زادگاهم ازنا

«زادگاهم ازنا »
زادگاهم شهر عشق است و غرور
تکه ای الماس  همچون  کوه  نور 
اشترانکوه   و   کمندان   و   تیان
خوشتر  آید  بر  من از کل جهان 
جاذبه درقلب و جانش کرده کِشت 
سرزمین   آبشاران   چون   بهشت 
از  بلندای   جهان ، از  تختِ  شاه 
مردمانی صاف وصادق همچو ماه
لُر   زبان  و  لُر  نشینی شهر  من 
از    تبار ی  برترینی   شهر    من 
بختیاری  و     لرستانی     همین  
عاشق   دلداده ی   ایران    زمین
جانفدایی  ، مرد  وقت   کار  زار 
با  شهیدانش   شده   ایران  بهار 
شیعه ی  مولای  مظلومان   علی 
شیر مردانِ غیوری  ، چون   یلی
پاک و ساده ،نغمه ی مرغ سحر 
قلب  شان   شفاف    مانند  گَهَر 
همچو کوهستان همیشه  پایدار 
مرد و زن   بوده  همیشه  نامدار
اهل    ازنایم   ،  کمی  بارانی ام 
من  مسلمان ، شیعه ی ایرانی ام 
رسول چهارمحالی (ساقی عطشان)