مدح امیر المومنین علی علیه السلام

«کعبه یا علی گفت »
فاطمه   بنت   اسد  در  کوی  یار 
گشت  مُحْرم  در   حریم   کردگار 
یک  زن یکتا  پرست  و  با   خدا 
درشکم می پرورد شمس و ضحی
دور    کعبه    حج   ابراهیم   کرد 
در طوافش  بر  خدا  تعظیم   کرد
درد  و  دل  می کرد  با حَیّ  کریم 
مادرِ   حیدر    صراط   المستقیمِ 
میهمان در   خانه ات   هستیم   ما 
روز و  شب از عشق تو مستیم  ما 
ای   پناه  بی    پناهان   یک    نظر
نیست غیر  از  تو  پناهی چشم تر
با   عنایات  خدا   شد   سینه  چاک
آن   بنای   جاودان  آن   جای   پاک 
کعبه  با  عشق  علی آن  دم شکافت 
عاشقی  چون مرتضی دیگر  نیافت
نور  حق در جسم و  جانش منجلی 
کعبه چون  بشکافت  گفتا  یا  علی
آسمان       مکه هم  شد  پر  ز نور
آدم و  جن  و  ملک  شد  در  سرور 
نور   حق   در  جسم  حیدر  آشکار 
لا فتی  جبریل  گفت در مدح  یار 
رسول چهارمحالی (ساقی عطشان)