ماهیگیر

در سرم
پایکوبی می کند
غمی که غم دیده؛
اصلا چرا
تا همین قسمت از زندگی
کسی به مرگ
برای این همه مُردن
تسلیت نگفته است؟؟؟
چیز عجیبی نیست
با تضادهایی که درونم
شکل گرفته
موهای سفید مادرم
مرا نهایت
سیاه بخت خواهد کرد
عزیزِ من
لب های سرخ تو
ماهی قرمزِ سفره ی هفت سین بود
هر بار که می گفتی دوستت دارم
این تُنگِ غمگین
به آب های آزاد فکر می کرد
حالا بگو چقدر
چقدر دوری تو در من غرق شود
تا یک ماهیگیر
جسدم را بر شانه ی امواج
پیدا کند
و من از گورستان سوال کنم
با کدام قرصِ خواب
چنین در آرامش خوابیده است؟؟؟