پنجشنبه ۱ آذر
اشعار دفتر شعرِ شعر و شعور شاعر مسعود میناآباد مسعود م
|
|
بر تن این خفتگان باید که جانی نو دمید
|
|
|
|
|
قصه ی تکراری درخت است و تبر
|
|
|
|
|
زنهار و نیندااااز مرا از نظرت
|
|
|
|
|
بشکن سبوی می را ، در جام میگساران
|
|
|
|
|
لب چو تر می کنی ............
|
|
|
|
|
من و سر نوشت شومم ،
همیشه باید ببازیم ...
|
|
|
|
|
سالهاست ...
منتظر خورشید است .
|
|
|
|
|
ای لبت ، از باده آتشخیز تر
خنده ات از برگ گل ، گلریزتر !
|
|
|
|
|
محــو تما شـــــــای تو و ، سرو بلند پیکرت
وای اگر که وا کنی چا در مشکی از سرت
|
|
|
|
|
پنج وعده نماز شب و روزم به یکسوی
|
|
|
|
|
من که حرفی نزدم این همه نیرنگ چرا ؟
اینهمه گوشه –کنایه ، زسر جنگ چرا ؟
|
|
|
|
|
مرا غرق تمنا کن ، بسوزان ، شور بر پاکن
|
|
|
|
|
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در شکــوه شب نشستم تا ببینم چشم تو
|
|
|
|
|
تا منجی عالم مگر از راه رسد!!
|
|
|
|
|
اســـــیر گشته ام دگر ، چو مرغ بسته بال و پر
به زخــــم خنجـــرم بزن ، که وا نهاده ام ســـــــپر
|
|
|
|
|
بهــــــــــــــــــــــــــــــــار
__________
شبنـم چنان بلغـزد بر برگ گل که گویی
می
|
|
|
|
|
نشــــــناختی ___________
آمدم گفتـــم ســــلام ، امّا مرا ..... نشناختی
|
|
|
|
|
باغ فیـــــــــروزه ______________
گفتم : " که نه ،
|
|
|
|
|
گنج پنــــــــهان ___________
تقـــــــــــــــــدیم بر بانوی مهر
|
|
|
|
|
انتــــــــظار ________
چه بلند است !! شب و ........ قصه
|
|
|
|
|
آئینــه عــرش ___________
از طایفه ی ســـینه ی
|
|
|