...دستش به همراهت...

درود بر استاد طنزپرداز
خاص بود و زیبا

درود
استاد نظری شعر قشنگی بود
موفق باشید .

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و شورانگیز بود
متفاوت
دستمریزاد

درود برشما جناب سرمازه عزیز
بسیارزیبا ست
آفرین

درودها بنظر حقیر قوافی میتوانستند مستحکم تر باشند شادکام باشید

درود جناب نظری
زیبا و آموزنده قلم زدید
با جناب افشاری موافقم
پیروز و دلشاد باشید

درود استاد دوباره برگردی به بالای سر گردی
تقدیم به شما
زیبا و متعالی وناب

درود جناب افشاری


کاش نمونه ای را برای مثال می آوردید

به امیدی که هرجا می روی باعشق برگردی
چه زیبا و عاشقانه همرا ه با طنز و دلنشین
شاد وسلامت باشید استاد

استاد آزادبخت گلاب
هر چه برداشت از این بیت دارید
لطفا بنویسید

برو دستش به همراهت که ماهی معتبرگردی
بگردی دور اطرافت ، پر از اندیشه برگردی

مکن بر دادخوان بیداد و دادش را به جان بشنو
که غیر از این شود حتما" تو هم بیدادگر گردی



درود بر شما استاد نظری گرامی
ارزشمند و زیباست

درودها بر شما زیبا سرودید
امیدوارم در پناه حق باشید
عالی بود
احسنت

درود استاد همه برداشت ها را از من ربودند اندیشه و فراکاوی آن
ماه معتبر ماهی است که اندیشه در آن سوق دارد
فعلا دوباره برمیگردم
آقا اجازه یک تیکه راهنمایی کنید
بذار فکر کنم

درود استاد
چون همیشه پربار وناب بود

درود بانو عادلی
ممنونم

سلام و عرض ادب استاد نظری بسیار زیبا قلمتان تابان

مبادا بگذری از حد دچار درد سر گردی

سلام و درودی بیکران
جناب نظری بسیار عالی
دستمزیزاد

اندیشه داریم تا اندیشه
بهار داریم تا بهار
پروانه داریم تا پروانه
پروانه نام دختر همسایه بود هر روز دم غروب کوچه را آب پاشی وجارو می کرد تادم در خانه ما می آمد به عمد باجارو به درخانه می زد وتذکر می داد جلوی خانه را آب وجارو کنید تا یک روز به سرم زد اورا کتک مفصلی بزنم تا دفعه دیگر به در خانه مان نزند پندارم این بود با ضربه اول اورا از پای در خواهم آورد تو نگو اوهرروز نقشه اش این است که با من کشتی بگیرد از قضا حرفمان شد پروانه جارویش را کنار گذاشت یک صدایی نهیبی در آورد دیدم خواهرهای پروانه نیز آمدند نبرد من با آنها وحشتناک بود اولش ترسیدم بعد فکرم این بود که از دست دخترهای کوچه نباید کتک خورد فکر جالبی به سرم زد بعداز اینکه با پروانه کشتی گرفتم اورا زمین زدم خواهرهایش بر من یورش آوردند ومن سریع بلند شدم با جارو به جانش افتادم بعدش پدر خدابیامرزم سریع آمد بیرون دید پیروز میدانم ما را از هم جداکرد پروانه بعد از آن دیگر به کوچه نیامد تا یک روز بارانی من به مدرسه می رفتم که پروانه همزمان با من بیرون آمد نمی دانم چطور بود گفتم پروانه مرا ببخش
یهو گفت می دانی دوستت دارم
آنوقت بود که فهمیدم باران نوع تفاهم دوست داشتنی هاست بعد از آن هرروز پروانه به بهانه مدرسه از من یک بوسه می گرفت و می رفت پی مشق پروانه ها
حال پروانه در تهران یکی از استادان دانشگاه است

درود استاد
چه جالب

درود بر جناب نظری ارجمند
شعر زیبا و متفاوتی خواندم از قلم نابتان
با تعابیری عمیق و تفکربرانگیز
به مهر یزدان بمانید پاینده و بالنده

درود غزل زیباییه آقای نظری نازنین. فقط «سهیلی» کیه؟😁

درودها استاد سرمازه عزیز.
غزل زیبا و اندیشمندانه ایست.
یگانه گوش جان بسپار پند پیر دانا را
وگرنه بال و پر می ریزد و بی کرک و پر گردی
قلمتان پر توان.

درود بر جناب یگانه
ممنونم
به پرواز آی و شاهینی بیاموز

درود
برو دستم به همراهت
زیباست

ممنونم جناب منصوری

درود و عرض ادب و احترام
سلامت و نویسا بمانید و عاشق🙏🏻