عزیزبسیار زیبا و تفکر برانگیز شاد باشید و پرتوان  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۱۹:۲۳
درود فهم شعرتان برای من سخت بود و باآن ارتباط برقرار نکردم انتقاد من این است سعی می کنید پیچش کلام را زینت شعر کنید واین لطمه ای است به شعر اما جای شما بودم زینت شعر را جز پیچش کلام نه پیچش کلام جز زینت شعر انتقاد بعدی من این است که قبلا هم گفتم سرگردانی در وادی مفهوم و محتوی ست و بجای اینکه در دوراهی قرار بگیرید در چند راهی نا پیدایی هستید که هرگز به انتهایشان هم برسی چیزی عایدتان نمی شود این بار از سر ناسازشی باشما ست که می نویسم چون می دانم زبان شعرتان را به عمد ورطه هلاکت می رساانید به عمد نمی خواهید کاری یا خدمتی برای شعرتان انجام دهید تنها راه نجات شعرتان پندار شترانی است که با عشق می رقصند تا به شعر طراوت ببخشند آیا این شعر است که شتررا به وجد می آورد یا شتر است شعر را به شکوه خود منتظر جواب طولانی شما هستم  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۲۰:۱۳
درود به خدمت دوست گرانقدرم جناب آزادبخت عزیز. خیلی خوشحالم که شما صادقانه نظرت را می‌نویسی و به من بازخورد می‌دهی و من هزار تعریف و تمجید را با یک انتقاد اینگونه عوض نمی کنم...اما در باب پیچش کلام... راستش نمی‌دانم شاید به علت بد عادتی قلم من است هر چند من از جملات یا عبارات انتزاعی استفاده نکرده ام جز احتمالا آیین آیینه و طریقت دیوار که مقابل همدیگر هستند. من پیچشی کلامی، مضمونی یا تصویری در باقی شعر نمی بینم؛ اما یک چیز در شعر من هست و آن پدیده‌ای‌ست که ممکن است کسی آن را «راز پرستی» بنامد. یادم می‌آید بیتی بود از من که شما خیلی دوست داشتید: این هیاهو بین! چه می‌گویند دکّان‌های لب؟! وای از این بازارِ بی‌رمزی... کجا اسرار هست؟ که بحثی‌ست بس طولانی و البته نمی دانم اصلا در کلام غیر شعری بتوان آن را توصیف کرد. بیایید چند جور به همین شعر نگاه کنیم (من خودم هنگام سرایش به این مسئله فکر نکرده ام). خورشید چه چیز پرستیدنی دارد؟ ماه چه چیز پرستیدنی دارد؟ خورشید نشانه چیست و ماه چیست و مِه چیست؟ چرا من آشکارگری خورشید را پس می زنم و راز آلودگی مِه را خواهانم؟ من در پی چه هستم؟ در باب ارتباط نگرفتن با شعر کاملا عادی‌ست: احمد شاملو که بزرگ شعرای معاصر است شعرهایی دارد که برخی محققین آن‌ها را از بهترین های شاملو می دانند و برخی دیگر همان شعر ها را جزء آثار ضعیف شاملو می دانند. از من که شاعری مبتدی و کم استعداد هستم چه انتظاری باید داشت؟ من شعرها را در حالات متعدد می گویم... من شعرهایی را در حال وحشت سروده ام، بعضی را در حالت خشم، بعضی را در حالت خنده و برخی را در حالت دیوانگی، بعضی را هنگام حرکت و دویدن و بعضی را هنگام سکون. شعرهای من یکسان نیستند. هر کدام هوایی دارند. به یاد دارم قصیده‌ای را یک بار در همین سایت منتشر کرده بودم که خیلی بازخوردها به آن مثبت نبود اما شما استثنائا خیلی خوشتان آمده بود... چرا؟ چون فضایی که بر آن شعر حاکم بود و ریتم آن به شم شاعرانه شما آشناتر بوده. ممکن است من شعری از بیدل دهلوی را برای یک شخص باسواد ادبی بخوانم و او بگوید که شعر بیدل یکسره مهمل است و کس دیگری با همان سطح سواد عاشق همان شعر بیدل شود... این ذات شعر است. مثلا یک شعر از شما را به یاد دارم که خیلی خیلی دوستش داشتم و حتی صفحه سبزی بر آن نوشتم اما واکنش بقیه به آن چندان با تحسین وافر همراه نبود. این ابدا عجیب نیست. باید قبول کنیم ادبیات خیلی سابجکتیو تر از چیزی ست که فکرش را کنیم. البته به نارسایی پاسخ خودم واقفم اما هر چه بیشتر بگویم نمی توانم منظورم را بدون مخدوش کردن خود شعر بگویم. البته ممکن است من در شعر اطناب کرده باشم و برخی کلمات اضافه یا کم باشند. یا اساسا شعر به کلی خوب پرداخته نشده باشد. سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۲۱:۳۹
