پنجشنبه ۲۱ فروردين
اشعار دفتر شعرِ مجموعه ی مینیمال ها شاعر ساجد بهشتی
|
|
|
|
تو حضرت زیبایی هستی
و من کافر لاوبالی
بسیار سرکش و چموش و نادان
هزاران معجزه بایدت که مومنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سن جاوانلیقین گوزگو قاباقیندا تالان ائیدیرسن
من یورقونلوقومو بارماقلاریمین آراسیندا توستو ائیلیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سن اولماساندا اولما
دونیالار بویو سوز وار ئورگیمده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گئجه نی گونشه تاپشیران کن سئوجیم سنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صاباحین باشلانیشی
سؤگینین باشلانیشیدیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنت زیباترین قسمت هستی است
و آغوشت امن ترین مخفیگاه عالم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه کار عبثی است !
گشتن به دنبال نان در این شهر پر آشوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پائیز است
هواهای دو نفره
تو نیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اولوم یوبانیر
من تله سیرم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانت هلوکاست واقعی است
حتی سلطان نیز توان ان;ار ندار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دل کاغذ خط
خط
خط می کشم
تو را می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تو می اندیشم
به تمام شب های بی تو بودن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام حروف جهان -
برای ساختن دروغ خلق شده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بودنت شبیه هیچکس نیست
شبیه هیچ معشوقی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسمیشم آیاغیمی-
خیابانلاردان
خیابانلار کی، شوبهه سیز سنه چاتاجاقلار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ﻫﺌﭻ ﺑﯿﺮ ﺯﺍﻣﺎﻥ ﺑﯿﺮﯾﺴﯿﻦ ﺩﻭﻧﯿﺎ ﻗﺪﺭ ﺳﺌﻮﻣﻪ
- ﺁﺯﺟﺎ بیرﺩﺭ ﺑﯿﺮ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه ی جهان به ستیز ما آمده اند !!!
آرام تر
در گوشی تر
هیس !!!
آرام تر بگو دوستت دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ وقت ترکت نخواهم کرد
حتی اگر ذره ذره خاک شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا از عرش بر فرش آورد ...
همان که -
روزگاری ناز من بود ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز گمان مبر که شکوفه به باران نابود میشود
گاهی قطره ای
قطره اشکی لازم است
لازم است تا بپیچد دوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام ...
پیرم ...
این روزها قبله را جستجو میکنم -
رو به رویش دراز بکشم !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کتاب بریل تنت را ...
خط به خط
حفظم !!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیالت تخت
چنان رویایم را تسخیر کرده ای که
هیچ کس
هیچ کس
هیچ کس قبل از تو اینگونه محبوسم نکرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سخت است مرد باشی -
و خانه ات بالکن نداشته باشد
چگونه پُک خواهی زد وقتی که دلت را شکسته اند ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو
تو
تو
تو که نیستی تمام شهر درهم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیلیرم، سن ده گئده جکسن
دئمه سیگارئتی ترک ائت
سندن سورا زلف پریشانین یادیما دوشه جک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منه ياراشماز گولومسه مه
توخونما منه ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاشادیغیمیز گونلره داریخام بلکه
نئیله ییم باللی سؤزوم ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اؤلمه سئوگیلیم
سنسیز سوْنۇنادک حیات چێراغێم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنت بزرگترین وسوسه ی تاریخ است !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفرین سرباز
ارتقا پیدا کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نبودنت را چگونه بسرایم ؟
بر بستری گمشده در دود ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به جز تو
زیبای من !
دخترکان بسیار خواسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام دل خوشیم پسری است که در عکس ها جا مانده
پسری که لبخند دارد هنوز
و خوشبختِ خوشبخت است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش هنوز بچه بودیم !
میرفتیم قایم باشک بازی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخواب
بخواب هنوز اندکی به سحر مانده
................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا یاد بگیر و به یادت بسپار
مثل آب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نیستی
رو به قبله نشسته ام , اندکی به جنوب غربی به جبر جغرافیا !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جستجوی تو همه ی شهر را گشته ام
انگار آب شده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگ برگ پائیز فرش راه توست
و بهار چشم به راه آمدنت
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهر خالی است
از تمام کسانی که شاید شبیه تو باشند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سن نه آنلیرسان ایریلیق منه نینیر
ایستسن انیاسان حالیمی گئت گوزگویه باخ
او گوزل گوزلره باخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب نامه ای دیگر
شاید هزارمین
اندوهی مدام
یک اضطراب سرد
اینجا نشسته ام در این خیال سرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرم داغ میشود از نبودنت
این خیابان لعنتی
پیچ شاید هزارمین
قدم های تو آهسته آهسته
نیست شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تله سیرم
سنی گورمه یه تله سیرم
منیمکی اولماساندا اولما
گوزومونکو اول ، گوزومونکو ... .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از تو تمام دل های این شهر برایم مسافرخانه بودند
هیچکس آرامم نمیکند جز تو
خوش به حال رقیب .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چکر فلک بیر دوار-
آرامیزدا
برلین دوارینا تای
بلکه ارسه اوخشار
آیریدار بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منیم حیاتیمی اکراندا گوستریلر
دوقسان دوقوز بوش اوتوراجاقلار
بیری دولو
سن ایلشمیش اونا
حی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانوی اردیبهشتی ...
حق داری مغرور باشی
آنقدر زیبائی که بهشت هم جزئی از نام توست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنه گنه بیر شارکی یازاجایام
معناسیز
اوزوم کیمی !
باشا توشدون توش ، توشمدین هیچ
نجه کی آن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا دوست بدار
و بخوان مرا به خویش
مانند مادری که میخواند فرزندش را به شیر
سالهاست وحشی توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو فدا می شود این ثانیه ها
چه افسوس تلخی
چه کابوسی
دوست داشتم تو بودی
گل بود
چای ق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک رویداد شیرین
و کپی مدام
تو اما خودِ خودِ رویدادی
کپی برابر اصل خورده
و شاید اورجینالِ
|
|
|
|
|
شاهزاده خانوم
سیاوش آزاد
به نام یگانه خدای هستی بخش
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
بهروز عسکرزاده
محمدرضا آزادبخت 
نرگس زند (آرامش) 
