يکشنبه ۲ دی
اشعار دفتر شعرِ تنهایی شاعر پروانه نیک اندیش(تنها)
|
|
ازآن روزی که دردل خانه کردی
توآبا د مرا ویرانه کردی
|
|
|
|
|
سلامی کن توهم تنها به حافظ
کتاب فال درهرجا مهیاست
|
|
|
|
|
رفت وجایش دردل ویرانه خالیست
|
|
|
|
|
رفتي نپرس چگونه من سرکردم
درشعرترم دوباره محشرکردم
وا
|
|
|
|
|
همه هست آرزویم که پیامی ازتوگیرم
توبرای من بمانی وبرای توبمیرم
زکه گیرم خبرت را که ندارم اشنا
|
|
|
|
|
رفتي اما يادتودردل بماند نقش توبرسردرمنزل بماند سالها ره مي بريدم از پي ات پاي زخم وخست
|
|
|
|
|
نیستان تا نیستان ناله داریم بیابان تا بیابان بیقراریم کسی با درد ما هم اشنا نیست
|
|
|
|
|
دوچشمت دخترم پانیذزیباست نگاهت موج شورانگیزدریاست توتنها غنچه ی آن یاسمینی که درباغ نگاه ما
|
|
|
|
|
سحرگاهان به هنگام نيايش نمودم عاجزانه ازتوخواهش سرسجاده ات مارابه يادآر دعايم کن کنم باسورس
|
|
|
|
|
رفتی وشکسته داغت دل بیقرارِ مارا رفتی وخزان نمودی همه نوبهارمارا زفراق روی ماه توجه روزک
|
|
|
|
|
ای نشسته در دل و رویای من فال حافظ در شب یلد
|
|
|