پنجشنبه ۱ آذر
اشعار دفتر شعرِ به یاد تو شاعر مسعود میناآباد مسعود م
|
|
ای سلسله ی آتش در جلوه ی مهتابم
|
|
|
|
|
ای بوی خوش غم زکجا می آیی
|
|
|
|
|
شاه بیت غزلم نام تو را می طلبد
|
|
|
|
|
پاییز رفتنت را زیستم
چه غریبانه ،
چه اندوهناک ،!!
|
|
|
|
|
گل بچینم ز لبت ، اول شب تا به سحر
سحر از عطر تو در بستر گل بنشینم
|
|
|
|
|
آنکه در حلقه ی عشقت شده پابند منم
|
|
|
|
|
سیه بود و سیه تر کرده ای روزسیاهم را
|
|
|
|
|
ســــاقی بیا که آمد ، فصل شکوفه باران
بشکن سبوی می را ، در جام میگساران
|
|
|
|
|
پنهان کنمش در قفس سینه ام ، اما
در کوچه و بازار شد انگشت نما دل
|
|
|
|
|
پلنگ خام خیال من و ...
برکه ی کوچک آب ،
|
|
|
|
|
بسوزانم تمام دفترو شعر و ، تمام خاطراتم را
|
|
|
|
|
زلف سیه ات در گره زلف شب افتاد
|
|
|
|
|
ســــــــتاره بارانم کــــــن
|
|
|
|
|
کشته مرا به جان تو ، عینک آفتابی ات
|
|
|
|
|
قیام کن ...که قامتت ، قیامتی به پا کند
که سجده من به جز توو، به کبریا نمیکنم
|
|
|
|
|
از مسلمانی نمیبینم نشان ، این قوم را ..........
|
|
|