دوشنبه ۱ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ صـدای من_شعــرمن شاعر بهــاره طـــلایـی زیدی
|
|
|
|
و این شعر هم قواره ی توست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جدال عقل با دل را بیا پا در میانی کن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و مرگ هم
نمی تواند مرا
به انتهایم گره بزند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر بار تمام خودآزاری ها
ایستادگی کردم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حواست به تاریخ انقضای هبوطمان باشد..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایستگاه بعدی
صفر تن هایی ست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در انزوای واژه ها ناله غزلخوان می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر تا سر این خیابان را
گل بگیرید....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخرین رؤیا حکایت دیگری داشت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهارهای زیادی را پشت سر گذاشتم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خلطره های پنهان بگو...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تکه هایت را
کنار معشوق موزونت، بچین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشرف بود به پابوسی مرگ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز خواب هایم
سر از دیار تو در می آورند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.... دیگر هیچ پرنده ای هم مسیر آسمان نشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا
به آرزوهایم اعتبار ببخش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا کند
تنهایی، مرا "بی تو" باور نکند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ در رگ هایم زندگی می کرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فاصله ها
"او" را به "من" بدهکارند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حضرت معشوق ممنوع بدان سهم منی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این "بی او" بودن از تو بعید است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فروردین ارثیه ی من است....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.... تاریخ را از نو بنویسند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جهان خالیم "شاید، اگر" بسیار ریخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غوطه ور بود در یک اشتباه...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیدار شوید
ای یادگاران خنده های از ته دل...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.... به انتهای تنهایی چسبید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفتاب......... جناس تام دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجره ام بوی حصار می دهد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام از زندگی، از زنده مانی خسته ام
از کهنســـالی در ایامِ جـــوانــی خستــه ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ته مانده های زیر خاکسترم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلبر که جان فرسود ازو... ـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تو فکر می کنم
به تو و همه ی حرف هایِ ساده یِ سخت؛
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خلوت خاموش من، بیتاب شد از غصه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا در آغوش خداوند
تانگو برقصیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تلو تلو می خورد
خاطرات تلخ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از یاد بردم قصه ی پرواز را..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهارجان؛
از آغوش کدامین ایوان
سرک کشیدی
که خواب شکوفه هایت
در تمنای سینه سرخ ها
آبی آسمان را م
|
|
|
|
|
| مجموع ۹۶ پست فعال در ۲ صفحه |
مسعود مدهوش( یامور)
فریباایازی روزبهانی
سید هادی محمدی
به نام یگانه خدای هستی‌بخش
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ساناز قورخانه 
سیاوش آزاد 
