شنبه ۱ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ سرای غزل شاعر سید علی کهنگی (واسع)
|
|
|
|
شعر من در خور چشمان سیاه تو نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی ای دوستان رنج و عذابی بیش نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا که یاد تو هر شب به خواب سنجاق است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق بی غم را که باور می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز در نفسم عطر نام تو باقیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر که را دیدم به سر سودای یاری داشته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روز تلخی به یاد او خواندم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستش آلوده به خون جگر ماست هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محال است این غم به پایان رسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگران از درد می نالند و من از دوری اش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می کُشند و می کِشندم سوی خاک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانده تا بخت به کاشانه ی ما رو بکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درمانده ام، چنان آهو به چنگ شیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز در نفسم عطر نام تو باقیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفسم عطر خوش موی تو را می خواهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدم خسته ام ای عشق به صحرا نرسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه می شود که برای کس آشنایی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز عاشق و واله و مست هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبی به نغمه گشودن چه لذّتی دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم تا وا می شود ، دل هم هوائی می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق را معنا مکن دیوانه می بینم تو را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم عاشق کی دهد تشخیص راه از چاه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین تا کجا درد را می کشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر من در خور چشمان سیاه تو نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسید مژده که ای عاشقان بهار آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز عاشق و واله و مست هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کار من با تو تمام است،خداحافظ و بس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوده ای در شعر من مضمون خاطر خواه، ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راستی،آن خم ابروی تو برجاست هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راستی،آن خم ابروی تو برجاست هنوز؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کار من با تو تمام است،خداحافظ و بس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باور نمی کردم که یک شب مثل سایه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می کنی آن روی زیبا را ز من پنهان چرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو دوشادوش بودن در شب یلدا خوش است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کس ندانست آنچه را بر ما گذشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کس ندانست آنچه را بر ما گذشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقص گیسوی تو در آینه غوغا می کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با تو می گیرم قرار آواز می خواهم چکار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچنان زار و خسته ام که مپرس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با تو می گیرم قرار ،آواز می خواهم چکار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید از دل حجاب را برداشت
جلوه های سراب را برداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با چنین حسنی که ماهم بی نقاب آید برون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدم خسته ام ای عشق به صحرا نرسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقص گیسوی تو در آینه غوغا می کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زیباست آغاز با نام عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جام اشکم هر چه شد لبریز تر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفسم عطر خوش موی تو را می خواهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم تا وا می شود دل هم خدایی می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یارب نظری کن که ببیند ثمرش را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ظاهرم آرام امّا باطنم طوفانی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمانیها اگر با خود حسابت میکنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من در نگاهت باختم از روز اول خویش را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من با تو می گیرم قرار آواز می خواهم چکار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز عاشق و واله و مست هست
و دیوانه بسیار ازین دست هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخر عشق ناب شد آغاز
خاطرات شباب شد آغاز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید از دل حجاب را برداشت
جلوه های سراب را برداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچنان زار و خسته ام که مپرس
سوز سازی شکسته ام که مپرس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کفر چون بیداد کرد آئین دمید
نور عرفان از طلوع دین دمید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوده ای در شعر من مضمون خاطرخواه ،ماه
با تو حتی می شود بر تخت ذهنم شاه ،ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز چشمان غزالانت غزل گلنار می بارد
به دشت سینه ام باران گوهربار می بارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدم خسته ام ای عشق به صحرا نرسد
این جنونی که مرا هست به لیلا نرسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای مرغ در قفس از آسمان سخن مگو
غریب و خسته را غزل برایش از وطن مگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یارب گزیده ام ز دو عالم تو را رفیق
باور نمی کنم که شود بی وفا رفیق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عهد ما کسی مجنون نمی شود
بر روی گلرخان مفتون نمی شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
متاب ای ماه در این شهر،عشقی پا نمی گیرد
محبت در دل چون سنگ اینها،جا نمی گیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زیباست آغاز با نام عشق
و پرواز تا اوج،همگام عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز باور می کنی شیدایی ام را
حسرت نشینی های در تنهایی ام را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وای از سر مویت چو پریشان شده باشد
یا فکر بپا کردن طوفان شده باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از زمین با آسمان هرگاه پیوندت دهند
مطمئن باش آنزمان یک قلب خرسندت دهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینکه دیگر نیستی در خاطرم اغراق نیست
یا به دنبال نگاری شاعرم اغراق نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با آنکه دل به قول و غزل خوش نموده ایم
پیوسته از مصیبت دنیا سروده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جام اشکم چون شود لبریزتر
تیغ ابرویش شود خونریزتر
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۹۷ پست فعال در ۴ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
و درودبرخواهرعزیزم 
سیاوش آزاد
محمد شریف صادقی
علی مزینانی عسکری 
ساسان نجفی 
شاهزاده خانوم 
