شهد

سلام ... تصویر ارائه شده را تصویری زیبا و شاعرانه میدانم ( هرچند که قبلا هم این تشبیه لب به شهد به کار رفته ) ... و ذوق شاعر را در نگارگری کلماتش تحسین میکنم‌ . در تشبیه بلیغ با حذف ادات و وجه شبه ، ایجاد مبالغت میشود و در اینجا هم شهد در واقع شیرینی لب را متبادر میکند . و از طرفی لب به گل هم تشبیه شده زیرا زنبورها عموما از شهد گلها تغذیه میکنند . تا اینجای کار هرچند اصول تشبیه و مبالغه رعایت شده ، اما هنوز بدعتی ندیده ایم . و در واقع میخواستم به بدعت شعر برسم که درست در " قاشق زنی " ایجاد شده است . هرچند قطعا اهالی سایت با این مراسم آشنایی دارند بد نیست با هم مروری داشته باشیم . اول از شخصی به نام ابودردا بگویم که برادرخوانده ی سلمان صحابه ی پیامبر بود . این جناب در مدینه فوت نمود و به احتمال قوی در همانجا نیز مدفون است . اما در کاشان ، تربت جام ، تویسرکان و فکر کنم شیراز ،، بقعه هایی با نام مقبره یا قدمگاه ابودردا وجود دارد که مردم برای زیارت و شفا آنجا میروند . از قدیم این چنین بود اگر در خانه ی فردی بیماری وجود داشت . در شب چهارشنبه سوری نقاب یا چادری میپوشیدند و در سکوت و اختفا و بصورت ناشناس به در هفت خانه میرفتند و با قاشق به کاسه میزدند . صاحبخانه هم در کاسه پول یا آذوقه ای میگذاشت . فرد قاشق زن پس از آن به خانه رفته و با پول بدست آمده آش رشته درست میکرد و با خمیر هم تندیس کوچکی از ابودردا و خانمش میساخت و در آش میانداخت . اندکی از آش را به بیمار خورانده و مابقی به منزل آشنا و همسایه و فقیران فرستاده میشد . اعتقاد بر این بود که این کار باعث شفاعت و پادرمیانی ابودردا شده و از کرامات آن حضرت بیمار تندرست میگردد .. ( باز هم بگویم که فرهنگها و باورها ممکنست منطقی نباشند اما عموما رسوم سنتی زیباست و اکثر ملتها سعی در حفظ و نکوداشت آنها دارند ) ... حالا برگردیم به شعر ، و قاشق زنی زنبورها برای گرفتن حاجت از شهد لب او .. من فکر میکنم اگر شاعر در پرداخت کارش وسواس و دقت بیشتری به خرج میداد ، محصول زیباتر میشد . مثلا " چو " در زبان شعر که غیرآرکاییک است ، محلی از اعراب ندارد . یا دو مرتبه کاربرد کلمه ی " لب " در یک جمله ی کوتاه قطعا حشو است .

به هر روی تلاش شاعر را میستایم و برایشان سالی پربار آرزو میکنم .


مانا . کرمانشاه . ۲۱ اسفند ۹۹