اعلامیه با عکس گل

_ سن را بگو
_ نُه
_ پس چرا موی سرت پیداست؟
_ آخر من از...
_ چیزی نگو! چادر بخر برگرد
_ اما چرا؟
_چون که اگر خود را نپوشانی...
وقتی که مُردی در جهنم می‌پزی با درد!

_ از موی سر می‌بندنت بالای یک آتش
هِی می‌خری دور خودت... هِی شعله می‌گیری
_ آخر هوا گرم است
_ وَ این زندگی کوتاه!
صد سال گرما را تحمل کن، نمی‌میری!

_ سن را بگو
_ هفده
_ چرا شوهر نداری پس؟
_ آخر کمی زود است...
_ نه. وقتش شده دختر!
_ شاید بخواهم با علی...
_ دیگر نگو چیزی!
بین پسرهای عمو: مقداد یا اکبر؟!

_ سن را بگو
_ هجده
_ عزیزم... طفلکی نازاست!
_ نه نیستم...
_ وا پس چرا بچه نیاوردی؟!
_ می‌ترسم از مادر شدن...
_ با شوهرت خوبی؟
اصلا لوندی میکنی در تخت؟ یا سردی؟

_ سن؟
_ نوزده
_ زن هستی و فرصت برایت کم!
بچه بیاور
_ اکبر و این اعتیادش چه؟
_ حرف مرا بشنو که جای مادرت هستم
راه نجات اکبر از شیشه فقط بچه!

_سن؟
_ بیسـت هستم
_ با دو بچه بیوه خواهی شد!
_ می‌دانم اما خسته‌ام از برده بودن‌ ها
_  احمق نشو اکبر طلاقت را نخواهد داد!
_ باشد ولی درخواست خواهم داد
_کی؟
_ فردا!

_ لطفا بمان! تاوان رفتن مـرگ خواهد بود!
_ راهی ندارم جز فرار از دست این جانی
همزیستی با او برای بچه ها سم است
_ لطفا نرو...
لطفا نرو...
زنده نمی‌مانی!

_اعلامیه با عکس گل را دیده‌ای یا نه؟
گفتند کم‌سن بوده آن زن... با دوتا بچه!
با یک قمه از پیکرش سر را جدا کردند...
چون‌که فراری بوده یک مدت...
_ فرار از چه؟!



قالب این شعر چهارپاره‌ست
این شکلی نوشتمش که خوندنش راحت‌تر بشه