((کمال آرزو))

 همه آرزوی من شد ،  به درت کنم گدایی

  بنوازشی نگاهی  ،  بکنی مر ا صدایی

 غم عشق و سر سپردن ، ز غمت همیشه مردن

شده کار ِ این دل و من  نبود دگر  رهایی

 اگر از جهان بریدم  غم  ِ تو به جان خریدم

بجز از بقای عشقت ِ نکنم  دگر دعایی

خط ِ دلنواز ِ چشمت  زده صد گره بجانم !

 دل ِ من بانتظارت  شده کفتری هوایی

  به نگاه ِ التماسم  ،  نظری اگر نداری

  به چه مکتبی ، چه  راهی ، بکنی مرا فدایی ؟

  نه هراس ِ زنده مردن ، نه هوای غم ستْردن

 تو کمال ِ آرزویی ، نکن از دلم  جدایی

  به جهان نمی فروشم ، قفس  ِ طلای عشقت

شده ذکر ِ هر قنوتم  ، تب و عشق و بی دوایی