درود پاسخی در خور گرفتم سپاس از درج مطالبتان
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۲۱:۴۶
من امامهی را میپرستم بی منتها از چه رو؟ که می داند چه ها نهان است اندر مه؟ تنشی بین شوق کشف وبیم گم شدن وپرستنده نیستم آشکار گشتگان کران مند را من کاهن معابدی در مه من کاهن امکان بیکرانم: مه درود بر جناب صادقی کمی ریتم و آهنگشو به دلخواه عوض کردم چندتا از کلماتشو پس و پیش که البته خودتون خاصتر نوشتید درود بی کران سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۲۱:۵۲
و اما این سطرها را که می آوری کمی از حالت شاعرانگی خود بیرون می رود اما خروج باید بتواند ذهن اقناع مخاطب را به کمال خود برساند چون شما از شاعرانی هستی که مخاطب و نظر مخاطب برایتان مهم است باید پنداری که در حالت خشم یا گریه یا شوق یا هرچیز دیگر را که می سرایید به مخاطب انتقال داده شود چون گیرنده انتقال در شعر خیلی مهم تر از داده هایی که پس از التهاب شعر بدست می آیند می خواهم این را بگویم انتقال و فرای انتقال چیزی ست که لذت کشف آن را شبیه حل معما شیرین می کند این از آن چیزهایی ست که در سپید رخ می دهد لذتی درفرا انتقال هست در خود نهان انتقال نیست پس درک محتوا وپیام بالاتراز خود انتقال است مثلا من می گویم سلام این چیزی است که من انتقال می دهم اما چیزی که فراتر از انتقال هست پنداری ست که از سلام بر می خیزد واین خود به شخصه آن را تجربه کردم که از سلام چه کسانی اندیشه ی نیکویی نهفته است واز سلام چه کسی اندیشه ی وحشتناک پس آنچه ما را مجاب می کند که پی به ذات شان ببریم نوع انتقالی ست که در گفتمان بدست می آید در مورد استاد شاملو مثل هرشاعران بزرگ اشعار ضعیف وقوی دارند واین یک امر عادی ست احتمال آن شعر ضعیف استاد شاملو خودش بیشتر از اشعار قوی آن شعر رادوست داشته سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۲۱:۵۳
کامل نوشته بودم بندهای اولش کات شد
 سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۲۲:۱۱
سلام و ارادت جناب صادقی گرامی درود بر شما زیبا بود موفق باشید  سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۲۳:۰۱
درود فلسفی و پر اندیشه از ابتدای سخن، ازین امکان لاممکن اغاز شدید و موارد متعدد را در جستار عشق پشت سر گذاشتید، بدون اینکه در اشعارتان رنگ و بویی از الی الاخر باشد و در پایان، ناگریز و پریشان به همان امکان لاممکن متوسل میشوید!!.... عارفانه ای زیباااا، این شعر بکر را باید بر پیشانی ادب پارسی حکاکی نمود بهره ی تام و لذت مضاعف بردم
سه شنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ ۲۳:۲۵
مه اندر خویش پنهان است که عریان ماندن این دشتها را بر نمیتابد مه اندر دره ها معبود تنهایست رازآلود گروهی میپرستندش که با آیینه ها قهراند مه اندر قله ها همزاد ابر است کمی پوشنده تر ، مغرورتر، پر مدعاتر مه اندر پستی سطح زمین با صبحدم جور است و اقیانوسی است از ابر ها، آرام گیرد اوج و برمیخیزد از جایش مه اما وحشت گم گشتگی را پیش پایت میگذارد با کمی حس تجسس در میان غلظت مشکوکی از ابر ومه ، مه ، بازهم مه آن کاهن امکان بی کران : مه. ، اندر دل شعر شریف آن غبار مطلوب : مه اشتهای بلع دره لشکر انبوه شبنم: مه سایه ی مسکوت باران ، اجتناب از خیس گشتن، کاغذ یکدست و بی خط ، اجتماع ابرهای تنبل و سنگین، درک نمناکی ز قطره ، ذره های سیل بی جان : مه بازهم مه چون به وجد میام از خوندن شعراتون بیاراده مینویسم امید که دلیل بر گستاخی نبوده باشد  چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳ ۰۱:۱۷
درود تان بادگرامی
 چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳ ۰۱:۳۲
درود برشما
 چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳ ۱۱:۲۴
