شنبه ۱ دی
اشعار دفتر شعرِ ...او یک زن نبود... شاعر علی نظری سرمازه
|
|
به امیدی که هر جا می روی با عشق برگردی
|
|
|
|
|
تا تجربه کمتر بکنم طعم زیان را
|
|
|
|
|
نوشداروی خودم را
به خدا! می نوشم
|
|
|
|
|
از گُل خوشگل خشخاش خوشم می آید
|
|
|
|
|
باید غزلی تازه فدایت کنم ای عشق
|
|
|
|
|
با یک بغل آغوش
باید که بر گردم
|
|
|
|
|
بیا از کام ناکامم زکات کام را بردار
|
|
|
|
|
تا کی برای با تو بودن بی تو باشم !؟
|
|
|
|
|
امشب به بابا می رساند دخترش را
|
|
|
|
|
بانوی بهار است و پر از روسری زرد
|
|
|
|
|
به گریه فرصت بده تا
مانع خنده اش نشی
|
|
|
|
|
در قالب یک شعر منظم باشیم
|
|
|
|
|
تو حِسی من دلم آخ تا قیامت
|
|
|
|
|
شهریارا !
شعر حالش خوب نیست
|
|
|
|
|
دارد از دست غم اعصاب بهم می ریزد
|
|
|
|
|
هستی از وارونگی ها مات شد
|
|
|
|
|
خانه در آتش و دود است بیا حر باشیم
|
|
|
|
|
مکن بیش از این باز شرمنده ام
|
|
|
|
|
از این گریه هایی که کردم بخر
|
|
|
|
|
زیر و رو می شوم از زلزله ی زیبایی
|
|
|
|
|
تا بارگاه پلکت ، فوّاره ی فغانم
|
|
|
|
|
عطر گل، آهنگ بلبل می سُرایی خوب من
|
|
|
|
|
با قلب ِِ در دستم
از دیدنت مستم
|
|
|
|
|
از نو همین غزل را
با یار می سُرایم
|
|
|
|
|
ماه منیر من تویی
ماه تمام و کاملم
|
|
|
|
|
پدر را
مثل مادر دوست دارم
|
|
|
|
|
شمع دلم به یاد تو
فروتنانه روشن است
|
|
|
|
|
ای کاش از اول یک سیب می ماندیم
|
|
|
|
|
در بهترین ها می شوی تکرار بانو
|
|
|
|
|
عطر و بوی چای نبات و نان پنیرم فقط تویی!!
|
|
|
|
|
1401/06/22
تلخ ترین روز زندگی ام
|
|
|
|
|
بی تو پائیز دلم
منتظر کبریت است...
|
|
|
|
|
آنکه هر شب کاهد از حجم عذابم بالشم
|
|
|