... غم ایام...

سلام جناب نظری
قبل از هرچیزی اینو بگم من هروقت شمارو میبینم یاد یه بازیگر هالییودی به اسم جسی پلمونس میوفتم اوشون خیلی شبیه شما هستن.البته بیخود کرده ما از جناب نظری یکی داریم به هیچکسم نمیدیمش.

بخش اول: فکاهی:
فکاهی در لغت به معنی خنده دارست یا گفته ای که بر اساس طنز یا شوخی نوشته شده باشد.

شعر فکاهی:
هر اصطلاحی را با ضد آن بهتر می توان شناخت و تعریف کرد. در ادب کهن، برای مضاحک دو اصطلاح بوده است: هجو و هزل.
هجو، ضد مدح است و هزل ضد جد. 
به عبارت دیگر، هدف هجو انتقاد است و هدف هزل، شوخی. با این توضیح که آن انتقاد و این شوخی بیش تر جنبه شخصی و خصوصی داشته است. 
وقتی هجو از حالت شخصی در می آید و جنبه عام به خود می گیرد، تبدیل به طنز می شود. وقتی هم هزل از دایره محدود و خصوصی اش در می آید، تبدیل به فکاهه می شود. در ادب کهن به هزل معتدل، «مطایبه» می گفتند که خیلی نزدیک به فکاهه امروز است.
برای این که خواننده گیج نشود ، خیلی خلاصه عرض می کنم که طنز، شکل تکامل یافته هجو است و فکاهه شکل تکامل یافته هزل. آنچه این دو را به هم پیوند می دهد، عنصر خنده است. با این تفاوت که خنده طنز به خاطر انتقاد است و خنده فکاهه به خاطر شوخی.

اگر طنز بیشتر جنبه سیاسی و اجتماعی به خود می گیرد، فکاهه هم می تواند بعد فلسفی پیدا کند. طنز و فکاهه دوش به دوش هم حرکت می کنند و مضاحک را می سازند. خنده طنز، نیشخند است و خنده فکاهه نوشخند. جامعه بشری، هم به نیش احتیاج دارد و هم به نوش.

حال با چنین تعاریفی متوجه میشویم که اگر شعری چنین خصوصیاتی داشته باشد میتوان آنرا در این چارچوب قرار داد.
که میتوان به اشعار ایرج میرزا و عبید زاکانی اشاره کرد.
نمونه شعر از ایرج میرزا:
زن گرفتم شدم ای دوست به دام زن اسیر

من گرفتم تو نگیر

چه اسیری که ز دنیا شده ام یکسره سیر

من گرفتم تو نگیر

بود یک وقت مرا با رفقا گردش و سیر

یاد آن روز بخیر

زن مرا کرده میان قفس خانه اسیر

من گرفتم تو نگیر

یاد آن روز که آزاد ز غمها بودم

تک و تنها بودم

زن و فرزند ببستند مرا با زنجیر

من گرفتم تو نگیر

بودم آن روز من از طایفه دُرد کشان

بودم از جمع خوشان

خوشی از دست برون رفت و شدم لات و فقیر

من گرفتم تو نگیر

ای مجرد که بود خوابگهت بستر گرم

بستر راحت و نرم

زن مگیر؛ ار نه شود خوابگهت لای حصیر

من گرفتم تو نگیر

بنده زن دارم و محکوم به حبس ابدم

مستحق لگدم

چون در این مسئله بود از خود مخلص تقصیر

من گرفتم تو نگیر

من از آن روز که شوهر شده ام خر شده ام

خر همسر شده ام

می دهد یونجه به من جای پنیر

من گرفتم تو نگیر

 

بخش دوم:
اگر از شعر کلاسیک عبور کنیم بنظرم شعر فکاهی امروزه در اشعار کاریکلماتور نمود پیدا کرده است.

کاریکلماتور چیست؟

   کاریکلماتور یعنی کاریکاتوری که با کلمات نوشته می شود.
و اولین بار شمالو این اسم و بر اشعار پرویز شاپور گذاشت.

نمونه شعر:
تا کلاه ایمنی بر سر نمی گذاشت ، صفحه حوادث روزنامه را نمی خواند !(شاعرش را نمیدانم)

پزشکان اصطلاحاتی دارند
که ما نمی فهمیم
ما دردهای داریم که آنها نمی فهمند
نفهمی بد دردی است
خوش به حال دامپزشکان! اکبر اکسیر

با اجازه محیط زیست

دریا، دریا دکل می‌کاریم

ماهی‌ها به جهنم!

کندوها پر از قیر شده‌اند

زنبورهای کارگر به عسلویه رفته‌اند

تا پشت بام ملکه را آسفالت کنند

جه سعادتی!

داریوش به پارس می‌نازید

ما به پارس جنوبی!  اکبر اکسیر

اگر مسواک
دست از زدنم بردارد
باید شیشه شیر پرچرب را
به علفزار ببرم شاید
از مااااااا کشیدن کوتاه آمد
البته خواستم کمی چاشنی طنز
به شِکر اضافه کنم تا اول صبح
کمتر تلخی کند
کمتر تلخی کند؛ بخشی از شعر کلیک خودم
بنظر من کاریکلماتور تخیلی تلخ است.

بخش سوم: شعر جناب نظری

خوب تعاریف ملزوم گفته شد
اگر به شعر این صفحه برگردیم میبینیم این قطار واژگان هم مقصد طنز و انتخاب کردند

فقط در اینجا من یک بیت و که بیشتر دوست داشتم برای مثال ذکر میکنم

شبیه نیش زن+بوری به جانم میزنی زوری
از واج آرایی
حروف ن ر ی بگذریم

بخش کردن زنبور عسل با جدا نویسی
و تبدلیش به زنی با موهای بور و چهره ی بور بسیار بامزه اس که شاعر را با ناآرامی هایش نیش زده
و بسیاری از بازهای زبانی و کلامی که خوش در شعر نشسته است.

این متن صرفا برای آشنایی با چنین سروده هایی نوشته شده
پژمان معصومی نژاد هستم از ارتفاعات مریخ دارم براتون مینویسم
و میخوام بلاگر شدنمو از همین تریبون اعلام کنم🤪🤪🤪

برگرفته از مقالات اینترنتی و کرانچینتی

مخلص همگی
شماره کارتمو نمیذارم که یه موقع ریا نشه خدای نکرده بخواین ۲۳۴ و پونصد بخاطر نقد بزنین بکارتم😉