کنار پَنجه های شهر

آفرین بر هستی و اشعار شما
شاعر شیرین سخن گلبار ما

قانع که شوی ،به شمس گویم که تورا
- شب چله نشین کس و ناکس نکند

چه کسی عشق به معنی زدوُ ما را خنداند
فَصل آدینه به کارگاه عُشاق رساند

کیشگاه عُقلا بود که معنی بِزنند
هر ورق را که زدم، مَعنیکی بیش نَزاد

می چَکد بر در و دیوارِ زمان، سیر صعودت، زین پس
که عطا می شودات! بنده بند ی نشوی ، آزادی

یار در کوچه, مرا مآ شدنی
فورآن میل, عطا کردی و باز!, حیرانم

فارغ از انسان شدن/ فکرم ، که مَحض باشم به چنَگ

مرغ بودن! سی روش دارد ، کمی آموختن

نام شعر:تیک تکرار مکرر

خسته ایم از شعرهای یخ زده
از کلیشه، زخمهای سرزده
از هجوم ملتفت، تلطیف های دل زده

هرزگی در جسم های شعرها هم کم که نی
_تیک تکرار مکرر، روح های غم زده

از عروضا تا ردیفا در حضور قافیه
_ در می و گل، بزم لالا در صبوح هاریه

درتوهم مانده ایم، در شعر هم از این بتر
خواب گردی نی، زخوابی در عبور حاشیه

مرده ایم از شعرهای زر زده
در سلیقه، چرک های مل زده

شعر اقیانوس لالان بود، ما فریادها
_العجب، بشکآن چوسازان، در قبور شایبه

خسته ایم از شعرهای یخ زده
از کلیشه، زخمهای سرزده

نام شعر :مقام فنا

منتَظَر ,قانع نشینم شاید ایی یا که نه
در ضمیرام خواب اقلیم ات بدیدم یا که نه

هر تبسم کردن ات مروآر روح ام را ربود
در نگاه ات خوف , قربان ات برویم یا که نه

ما نبودیم آمدی یا بودی و هستی و بود
دون فنا گردید حیرآنت, تو سًری یا که نه

هر چه می خوانم تو ناقوسی ,اَذانی در درون
وَه چه بی تابم به میخاری بیایم یا که نه

من عبوری در عطش, آتش به بیرونم کشاند!
العجب! میغات سٌلکی در ثنآیم یا که نه

در مسیر ت هر فِغانی دید ام از دور آنه گفت
بهر قربانت, چو می نازی بنازم یا که نه

من که قربانی ابراهیم ,اسماعیلتان گردیده ام
آس موسی , چوب نوحآ, چون خِلالم! یا که نه

مقصدی, بی انتها, هر لحظه سودآی به کف
در کف دنیا! به جستآرت بجویم یا که نه

((و ُجهُه ٌ نور ٍ علی نور َ کَبرق ٍ لامع ٍ ))

در تجلای ات بهوشم, می ربآیی ! یا که نه

محکوم به دردیم و دوا نیست به کام

دریوز به نعلیم و روا نیست به گام

هرچند شبی مهی به ما می روید

مَخمور به خُمریم و جَزا نیست به جام

دردا می نابی که به خیا م بدادی همه را!

نام شعر:خلوص حزین

فارغ از هر گفته می خواهم شِنودارت شوم
بر تو هَر گویند وُمی تازاند ، بیمار ات شوم

مرحبا بر تارکِ ایِوان ِ ویرانت حَزین
در خلوص ات مهُر بر اَبواب رویان ات شوم

بی تو بودن عاقبت هر لحظه معنی رَجین
چون سکون، نهی ازبتِ رَمیِ جَمراتت شوم

حاشیآ ! حاشا ! به میر ِمیرِ میرانی یَمین
بر طواف ات خُوی خُولایی خُولان ات شوم


فارغ از هر گفته می خواهم شِنودارت شوم
بر تو هَر گویند وُمی تازاند ، بیمار ات شوم

به کَواکب , سَیراتُن سیَراتُن َسیَره

دیگر زما رفتن ز تو ! یک قوم پلَشتی ماندو بس

درکبریای ات کوجَمی ,زندان به ویِری ماند و بس

باید چو اَغناء دررَهی , تا تَرکِ این خسران کنی

در پند خَنیا گوش تو ! یا بی نشانی ماند و بس

***

((تاکی به تمنای وصال تو یگانه))
وز دیده زنم حلقه ای اشکی به کرانه

وز دیده زنم اشک ولی دفتر عُشاق
بر خواهش هجران زند آهنگ و ترانه

عقاید ِ خآصی استخراج می شَود ،
- وقتی زُلف/ تآب / وآر ِهایت را ، پریشآن می کُنی