درودها من کاهن امکان بی کرانم زیبا بود داداش نگاهتون دوست داشتم  چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳ ۱۲:۱۵
ماهیچ را در راه دیدمبر اسب زرد بالدار خویش چون پادشاهی راه می پیمود افسوس ما خوشبخت و آرامیم افسوس ما دلتنگ وخاموشیم خوشبخت زیرا دوست میداریم دلتنگ زیرا عشق نفرین است سلام از خوانشی شعر ناب شما لذت بردم
 چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳ ۱۲:۴۵
درود بر شما گرامی جناب صادقیزیباست فلسفه ی قلمتان موفق باشید و در اوج
 چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳ ۱۵:۱۳
درود جناب صادقیدست مریزاد
 چهارشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۳ ۲۲:۰۳
درود و دستمریزاد 👏👏 قلمتان همواره نویسا  پنجشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۳ ۰۲:۲۶
درود ها لذت بردم
 پنجشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۳ ۰۶:۲۸
درودتان باد بحق شاعری برازنده شماست ناب و عمیق راز آلود قلم زدید جناب صادقی🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹  پنجشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۳ ۰۹:۱۱
درودتان شاعر عزیز جناب صادقی عزیز و فرهیخته عالی قلم زدید مانا باشید
 پنجشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۳ ۱۳:۵۲
درودمثل همیشه زیبا و دلنشین سروده اید ⚘⚘⚘⚘  پنجشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۳ ۲۱:۰۸
درود بر شما زیباستالبته اگر وقت کردم کمی در باره اش می حرفیم 
پنجشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۳ ۲۱:۴۴
این شعر کوتاه اما عمیق، تأملی بر نسبت انسان با امر مطلق، شناخت و امکان‌های بینهایت است. شاعر با زبانی فلسفی و تصویرسازی نمادین، نظام‌های فکری و باورهای رایج را به چالش می‌کشد و جایگزینی بدیع برای آن‌ها ارائه می‌دهدر اینجا، مه به‌عنوان فضای بینابینی و سیال، عرصه‌ای برای جست‌وجو و گشودگی است، نه حقیقتی قطعی و بستشعر حامل نگرشی اگزیستانسیالیستی و حتی شاید عرفانی است است که در آن، حقیقت نه امری ایستا و مطلق، بلکه امکانی گشوده و نامتعین است. انسان در این رویکرد، نه پیرو پاسخ‌های ازپیش‌تعیین‌شده، بلکه کاوشگری است که در عدم‌قطعیت معنا می‌آفریند.شعر در غیاب یک خط روایی کلاسیک، ساختاری غیرخطی و قطعه‌وار دارد. راوی، نه یک ناظر بی‌طرف، بلکه فردی است که خود را "کاهنِ امکان بی‌کران" معرفی می‌کند، یعنی در مقام یک پیام‌آور، نظام‌های فکری دیگر را به چالش می‌کشد. فکر کنم بسته  جمعه ۳ اسفند ۱۴۰۳ ۱۵:۵۰
درودها
جمعه ۳ اسفند ۱۴۰۳ ۱۸:۰۷
درودو احترام مثل همیشه پر بارو شکوفا  جمعه ۳ اسفند ۱۴۰۳ ۲۰:۱۳
سلام محمد جان آیین آیینه های روبرو هم واجد بیکرانی هست فقط مشکل اینه که زمانمون برای شمردن محدوده تازه این کوچکترین مرتبه بی نهایتهاست اون کراندارهای نامتناهی جذابن که مرتبه بینهایت شون هم بالاتره مثل قطعه صفر و یک و بعد شروع میشه زنجیره مراتب بالاتر فقط کافیه مجموعه توانی بینهایت قبلی رو در نظر بگیریم تا مرتبه بالاتری بدست بیاد . انگار همیشه دست بالای دست هست و فرضیه پیوستار که وضعیت بغرنجتر میکنه خیلی پرحرفی کردم در اصل میخواستم راجع به ساختار شعر صحبت کنم ایشالا در اولین فرصت
 جمعه ۳ اسفند ۱۴۰۳ ۲۱:۱۲
درود جناب صادقی عزیز و ادیب زیبا و دلنشین سروده اید رد قلمتان ابدی 🙏🌹🤍  شنبه ۴ اسفند ۱۴۰۳ ۰۰:۱۰
درود استادخیلی جالب بود
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعره
کاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
||||||||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
عليرضا حكيم
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سید مرتضی سیدی 
ازاین هیچ ، قدری ب
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
قلمتان نویسا
بمانید به مهر و بسرایید