شنبه ۲۷ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ يك جرعه غزل شاعر طلعت خياط پيشه (طلاي كرماني)
|
|
|
|
با یاد توام هر شب در خلوت ِ تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باور نداری قدرت بال و پرم هستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با آن نگاه آشنای گاه گاهت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از جان و دل ميخواهمت ، در عاشقي ديوانه باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو انعکاس ِ رویش ِ نوری میان ِ آب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه دل شده سرایت نفسم نفس هوایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به هر طرف که می روم دلم به جستجوی ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسیکه بغض ِ غریبی نشُسته بر جانش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با پنجره ای بسته چرا خانه بسازیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو در نیایش رستن مرا صدا کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آنکه بردی از دلم گلوازه ی صبر و قرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بغض ِ گلو گیر ِ دلم زخم ِ شکار است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می گذارم سر به روی شانه های سرزمینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برهم بزن سكوت ِ غم انگيز خانه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل مرغی در قفس جا مانده آوازم شکست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا تو رفتی همه جا سیل ِ خزان جاری شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من عاشق ِ دل دل زدن ِ خاک ِ کویرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو با منی بوسعت ِتکرار ِ زندگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه خطا سر زد از ما که نمی دهی جوابی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به اشتیاق ِ عشق ِ تو به هر دری که سر زدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم در باورم گم می کند دستان تدبیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریاد از این غوغای سرخ و زرد ِ پاییزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی سکوت فاصله بال و پرم شکست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفته برایت بگو کجایی تو ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم عالم مخور هر گز که دور ِ باطلی دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل مرده ایم و قصد ِ تماشا نمی کنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی ببرم دل ز علایق که بریدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفته از غم هوای گریه دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست و بالم بسته است در انتها جامانده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قد می کشد عطر تنت از خانه ام امشب بیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از طایفه ی شهر ِ کریمان ِ کویرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب به هوای لب ِ تو جام گرفتم
از هلهله ی عشق ِ تو الهام گرفتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدایم کن که در این بی صدایی ها زمین گیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتش بزن در من بسوزان باورم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه بی ثمر نشسته ام میان ِ خوف ِ خواب ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی نگاهت با نگاهم دلبری کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی دانی که در پشت ِ نگاه ِ سرد و خاموشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسیکه بغض ِ غریبی نشسته بر جانش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگر به جشن ِ شبی عاشقانه مهمانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتاده ام از اوج ِ دنیای جوانی ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کشیده چادر ِ شب را فلک بر بام ِ تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب تو می آیی و دل ، غرق ِ تماشا می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سایه ای افتاده بر رخسار ِ گلرنگ ِ شباب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا گند که بغض ِ غم بیک بهانه بشکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر در ِ عشق ِ تو با دست ِ غزل در بزنم یا نزنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفته خدایا ، گره گشایی کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من عاشق و مشتاق ِ هیاهوی شبابم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چاوش ِ زمانه بی قرار آمده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسکه گل کرده هوا در گذر ِ عطر ِ تنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بس دل ِ دیوانه ی من غرق ِ خروش است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهاران آمدو گلشن سراپا شور و غوغا شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم انتظار دیدن تو دیده بر درم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب میان ِ واژه ها شور ِ غزلخوانی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما همان مست و خرابیم دوایی بفرست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمانه دست ِ مرا بسته است ، چو زندانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب زده ام بر سر ، دستان ِ دعا را باز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر در تماشای چشمان ِمستت غریبم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بيا اي دست ِ استغنا مرا از من جدايم كن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خزان رسيد و جواني چه با شتاب گذشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مي چكد قند و عسل از لب ِ شيرين شكرت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي آنكه بردي از دلم گلواژه ي صبر و قرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را گم كرده ام اينجا نمي يابم مدارت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو مي داني كه دلتنگت ندارد شوق آواز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من تشنه ترين قاصد تكثير ِ بهارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه بامن مي كند هر شب مرور ِ حس ِتنهايي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را گم كرده ام امشب ندارم شوق ِ فردا را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاه چشم ِ زيبايت لبالب از فريبايي ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتي دل ِ من خسته ز غمها شده بر گَرد
تقديم به همه دوستاني كه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر نمی خواهم تو را هرگز ببینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ديگر نمي خواهد دلم تنها نشينم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه آرزوی من شد بدرت کنم گدایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تشنه ام تشنه بگو دجله ی مهتاب کجاست؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دل ِ عاشقان ِ تو شوق ِ تو می زند شرر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا که در فراق ِ تو ، چو شعله غرق ِ آتشم
نفس گرف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گم شدم در بی نهایت یا علی دستم بگیر
دم به دم دارم هوای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سحر شد در زمان آهنگ هوهوی جنون جاریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چقدر بی تو نشستن میان ِ تنهایی
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۰۸ پست فعال در ۲ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
شاهزاده خانوم
محمد رضا خوشرو (مریخ)
دانیال حاجی زاده (اشک)
مسعود مدهوش( یامور)
ابراهیم کریمی (ایبو)
ساسان نجفی(سراب) 
