بازار شعر

بازار شعر

احساس می کنم که من اینجا زیادی ام
ای  مادرم  چرا  به  چنین کوی زادی ام

ای  زندگی  من  از  تو  گذشتم  بیا  برو
یک لحظه کام خوش که به دنیا ندادی ام

بازار  شعر  من  شده بی مشتری ، دریغ
هرگز  کسی  نگشته  ملول  از  کسادی ام

هرگز به کاخ و سیم و زری دل نبسته ام
با  آنکه  در  تمام  شئون  اقتصادی ام

آغوش  من  گشوده  برای  محبت  است
فارغ  از  اینکه  با  چه  تبار و  نژادی ام

حالم به مهربانی پروانه ها خوش است
غمگین ترین کسم که به دنبال شادی ام

واسع مزن دم از غم عشق و شب فراق
من  انتهای  کوچه ی  هر  نامرادی ام

سید علی کهنگی  خرداد 1403