چهارشنبه ۱۴ خرداد
اشعار دفتر شعرِ عاشقانه های مریم شاعر مریم گمار
|
|
|
|
بیا ومرا ببین !
که بلند میشوم بر دو پای باد
از تشنج لاله ی گوش
از معاشرت استخوان و زخم
و پس م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کوه سر به زیر!
اکتفا مکن
به بهانه ی کوچک فواره
یا عصب های بلند رود!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای جوانه ی نوپا!
به کدام ریسمانِ خورشید
گره خورده ای
که به تحلیل کشانده ای
رگهای جهان را؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای صدای سبز!
چطور دست بردارم از تو؟
که آفتاب ،گنجشک می چیند از شانه هات
و زمین می رقصد در انعکاس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو لبخندت چند وجهی ست که
امان از آفتاب بریده
مریم_گمار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقد و تحلیلی از مریم گمار بر شعر مرضیه رشید پور(کیمیا)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای درنای آبی
بگو چگونه بنشانم کلمات روشن را
بر سطرهای زخمی
که بغض این خیابان تمام نمیشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقد شعر بر اشعار رضا حدادیان منتقد مریم گمار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقدی بر شعری از آفاق شوهانی منتقد مریم گمار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز می پرسی چرا در حدود رگهام شناوری؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسیده ام به رگ های گورستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو چگونه منتشرشوم ؟
در حواس شانه ات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باد شاهد من است
برای رسیدن به تو
جاده هارا پاک کرده ام
مریم_گمار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روبرویم نشسته ای
اما چه سود
دیگر میانِ حوصلهِ ابرها
بارشِ بارانت
نمی گنجد
روبرویم نشسته ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی که بیای،
جشنی از بوسه راه می اندازم،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«بوی بهار می شنوم !!
پیکِ بهار ،،به خزانِ دل خوش آمدی»
مریم_گمار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فتح کرده ای مرا به زیبایی رنگین کمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باتو می مانم از درخشش آفتاب تا تابش ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک قدم که برداری مرا کنار سایه ات خواهی دید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه شاعرِ ماهری هستم،
نه خیاطِ خوبی،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من قول میدهم تمام جهان رابرایت برقصانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واژه واژه تکثیر میشوم درآسمان چشمانت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بارها تورا عاشق شده ام
میگویی کی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاهت از روی پلک غلت میزند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درگسترہ چشمانت قدم میزنم
شاید بنشیند ..بر پیراهنم ........
عطر بهارنارنج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گیسوان خوشیدیت را تاب دهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فقط کافیست تو باشی ـ
من میشوم برف
|
|
|
|
|
آرمین اسدزاد (الف)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
به نام چاشنی بخش زبانهاحلاوت بخش معنا د
محمد رضا خوشرو (مریخ)
علی نظری سرمازه
محمدرضا آزادبخت
فردین کمربسته (فردا) 
