من هاردایام پند هاردادی اول باده گردان ساقیا
اول جان چوخالدان جامیله اندیر دولا جان ساقیا
قوی بو الیمه جامِ جان ای عاشق الیندن توتان
بیگانه لر لب وِرمامیش یاخین گَ پنهان ساقیا
توخ ایله سن آواره نی آج قویما سن بیچاره نی
اول عاشقِ نان پاره نی سن ایله مِهمان ساقیا
ای جانیم ایچره جان اولان من گلمه میشدیم بهرِ نان
دور سن گدالیق ایلمه در بزم سلطان ساقیا
اَوَّلجه دولدیرجامی هُئْر فرزانه اولمیش پیره وِئر
چون اولدی سرخوش پیری گُؤْر گِئت سوی مستان ساقیا
سن اوز قِئزارت ای مرتجا مست لیقده یوخ شرم و حیا
گر واردی شرمون بیر قدح اِئت شرمه افشان ساقیا
سن قالخ دور گل ساقیا ای دشمنِ شرم و حیا
تا بختیمیز گولمیش اولا یاخین گَ خندان ساقیا
(۱۸۱/۱۴۰۳/۰۷/۰۸)
"ترجمه ترکی شعرمولانا"
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
من از کجا پند از کجا، باده بگردان ساقیا
آن جام جان افزای را، برریز بر جان ساقیا
بر دست من نِه جام جان، ای دستگیر عاشقان
دور از لب بیگانگان، پیش آر پنهان ساقیا
نانی بده نان خواره را، آن طامع بیچاره را
آن عاشق نانباره را، کنجی بخسبان ساقیا
ای جانِ جانِ جانِ جان، ما نامدیم از بهر نان
برجَه گدارویی مکن، در بزم سلطان ساقیا
اول بگیر آن جامِ مِه، بر کفهٔ آن پیر نِه
چون مست گردد پیر ده، رو سوی مستان ساقیا
رو سخت کن ای مرتجا، مست از کجا شرم از کجا
ور شرم داری، یک قدح بر شرم افشان ساقیا
برخیز ای ساقی بیا، ای دشمن شرم و حیا
تا بخت ما خندان شود، پیش آی خندان ساقیا
حرکت جالب و پر ارزشی است