چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت
|
|
|
|
هنگامه ی سبز بهار را به گلهای کاغذی سپردیم
و شکوهِ کوه را
به قابی
بر دیواری کوتاه
و رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهمانتـرین کس بود علی(ع)
مثـل هُما در بیـن کرکس بود علی(ع)
یک عشق آمد پرسه زد در کوفه ی خالی ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزها
خیلی دلم می خواهد
فنجان سماعی را
روی نقطه چین شعرهایت خالی کنم
تا موهایم
از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در طلب روی تو ، چوب به آتش بدم
سال بهاری برفت ، ما زخزانش بدم
هستی دل از تو هست ، ای ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رویا را منع نکرده اند
آزادی اندیشه
و تو در رویای منی
بی آنکه دلهره داشته باشم در باز باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرد روزهای
بدر
احد
خندق
خبیر
حنین
آنقدرتنها شده بود
که با چاه حرف می زد
کو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که شعرت روح آدم را مطهر می کند
قصه دلجویی ات با عشق محشر می کند
چند روزی هست بر خوان تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوفه امشب داغدار مرتضاست
کوفه امشب بیقرار مرتضاست
گرچه می داند ولی بی باوراست
شایدم در انتظ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیای شاعرانه
در شب بیداری
تصور یه زن
در خلوت تنهای
جور کردن کلمات
بی معنی
نمک ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می توانی تو شبی راهی رویا بشوی
همرهِ خواب من و قصه ی فردا بشوی
ساده از بازیِ امروزِ دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی سجود
فدای جان عزیزت کمینه جان و وجودم
تویی به عالم هستی زبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرخ گردون در چرخش
در گذر ایام و روزها....
اتفاق روزگارست
غربت و دوری و دلتن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش می دیدم چه بودی
کاش می دیدم چه کردی
کاش می بودم و می دیدم
توبا نامردهای پست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گدا وشاه
چه دانند؟
که در دل عاشق
چه مشغله است
اینچنین
عاشقانه می گرید.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تــوو آغوش کی بیــداری؟
کــه چشمـامم نخوابیـده !
تــو داری ماه ِ کی میشی؟
کــه خــورشیــدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غروبِ دیگری در پیش دارد، طلوعِ صبحِ فردایش
لبانش در کشاکش با جفایِ راه نا فرجام سراسر خشک و عطشا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنه گنه بیر شارکی یازاجایام
معناسیز
اوزوم کیمی !
باشا توشدون توش ، توشمدین هیچ
نجه کی آن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روز تولدم میخوام،یه دسته گل هدیه کنم
سر مـــــــــزار آرزوم ، یه عالمه گریه کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پل می زند این یک نگاه، بین دو چشم من و تو
من اشک دارم در نگاه، تو باز داری حرف نو
باز این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شنوم صدایِ
قچ قچِ خرد شدنِ صداقت را،
زیر دندانهای تیز روزگار ...
این شهر سرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من هستم و کوه ...
با مرغکان ِ سکوت
که از طواف ِ خورشید می آیند
من هستم و رنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اهای ...با توام
با تو ای چشمانی که تا کنون
تو را ندیده ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به کوچه های دلم از پی تو میگردم
نکند مرا بسپاری به خواب های هزار
و خود نیز ارام بروی به شالیزا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پياده
ديدمت
فهميدم
خبر داري مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب قدر است و بی مقدارم امشب
اسیر دیده و دیدارم امشب
اگر چه بی نصیبم از رخ دوست
انیس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا خسته ام
خسته ترازکمرپیرمرد خارکن
گریانم
گریان تراز ابربهاری
لرزانم
لرزان تراز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیکر بی جان گدا
گوشه ی پرتی از خیابان
پرتاب سکه ها
........................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عقیل برادر علی ابن ابی طالب از برادر تقاضای کمک از بیت المال بیش از سهم خودش دارد............
علی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من و مرغ سحری نغمه زنانیم هنوز،
پی هر دانه به هر دام روانیم هنوز.
رخ هر گل که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پــنــجــره
لـیـوانِ چـایِ سـبـز
بـارانِ نـاگـهـانِ تـابـسـتـان !
و مـن ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساعت را روبرویم میگذارم و به عبور ثانیه هایش مینگرم...
چه سریع رد میشوند و رنج جدا شدن را نمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه خوشحالم که در جمع شمایم
در این محفل همی شمع شمایم
عزیزان با شما همراه گشتم
مسافر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقانه هایی درد آلود
همراه بغضی عمیق و قلم سیاه
می شکند؛
کمر واژه ها را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نشــــــناختی
___________
آمدم گفتـــم ســــلام ، امّا مرا ..... نشناختی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
آسمـــان...
امشب می بـارد
زمین را بگوئیـــد
آغوش بـاز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی اول علی آخر
علی حیدر علی صفدر
علی شاه و علی ماه و
علی غمخوار پیغمبر
علی یارو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بايد بيايي پشت رويايم بشيني
تنها مرا تنها مرا با من ببيني
وقتي رسيدي روبروي لحظه هايم
ازف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مولای من
درآب وگل ،مولای من ازجنس مايی
ليــكن تودرعلم وعمــل ازمــا سوايی
نـشناختنــدت جاهل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سیاهی شب"تنم گم میشود
در میان باران" اشکهایم گم میشوند
در بیابان تنهایی" تنها جرعه ای اب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سدره بر تن
صلیب برگردن
قرآن بر دست
زمزمه می کنم ده فرمان موسی را
سه پند زرتشت را
من گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گم شدم در بی نهایت یا علی دستم بگیر
دم به دم دارم هوای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آب و آينه،عطر وگلاب وشبنم
درنفست جارى
توبراى نماز مى رفتى كه
آسمان دلتنگ توبودوخدا!
ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شوریده و غوغاییم : جان رفته تا مرز جنون
بگسسته بند از جان ما : شیداییم از اشک و خون
رنگین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1)
كوفه بانگ بر مي زند، جانها همه پروانه ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هادی مرا بوسید
بابا کجاست خانم؟
مامان به من گفته
بابا سر کاره.
موضوع نقاشی
یک آسمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دگر از یار محبان خبری نیست
دگر از یار یتیمان خبری نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من پراز هیچ ام
درختی خشکیده بر جای
نه پایِ دویدن دارد
نه جانِ ماندن
به تنم بندهایی س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز انسان
غرق در انواع بحران
زیر سرما در هــــــــوای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کارم
از ۲پيك گذشته
با ۴لیتري غم مي خورم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باردار شعرهای توام آنهم با صدای تو
صبح نداشتنت را بالا میاورم
و شب نبودنت را درد میکشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب لب ما خنده به رخسار ندارد
چون دیده تر جهره دلدار ندارد
درحلقه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانوی شرقی
من همون بانوی شرقی که نجابتم نگامه
اون نگاهی که تو دیدی هنوزم توی چشامه
من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در انتهای کو چه ی ما
جوانی عاشق است
نامش را همه میدانند
از غصه هایش که بگذریم
برو مند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل به دیدار تو امشب همه جا بیدار است !
از این خواب درد آو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجای این شب تاریک
کجا تنهایی پیدا شد
که تا دستاتُ گم کر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به احتراق حرف هایت
می اندیشم
هنوزدررگ هایم می دمد
نفس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مسیر راه را ازاد رفتن
از هر کجا و هر مسیر رفتن
حتی مهاجرت کردن
مثله کوچ پرستوها شدن
فرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنارم خالی ست
دستم به خوشبختی نمیرسد
شانس را ببین
در خانه همسایه ام پرسه میزند..
غروب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طفل باورم
گاه گاهی از پنجره ذوق
با شیبی تند
به بیرون پرت می شود
وشبانگاهان بر بام تردید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خونِ جهان پشت درِ خانه صدا می زند
فرقِ علی ، گردنِ شمشیرِ تو را می زند
در رَحَمِ حادثه تا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرزوی رمان نیمه باز پنجره
برلولای لبهایت
سایه ی پیراهن من است
روی تقویمی که
مردی راازخود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای آنکه همیشه قدرت را میداند
هرشب،"شب قدر" است...
گرچه درها بسته
قر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوست دارم شما همراهان به داوری بنشینید.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
لابلا ی خاطره ها یم میان برمیزنم !
دلم شور میزند ،
قلبم می کو ید !
تو ی فک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دندانهای کرم خورده ام
از بوسیدن لبهای شرابی تو بود
ای کاش دهانم را
محکم می بستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سحرگاهان به هنگام نيايش
نمودم عاجزانه ازتوخواهش
سرسجاده ات مارابه يادآر
دعايم کن کنم باسورس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدر آمده قدر خود بدانيم
تفسير حديث عشق خوانيم
از روزن خود نفس بسازيم
بيهوده به هر ط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید دید تنهایی منو
خواست رفاقت بکنه
باسایه همراه کرد منو
سایه ترسو از آب دراومده
تا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
صعود می کند
"عشق"
از قله های احساس
می شکند
"ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادر
شب از نیمه گذشته مادر من / کنار بسترم غرق نگاه
هویدا میکنه باران چشمو/ همون چهره که م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سهمگین بیداد بین : عرش خدا خونین نمود
چونکه خورشید خدا : با خون سر : رنگین نمود
این سخن از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیمرغ بلورین امسال حق من بود
بس که جای خالیت را
خوب پر کردم
ناداوری کردند
وگرنه من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
▐چپاولِ دنیایی!
بحرانِ دنیایِ متجدد
چپاول ارزش های حتی،
مسخ شده استُ
شغلِ دزدی را، ف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران...
قطره هایی از آسمان
مثل احساس سردیک انسان
مثل ترس , مثل یک اندوه ویران
دانه دانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز هم تاريخ غم تكرارشد
كوفه غرق ماتمي خونبارشد
كوفه يعني آخر نامردمي
كوفه يعني يك جهان س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا میخوام یه امشبو
یکم باهات حرف بزنم
بگم میون بنده هات
بنده ی شرمنده منم
شرمنده از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری از:خالدبایزیدی(دلیر)
«رهائی»
پرنده ای
درقفس تنهائی اش
به این می اندیشید
که مبادا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سحر شد در زمان آهنگ هوهوی جنون جاریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن هایی که با هزاران دلیل زندگی می کنند ، نمی توانند
به یک دلیل بمیرند و آنانی که به یک دلیل زندگ
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۹۴۵ پست فعال در ۱۵۵۰ صفحه |
بهروز عسکرزاده
عالی و
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
سید هادی محمدی
شاهزاده خانوم
جواد مهدی پور 
محمدرضا آزادبخت 
مجید بهلول (میثم) 
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
