خودت میدانی

از دو عالم دردت اي دلدار بس باشد مرا
کافر عشقم اگر غير تو کس باشد مرا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فیض کاشانی
سلام :
ادیب گرانقدر استاد استکی عزیز
سپاس -----------

بخاطر عشق

با تو باشم وسعت دل بگذرد از عرش هم
بي تو باشم هر دو عالم يک قفس باشد مرا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فیض کاشانی
سلام :
و عرض ادب شاعر گرانقدر
محمد رضا زارع عزیز
سپاس -------------------------------

بخاطر عشق

من نميدانم چسان جانم فداخواهد شدن
اين قدر دانم نگاهي از تو بس باشد مرا
--------------------------------------------فیض کاشانی
سپاس بانوی مهر انگیز وفایی ارجمند
----------------------------------------------

بخاطر عشق

عمر خواهم پايدار و جان شيرين بيشمار
بر تو مي افشانده باشم تا نفس باشد مرا
فیض کاشانی -----------------------------
سپاس شاعر گرامی مهدی نشاجی عزیز
------------------------------------------

بخاطر عشق

هر کسي دارد هوس چيزي نخواهم من به جز
سرنهم در پاي جانان اين هوس باشد مرا
-------------------------------------- فیض کاشانی

سلام و سپاس استاد دهنوی عزیز
---------------------------------------

بخاطر عشق

توتيای ديده ی گريان کنم تا بينمش
گر بخاک پای جانان دست رس باشد مرا

جهد کن تا کام من شيرين شود از شهد وصل
فيض تا کس دست بر سر چون مگس باشد مرا
----------------------------------- فیض کاشانی
سلام و درود بانوی مهر آفرین
فروغ فرشید فر گرامی
با سپاس از هم آوایی شما -------------------

بخاطر عشق

بکش ار کشی به تیغم، بزن ار زنی به تیرم
بکن آنچه می‌توانی که من از تو ناگزیرم

همه شرط عاشق آنست که کام دوست جوید
بکن ار کنی قبولم، ببر ار بری اسیرم
-------------------------------------------- قاآنی
سپاس الهی عزیز
--------------------------------------------

بخاطر عشق

سر من فرو نیاید به کمند پهلوانان
تو کنی به تار مویی همه روزه دستگیرم -------قاآنی

درود سام عزیز ----------------------------------

بخاطر عشق

نظر ار ز دوست پوشم که برون رود ز چشمم
به چه اقتدار گویم که برون شو از ضمیرم
----------------------------------------قاآنی
درود و سپاس
استاد دزفولی گرامی --------------------

بخاطر عشق

میکنم دیوانگی تا بر سرم غوغا شود
شاید از بهر تماشا آن پری پیدا شود ......... ؟
...........
در گلسِتان چشمم زچه رو همیشه باز است
به امید آنکه روزی تو به چشم من در ایی ...... سعدی
ـــــــــــــــــــــــ
درود بر شما ابراهیم عزیز
چقدر حضورت نشاط آور است ...

عاشقانه هایتان ماندگار دوست نادیده
امید که همیشه عاشق بمانید بخاطر عشق.

ز دو دیده خون فشانم، ز غمت شب جدایی
چه کنم؟ که هست اینها گل خیر آشنایی

همه شب نهاده‌ام سر، چو سگان، بر آستانت
که رقیب در نیاید به بهانه‌ی گدایی

مژه‌ها و چشم یارم به نظر چنان نماید
که میان سنبلستان چرد آهوی ختایی

در گلستان چشمم ز چه رو همیشه باز است؟
به امید آنکه شاید تو به چشم من درآیی

سر برگ گل ندارم، به چه رو روم به گلشن؟
که شنیده‌ام ز گلها همه بوی بی‌وفایی

به کدام مذهب است این به کدام ملت است این؟
که کشند عاشقی را، که تو عاشقم چرایی؟

به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند
که برون در چه کردی؟ که درون خانه آیی؟

به قمار خانه رفتم، همه پاکباز دیدم
چو به صومعه رسیدم همه زاهد ریایی

در دیر می‌زدم من، که یکی ز در در آمد
که : درآ، درآ، عراقی، که تو خاص از آن مایی
-------------------------------------- فخر الدین عراقی

سلام
عاشقتم ----------------

امید وارم حضرت عراقی مرا ببخشد که فوقا یک بیتش را به جناب سعدی بخشیده بودم

سلام :

عرض ادب جناب مقدسی گرامی
-----------

شب بود و ستاره بود و یک خلوت و من
چشم و لب و زلف و یک جهان حسرت و من

شب رفت و ستاره سوخت در صبح کویر
یک عمر تباه و آخرین فرصت و ........ من
ستاره سها ---------------------------------------

سلام :

با سپاس فراوان از شما ارجمند
مسعود شفیق عزیز
--------------------------

سلام :

ممنونم ترانه عزیز
زنده باشی به مهر ------------------

سلام :

با سپاس و درود های فراوان ،
هنر مند گرامی علی کلان عزیز
--------------------------------------------

بهر ویران کردنم بگرفته ای بر روی دست
چون خدا برنامه ی عاجل، توقع این نبود
-----------------------------------احمد ضیای رفعت
سپاس و درود دختر گلم
منصوره موسوی عزیز -----------

داشت گاهی دیدنت از رخنه ی دیوار لطف
بستی آن را هم به خشت و گِل، توقع این نبود
-------------------------------------احمد ضیای رفعت
درود و سپاس
جناب مهدی ملکی ارجمند
----------------------------------

تا شوی ظاهر به دل، دادم فراوان صیقلش
نیست گفتی آیینه قابل، توقع این نبود
------------------------------------احمد ضیای رفعت
بانو اعظم قارلقی عزیز
سپاس که به مهر میخوانید
---------------------------------

پلکِ با هم بسته ای بودیم، آوردی ولی
چون مژه در آن، خطِ فاصل، توقع این نبود

می زنم در بحر، دست و پا، تو بی پروا مرا
می کنی نظاره از ساحل، توقع این نبود
-------------------------------------احمد ضیای رفعت
سپاس
حضرت دوست علی معصومی عزیز
---------------------

خلقی همه باهم سخن وصل تو گویند
من بی کسم افسانه هجران به که گویم

دور طرب افسوس که بگذشت هلالی
دور دگر امد غم دوران به که گویم؟
-------------------------------هلالی جغتایی

سلام و سپاس سیندخت مهربان
--------------------

از تو هر شب کام می گیرد به تنهایی خیال
نیست سهمی بهر ما قایل، توقع این نبود
-------------------------------------استاد رفعت
سپاس و درود جناب ابراهیم آروین عزیز
-----------------------

سلام

سودابه عزیز سپاس
---------
کرده ای بیرون مرا از دل، توقع این نبود
نی فقط از دل که از منزل، توقع این نبود

چند روزی پشت زلفت رفتم، آغوشت مرا
کرد در لیستِ سیه شامل،‌ توقع این نبود
---------------------------------- احمد ضیای رفعت

آشفته شد ازقصه من خاطر جمعی
دیگر چه کنم حال پریشان به که گویم

گویند طبیبان که بگو دردخود اما
دردی که گذشت زدرمان به که گویم
-------------------------------هلالی جغتایی
درود بر شما
جناب محمد خسروی فرد ارجمند
---------------------

سلام :
-----------
خنده بر لب میزنم تا کس نداند حال من
ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت
صائب تبریزی
-----------
سپاسگزارم بانو ملیحه ارجمند ---------------