سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 10 فروردين 1404
  • همه پرسي تغيير نظام شاهنشاهي به نظام جمهوري اسلامي ايران، 1358 هـ‌.ش
1 شوال 1446
  • عيد سعيد فطر
Sunday 30 Mar 2025

    حمایت از شعرناب

    شعرناب

    با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

    آزادی ما از نقطه‌ای شروع می‌شود که آزادی دیگران پایان می‌یابد.ویکتور هوگو

    يکشنبه ۱۰ فروردين

    مینــــــوی ربانـــــــــــ

    شعری از

    سیده نسترن طالب زاده

    از دفتر رودخانه های برفی( کلاسیک) نوع شعر چهار پاره

    ارسال شده در تاریخ ۴ روز پیش شماره ثبت ۱۳۶۶۸۶
      بازدید : ۶۳۷   |    نظرات : ۰

    رنگ شــعــر
    رنگ زمینه

    تو ایزدْ سپهرا!،  بغ دلپذیر
    فروزان گر تشتر_ اهنگ دیر
    اهورا! زمان پادشاهی تو راست
    زریران و نیکو نهادان، امیر
    به شاخ_ آب پاک ت، نیایش گریم
    به بستاق، آوا، ز جان میبریم
    تو! مزدای  مطرود ملکوسیان
    فراوان نما، شعله در این ادیم
    سپهرا!،  به گاهان سیمین ِماه
    به یشت فروزان زرینْ پگاه
    به نوشابه ی هوم و درد عطش
    فره وش نما این تن پرگناه
    خدایا!، به فرگشت فردا ی من
    به گیسوی فرخ، به شعر دمن
    دلیران که پروا ندارند هیچ
    به تیغ بلا میسپارند تن
    به گلسنگ، در خاک این لاله زار
    ردایی نهادند، چون نوبهار
    خدایا ، بغا!، از کرامت بکوب
    سر یاغی خوشه چینزاده_ مار
    اهورا،چو  اخترگه کهکشان
    اپوشی دمیده، به دشت یلان
    نه ژاله به رخسار گل، نازگر
    نه باران و نه برف از اسمان

     
    خدایا به نیلاس رودان دور
    به گیتی پس از زادن هر سرور
    به مینوی ربانی  آریان
    به جشن فرودگ، بمیران شرور...
     
    🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
    پی نگاشت: 
     
    «توکـــا» 
     
    توکای نوک- نارنجی غمگین
    در خوشه های جنگل رویا
    آواز میخواند به شیرینی
    پیچیده در افاق روح افزا
    با چادر مشکی به ارامی
    تا هجرتی دیگر پریشان است
    از دانه های تلخ و ترش و تیز
    خوردست حتما او، که مهمان است
    توکا، شبیه چشمهای توست
    زیبا و مشکی و  تماشایی
    وقتی که سر بر سینه ام داری
    وقتی به ناز عشق می ایی
    وقتی برایم، واژه میبافی
    وقتی دلت تنگست، دردانه
    وقتی که داری در تنت، دردی
    حس میکنم در عمق این خانه
    توکای باغستان گیلاسی
    توکای اواز و شراب و شور
    توکای تابستان زیبارو
    توکای صدها ارزوی دور
    توکای فرزندان این میهن
    توکای فرداهای رازالود
    می ایی اخر در شب مهتاب
    می خوانی ام، در اضطراب رود
    توکای زیبا، باز نوروزست
    فصل جسور نوبهارت کو
    پرهای تو، گیسوی دورانهاست
    همرنگ چشمان خوش اهو
    توکا، پر از باران فرداهاست
    اوای او، شعری که در یادست
    می اید از راهی که پیدا نیست
    پایان آن، آزادی_ اباد است... 






     
     
    🌿فروردین 1404🌿
     
    ۴
    اشتراک گذاری این شعر

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    1